Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Three diploid Trifolium (Fabaceae) species, T. campestre, T.fragiferum and T. montanum, were electrophoretically assayed to elucidate the range and organization of genetic variation in relation to the mating system, reproduction mode and longevity of the species. T. campestre is an annual self-pollinated species. T.fragiferum and T. montanum are cross-pollinated perennials. The former species reproduces both sexually and vegetatively, whereas the latter relies solely on sexual reproduction. Several populations of each species collected throughout Poland were surveyed for 15 enzymes. The measures of variation included: proportion of polymorphic loci per population, average number of alleles per locus, average gene diversity (He) and genetic distance (D). To describe the organization of diversity in each species, total genetic variation per locus (Ht) was calculated and partitioned into intra-(Hs) and inter-(Dst) populational components. Both cross-pollinated species had more polymorphic loci, higher numbers of alleles per locus and higher level of diversity than self-pollinated T. campestre. Most of genetic variation of the latter species was allocated among populations unlike in T.fragiferum and T. montanum.
W latach 2007-2008 badano przydatność wybranych gatunków roślin miododajnych do rekultywacji wapna poflotacyjnego użyźnionego osadami ścieków komunalnych na poeksploatacyjnym terenie Kopalni Siarki „Jeziorko”, a także wzrost różnych form wierzby na tym podłożu. Stwierdzono, że najlepiej wschodziły nasiona ogórecznika lekarskiego, gorczycy jasnej, facelii błękitnej, gryki zwyczajnej, obydwu form nostrzyku białego, ostrzenia pospolitego, słonecznika zwyczajnego i nawłoci pospolitej, słabiej przelotu pospolitego, rutwicy lekarskiej, ostrożenia warzywnego i ostropestu plamistego, a najsłabiej niecierpka Roylego i balsaminy, groszku leśnego, omanu wielkiego i czosnku cuchnącego. Z badanych roślin miododajnych jednorocznych najbardziej przydatne do rekultywacji okazały się: gryka zwyczajna, nostrzyk biały, ogórecznik lekarski, facelia błękitna i gorczyca jasna, a najmniej niecierpek Roylego i ostropest plamisty. Z dwuletnich nostrzyk biały, chaber nadreński, ostrzeń pospolity i urzet barwierski. Wśród wieloletnich największą bujnością na tym podłożu cechowały się: nawłoć pospolita, późna i kanadyjska, szałwia okręgowa i lekarska, kocimiętka naga i właściwa i hyzop lekarski, mniejszą przegorzan pospolity i ruski, rutwica lekarska i serdecznik pospolity, a najsłabszą dziurawiec zwyczajny, groszek leśny i oman wielki. Odnotowano pozytywne oddziaływanie roślin miododajnych na kształtowanie się właściwości chemicznych wapna poflotacyjnego. Wierzba (Salix sp.) bardzo dobrze rozwija się na bezglebowym gruncie wapna poflotacyjnego. Wystąpiły wyraźne różnice w procencie przyjęć nasadzeń oraz wysokości testowanych form.
W roku 2007, w IHAR w Radzikowie rozpoczęto realizację międzynarodowego projektu „Genetyczne źródła jakościowe owsa dla żywienia człowieka” (ang. ,Avena genetic resources for quality in human consumption” - AVEQ). W projekcie uczestniczy 14 partnerów z 9 krajów europejskich. Celem projektu jest ocena europejskich zasobów genetycznych owsa pod względem cech warunkujących wysoką wartość żywieniową. Zadania projektu wykonywane są w 10 pakietach roboczych (WP). Projekt obejmuje wykonanie rozmnożenia wybranego zestawu obiektów owsa reprezentujących dużą różnorodność genetyczną, ocenę plonowania, podstawowych fizycznych parametrów jakościowych oraz wykonanie charakterystyki chemicznej ziarna. W realizację projektu z IHAR zaangażowane są dwa zespoły: Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych (KCRZG) oraz Samodzielna Pracownia Oceny Jakości Produktów Roślinnych (SPOJPR). Wyniki badań zgromadzone w czasie realizacji projektu zamieszczane są w jego internetowej bazie danych, dostępnej na stronie http://eadb.bafz.de/aveq/.
