Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy zbadano charakterystykę fizyko-chemiczną tłuszczów zewnętrznych i wewnętrznych wyizolowanych metodą ekstrakcji na zimno pochodzących z wybranych elementów zasadniczych tuszy wieprzowej charakteryzujących się znaczną zawartością tłuszczu. Oznaczono liczby: kwasową (LK), nadtlenkową (LN) i anizydynową (LA) oraz punkt płynięcia tłuszczu TP) metodą oznaczania punktu topnienia w kapilarze otwartej, a także wyliczono liczbę jodową (LJ) wg AOCS 1997. Wykazano, że charakterystyka fizyko-chemiczna tłuszczu wieprzowego zależy głównie od miejsca lokalizacji tłuszczu w tuszy oraz od elementu zasadniczego, z którego pochodziła. Tłuszcze z tkanki mięsnej karkówki, w porównaniu z tłuszczami z innych badanych elementów zasadniczych cechowały się istotnie najwyższą temperaturą płynięcia i liczbą kwasową oraz istotnie najniższą liczbą anizydynową i jodową. Większość wyróżników fizyko-chemicznych opisujących jakość tłuszczu wieprzowego wykazywała wzajemne zależności korelacyjne dobrze opisując jakość badanych tłuszczów.
Celem pracy było określenie wpływu obróbki enzymatycznej i hydrotermicznej nasion oraz dodatku przeciwutleniacza i witaminy E na stabilność oleju lnianego w trakcie przechowywania. Materiałem wyjściowym były nasiona lnu wysokolinolenowej odmiany „Bukoz”. Nasiona poddawano obróbce enzymatycznej i hydrotermicznej w temp. 50 °C przez 3 h. Stosowano mieszaninę enzymów: celulazę i proteazę w postaci preparatów Celluclast 1.5 L i Alcalase 2.4. Olej tłoczono na zimno w prasie ślimakowej i oczyszczano przez naturalną sedymentację i dekantację. Jako przeciwutleniacz stosowano mieszaninę α-tokoferolu, palmitynianu askorbylu i lecytyny sojowej, a jako witaminę E - octan dl-α-tokoferylu. Oleje przechowywano w brązowych butelkach szklanych, w warunkach chłodniczych, w temp. 6 °C przez 6 miesięcy. Badaniom poddano oleje pochodzące z nasion: bez obróbki, po obróbce oraz po obróbce z dodatkiem przeciwutleniacza i witaminy E. W olejach oznaczono: stopień hydrolizy, pierwotny i wtórny stopień utlenienia lipidów oraz wykonano ich ocenę sensoryczną. Ustalono, że obróbka enzymatyczna i hydrotermiczna nasion lnu przed tłoczeniem na zimno wywarła korzystny wpływ na stabilność oleju w trakcie 6-miesięcznego przechowywania w warunkach chłodniczych. Ogólny stopień utlenienia oleju na koniec okresu przechowywania, określony za pomocą wskaźnika Totox, nie przekraczał 10 jednostek, wyznaczających dobrą jakość olejów jadalnych. Stwierdzono, że obróbka enzymatyczna i hydrotermiczna nasion spowodowała znaczne zmiany w charakterystyce sensorycznej oleju, w którym wystąpiła intensywna nuta „skórki od chleba”. W trakcie przechowywania nastąpiło zmniejszenie intensywności tej nuty oraz wzrost intensywności nuty „utlenionej” i „gorzkiej”, a końcowa ocena smakowitości ogółem oleju była na granicy akceptacji i wynosiła 6 pkt w skali 10-punktowej. Dodatek przeciwutleniacza w ilości 150 mg/kg opóźnił pierwotne i wtórne procesy oksydacyjne a także ograniczył niekorzystne zmiany sensoryczne. Dodatek octanu dl-α-tokoferylu w ilości 400 mg/kg do oleju pozwolił na uzyskanie zalecanej wartości współczynnika Harrisa (0,6).
Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania mikroekstrakcji z fazy nadpowierzchniowej do fazy stacjonarnej (HS-SPME) i chromatografii gazowej z detekcją płomieniowo-jonizacyjną (GC/FID) do wykrywania wczesnych zmian oksydacyjnych oleju lnianego. Materiałem do badań były olej lniany tłoczony na zimno: wysokolinolenowy i niskolinolenowy. Przyspieszony proces autooksydacji olejów prowadzono w warunkach termostatowych w temp. 60 °C. Oznaczano zawartość wybranych związków lotnych, liczbę nadtlenkową, anizydynową i wyliczano wskaźnik oksydacji Totox. Stwierdzono, że analiza wybranych lotnych związków metodą HS-SPME_GC/FID, z wykorzystaniem substancji wzorcowych, jest metodą pozwalającą śledzić proces autooksydacji oleju lnianego wysoko- i niskolinolenowego. Zawartość wybranych związków lotnych ogółem może być dobrym wskaźnikiem wczesnych zmian oksydacyjnych oleju lnianego wysokolinolenowego. W przypadku oleju niskolinolenowego oznaczanie wybranych związków lotnych ogółem nie jest korzystne przy określaniu jego wczesnych zmian oksydacyjnych w porównaniu z liczbą nadtlenkową, anizydynową czy wskaźnikiem Totox.
Celem pracy było określenie wpływu wstępnej obróbki nasion za pomocą dodanych enzymów na parametry procesu tłoczenia w prasie ślimakowej i cechy jakościowe oleju lnianego. Materiałem wyjściowym do badań były nasiona wysokolinolenowej odmiany lnu ‘Bukoz’ (IWNiRZ Poznań). Obróbce enzymatycznej poddano rozdrobnione nasiona w postaci płatków. Płatki o wilgotności 20 % poddawano obróbce enzymatycznej w temp. 50 ºC przez 3 h, następnie suszono je w suszarce owiewowej. Olej tłoczono za pomocą prasy ślimakowej UNO-SE Farmet. Do badań stosowano enzymy: celulazę i proteazę w postaci preparatów handlowych Celluclast 1.5 L oraz Alcalase 2.4 L, a także ich mieszaniny w proporcji 50 : 50 i 10 : 90, w dawkach [% smb]: 0,125, 0,25 i 0,50. Obróbka enzymatyczna nasion lnu przed tłoczeniem na zimno przyczyniła się do wzrostu przelotowości prasy ślimakowej i wydajności tłoczenia oraz do obniżenia temperatury wytłoku. Największą wydajność tłoczenia (79,8 %) uzyskano po zastosowaniu mieszaniny enzymów celulazy i proteazy w proporcji 10 : 90 i w dawce 0,25 % smb. Obróbka enzymatyczna powodowała nieznaczny wzrost zawartości pierwotnych i wtórnych produktów oksydacji a także liczby kwasowej oleju. Proces przyczynił się również do niewielkiego wzrostu zawartości naturalnych przeciwutleniaczy w oleju - związków fenolowych i tokoferoli.
Celem pracy było określenie wpływu płatkowania nasion i hydrotermicznej obróbki płatków na wybrane parametry procesu tłoczenia i cechy jakościowe oleju lnianego. Materiałem do badań były nasiona lnu wysokolinolenowej odmiany ‘Bukoz’ (IWNiRZ Poznań). Płatkowanie nasion wykonywano w dwuwalcowym młynie laboratoryjnym wyposażonym w walce gładkie, przy szczelinie 0,2 mm. Obróbkę hydrotermiczną płatków o wilgotności 20 % prowadzono przez 3 h w temperaturze 50 ºC, w cieplarce laboratoryjnej. Płatki po obróbce podsuszano w suszarce owiewowej. Oleje tłoczono za pomocą prasy ślimakowej UNO-SE, Farmet (Czechy). Płatkowanie nasion przyczyniło się do wzrostu przelotowości prasy z 8,5 do 10,6 kg/h i wydajności tłoczenia z 72,0 do 73,5 %, obniżenia temperatury oleju z 48 do 43 °C i wytłoku z 68 do 64 °C oraz do wzrostu zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych z 3,2 do 4,0 %. Obróbka hydrotermiczna płatków surowych wpłynęła na wzrost przelotowości prasy z 10,6 do 13,5 kg/h i wydajności tłoczenia z 73,5 do 74,8 %, jak również na wzrost temperatury oleju z 43 do 47 °C i wytłoku z 64 do 68 °C. W wyniku tego procesu nastąpił wzrost liczby kwasowej oleju o 0,16 mg KOH/g oraz liczby nadtlenkowej o 0,65 meq O₂/kg. Płatkowanie nasion powoduje wzrost zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych w oleju, a obróbka hydrotermiczna płatków sprzyja hydrolizie i utlenianiu pozyskiwanego oleju.
