Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 62

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W opracowaniu przedstawiono charakterystykę różnych form degradacji i obszarów ekologicznego zagrożenia gleb pod wpływem czynników antropogenicznych. Podstawowym kryterium uznania gleb na tych obszarach za zagrożone ekologicznie był aktualny stan środowiska glebowego, wskazujący na zachwianą równowagę biogeochemiczną wskutek nadmiernej imisji metali ciężkich, siarki, azotu oraz silnie alkalicznych pyłów cementowych. Z dotychczasowego rozpoznania wynika, że największej degradacji i ekologicznemu zagrożeniu w kraju uległy gleby na obszarze: Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Tarnobrzeskiego Zagłębia Siarkowego, Puławskiego Kombinatu Azotowego, Kombinatu Górniczo-Energetycznego BEŁCHATÓW i Zakładów Wapienniczo-Cementowych NOWINY oraz głębokiego przesuszenia gruntu pod wpływem leja depresji hydrologicznej.
W pracy przedstawiono wpływ Rekultera na skład chemiczny, plonowanie oraz przydatność rolniczą ziemniaka, kukurydzy na kiszonkę oraz życicy wielokwiatowej uprawianych na glebie piaskowej i pyłowej zanieczyszczonych metalami ciężkimi w stopniu III°. Zanieczyszczenie gleb Cd, Pb i Zn istotnie zwiększyło zawartość tych metali w roślinach pogarszając w ten sposób ich walory konsumpcyjne i paszowe oraz obniżając plonowanie roślin. Działanie Rekultera nie zawsze skutecznie poprawiało wartość użytkową produkowanych surowców roślinnych. Rekulter znacząco eliminował obniżanie plonowania roślin szczególnie na glebie pyłowej.
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Udział zasiarczania w zakwaszaniu się gleb

63%
The contribution of sulphur pollution to acidification of sandy and loamy soils was estimated on the base of a long-term microplot experiment. Elemental sulphur applied to the soil in doses of 125, 250 and 500 kg simulated annual SO₂ immission. It was established that the contribution of sulphur pollution to soil acidification increased with the increment of sulphur immission. For the sandy soil it ranged from 25 to 87%. but for the loamy one from 22 to 100%.
В статье представлены результаты исследований проникания не использованных растениями элементов минеральных удобрений в дренажные воды. Интенсивное удобрение может вести к перемещению нитратов в поверхностные воды вызывая эвтрофизацию водных бассейнов.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.