W 12 certyfikowanych gospodarstwach ekologicznych, położonych na terenie Kurpi, Mazowsza, Podlasia, Pojezierza Brodnickiego i Gubałówki przeprowadzono doświadczenia porównawcze plonowania aktualnie uprawianych i starych odmian oraz populacji: pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L.), pszenicy orkisz (T. spelta L.), pszenicy płaskurki (T. dicoccum L.) oraz pszenicy samopszy (T. monococcum L.), a także odmian jęczmienia i owsa. Badania prowadzone w latach 2004-2008 wykazały, że wśród starych gatunków i odmian pszenicy na uwagę zasługują: Balta - ozima pszenica zwyczajna, ozima odmiana samopszy o numerze 1195, jare odmiany pszenicy płaskurki (Bazylei, 20762), ozime odmiany płaskurki (5337, 1306, 1182), ozime odmiany pszenicy orkisz (Drogendijk/39, Duhamelianum, 1169 i 1170). Do starych odmian owsa, które mogą okazać się przydatne w rolnictwie ekologicznym i uzyskały plon powyżej średniej ogólnej należą Proporczyk, Udycz Żółty oraz Tatrzański.
W pracy oceniono zróżnicowanie genetyczne 28 południowopodlaskich populacji miejscowych Phaseolus vulgaris (fasoli zwyczajnej) zebranych podczas ekspedycji terenowych, przeprowadzonych w ciągu ostatnich 20 lat. Wykonano doświadczenia z zastosowaniem kombinacji 8 starterów EcoRI i 8 starterów Msel, w celu wybrania najlepszych kombinacji starterów do analiz AFLP. Rezultaty badań pozwoliły na wybranie 12 kombinacji starterów generujących największą liczbę polimorficznych prążków na żelach poliakrylamidowych. Otrzymane wyniki rozdziału fragmentów DNA posłużyły do określenia podobieństwa badanych obiektów metodą analizy skupień w oparciu o wartości współczynnika podobieństwa Jaccarda. Uzyskane wyniki wykazały przydatność metody AFLP do odróżnienie poszczególnych populacji Phaseolus vulgaris L. i określenie ich zróżnicowania wewnątrzpopulacyjnego.
System informacyjny EGISET został opracowany w celu ułatwienia zarządzania kolekcji „Krajowego Programu Zasobów Genowych Roślin Użytkowych”. System ma również na celu usprawnienie obiegu informacji między kuratorami kolekcji, Krajowym Centrum Roślinnych Zasobów Genowych i osobami zainteresowanymi pozyskaniem obiektów kolekcyjnych. EGISET obsługuje wszystkie procesy związane z przyjęciem obiektów do przechowalni długoterminowej, dystrybucją zamówionych obiektów, gromadzeniem danych paszportowych oraz kontrolą jakościową przechowywanych obiektów. Zarządzanie systemem odbywa się za pośrednictwem przeglądarki internetowej, bez konieczności instalowania specjalistycznego oprogramowania na komputerach użytkowników. Zamówienia na obiekty objęte Krajowym Programem Zasobów Genowych Roślin Użytkowych można składać na stronie internetowej (http://egiset.ihar.edu. pl/), gdzie udostępniona jest wyszukiwarka pozwalająca na wybranie odpowiednich materiałów.
W badaniach prowadzonych w latach 2009–2011 w Radzikowie wykonana została ocena cech morfologicznych, użytkowych i chemicznych 123 obiektów owsa A. sativa L., A. byzantina C. Koch., A. strigosa Schreb., A. abyssinica Hochst., A. fatua L., A. barbata Pott. Przedmiotem badań były stare odmiany, populacje miejscowe, linie hodowlane oraz dzikie gatunki owsa. Celem badań było poznanie zmienności obiektów pod względem cech morfologicznych, użytkowych i jakościowych oraz wybór form najbardziej pożądanych w hodowli. Rośliny oceniano pod względem: wschodów, liczby roślin na dwóch metrach długości rzędu, pokroju roślin, daty wiechowania, wysokości roślin, długości wiechy, typu wiechy, występujących chorób, wylegania, daty dojrzałości. Po zbiorach określono plon z poletka, masę tysiąca ziaren, ciężar objętościowy ziarna oraz barwę łuski. W ostatnim roku doświadczenia wykonano badania jakościowe ziarna. Dla 100 obiektów oznaczono zawartość: suchej masy, białka, tłuszczu, skrobi, popiołu, błonnika i β-glukanów. Trzyletnie wyniki obserwacji oraz wyniki badań składu chemicznego poddano analizie statystycznej w pakiecie statystycznym SAS®. Wykonano analizę wariancji, a następnie zastosowano metodę składowych głównych. Badane obiekty wykazały się dużym zróżnicowaniem pod względem analizowanych cech. Wybrano 15 obiektów wyróżniających się wysokim plonowaniem, odpornością na porażenie chorobami powodowanymi przez grzyby i odpornością na wyleganie. Na podstawie składu chemicznego wskazano obiekty szczególnie przydatne do celów spożywczych i paszowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.