In research on androhaploids in the progeny of interspecific hybrids within the Capsicum genus, three genetically stable lines of F₇ generation, selected from the C. annuum L. × C. chinense Jacq. hybrid, were used. In the first line, only callus tissue was formed as a reaction to the conditions of culture. Cytometric analysis of this tissue revealed the presence of cells with DNA content in nuclei at the level of 1C to 16C. The tissue was mixoploid and non-embryogenic. Anthers of the other line did not respond. In the third one, nine embryos were obtained, and they developed into plants. By means of cytometric analysis, the 1C DNA level was found in eight of them and these were androgenic plants. The origin of one of the diploid plant was not established due to the homozygous character of the donor plants. The experiment results confirm the already known diversity of genotype reaction to the conditions of culture. It moreover point to the possibility of selection of the forms with an androgenic potency from interspecific hybrids.
Celem pracy było określenie wpływu wilgotności i rozdrobnienia nasion oraz stopnia dławienia masy nasiennej w prasie ślimakowej na wybrane parametry procesu tłoczenia i cechy jakościowe oleju lnianego. Badaniom poddano nasiona lnu wysokolinolenowej odmiany ‘Bukoz’. Rozdrabnianie nasion wykonywano metodą płatkowania w dwuwalcowym młynie laboratoryjnym z gładkimi walcami. Oleje tłoczono w prasie ślimakowej UNO firmy Farmet. Stwierdzono, że wilgotność nasion, wielkość średnicy dyszy wylotowej prasy oraz płatkowanie nasion przed tłoczeniem wywierały istotny wpływ na parametry procesu tłoczenia i jakość oleju. Wzrost wilgotności nasion z 6,7 do 8,6 % skutkował wzrostem przelotowości prasy z 7,8 do 8,8 kg/h, zmniejszeniem wydajności tłoczenia z 81,6 do 71,9 %, obniżeniem temperatury oleju od 51 do 47 °C i wytłoku od 69 do 66 °C, wzrostem zawartości wody w oleju z 0,39 do 0,43 % oraz zmniejszeniem zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych z 4,4 do 3,2 %. Odpowiedni poziom wilgotności nasion zawierał się pomiędzy 7,5 a 9 %. Zmniejszenie średnicy dyszy z 10 do 6 mm skutkowało obniżeniem przelotowości prasy z 11,8 do 8 kg/h, zwiększeniem wydajności tłoczenia z 69,5 do 77,6 %, wzrostem temperatury oleju od 45 do 51 °C i wytłoków od 65 do 69 °C oraz zwiększeniem zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych z 3 do 3,3 %. Przy przerobie całych nasion korzystne było stosowanie dyszy o średnicy 8 mm. Płatkowanie nasion skutkowało wzrostem przelotowości prasy z 8 do 9,8 kg/h, wzrostem wydajności tłoczenia z 77,6 do 80,7 %, obniżeniem temperatury oleju od 51 do 44 °C a wytłoków od 66 do 65 °C oraz wzrostem zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych z 3,3 do 4,6 %. Przy przerobie płatków korzystne było stosowanie dyszy o średnicy 6 mm
W pracy przedstawiono wpływ temperatury wygrzewania oraz ciśnienia hydrostatycznego 1000 MPa (1 GPa) na wytwarzanie rodników w skrobi ziemniaczanej. Wybrano dwie różne temperatury: 200 i 140°C (wygrzewanie z dostępem tlenu). W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że w zależności od czasu wygrzewania powstają różne ilości wygenerowanych rodników. W 140°C najwyższą względną intensywność sygnału EPR stwierdzono po 60 minutach wygrzewania, natomiast w 200°C żadnego maksimum nie stwierdzono. Świadczy to o tym, że w 200°C zaszła częściowa destrukcja struktury polimeru. Próbki wygrzewane bez dostępu tlenu przez 60, 120 i 180 minut w 200°C uległy procesowi karbonizacji. Przeprowadzona analiza widm EPR wskazuje, że są to widma proszkowe z jedną linią o kształcie krzywej Lorentza wykazującą anizotropię współczynnika rozszczepienia spektroskopowego g.
The Gromnik excavations were carried out between 2005 and 2007 as the part of an extensive scientific project. During the visual-comparative analysis the animal bone remains were identified and classified. The osteometric measurements and osteoarchaelo- gical analysis was carried out. The osteoarchaeological investigations proved the majority of bovine remains. The shoulder height estimated and the percentage of bone remains are similar to other medieval findings in Silesia. Some marks of human activity according to the animal body utilization were described. The x-ray investigation of bovine finger skeleton with pathological changes was done.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.