Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania przeprowadzono w Instytucie für Grünland und Futterpflanzenforschung FAL Braunschweig-Volkenrode w 1994 r. Celem doświadczenia było określenie wpływu stosowanych dodatków mikrobilogicznych i enzymatycznych na wartość pH zakiszanej masy. Przedmiotem badań były zielonki z traw o zawartości suchej masy 26,1; 37,4; 55,2% oraz zielonki z koniczyny i lucerny (o zawartości suchej masy odpowiednio 35,4 i 34,1%) i kukurydzy o zawartości od 22 do 29% suchej masy oraz uzyskane z nich kiszonki. Zielonki zakiszono w mikrosilosach o pojemności 1,5 1 każdy z dodatkiem preparatów mikrobilogicznych (Biomax, Kofal-lac) i enzymatycznego Siloguard. Każdy wariant kiszenia przeprowadzono w 5 powtórzeniach. Kwasowość kiszonek bez dodatku po 4-ech dniach wynosiła przeciętnie pH 5,17; podczas gdy dla kiszonek z udziałem preparatu Biomax 4,38; a w kiszonkach z dodatkiem preparatu Kofal-lac 5,04. Badania wykazały, że określenie wartości pH w 4 dniu fermentacji jest terminem optymalnym do oceny przebiegu procesu fermentacji oraz stosowania dodatków do zakiszania.
Doświadczenie przeprowadzono na kiszonkach z mieszanek zbożowo-strączkowych z dodatkami: Bactozymu, Microsilu i nasion Ostropestu. Dodatki miały wpływ na skład chemiczny kiszonek - istotnie obniżyły zawartość ADF. Dodatek Bactozymu i Microsilu obniżył straty świeżej masy. Dodatki poprawiają stosunek kwasów mlekowego do octowego. Ostropest wpływał na podwyższenie wartości energetycznej kiszonek.
Celem badań było określenie strawności składników pokarmowych kiszonek z całych roślin zbożowych sporządzonych z dodatkami: Bactozymu, Microsilu, Ostropestu plamistego, Bactozymu+ostropest, Microsilu + ostropest. Grupę kontrolna stanowiła kiszonka bez dodatku. Strawność kiszonek określono metodą klasyczną. Określono również rozkład suchej masy, substancji organicznej i białka ogólnego w żwaczu metodą „in sacco”. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najwyższymi współczynnikami strawności suchej masy (80,5%), substancji organicznej (81,4%), białka ogólnego (75,5%), tłuszczu surowego (93,3%) i bezazotowych wyciągowych (82,8%) charakteryzowała się kiszonka z dodatkiem ostropestu. W pozostałych kiszonkach strawność składników pokarmowych była niższa. Analizując rozkład składników odżywczych w żwaczu stwierdzono, że rozkład suchej masy wynosił od 40,9 do 44,9%, substancji organicznej 38,5 do 43,2% i był niższy niż białka surowego, który wynosił od 70,6 do 82%.
W 20 gospodarstwach rolnych sporządzono następujące warianty kiszonek z przewiędniętej zielonki z traw z lucerną: bez dodatku (21 kiszonek); z dodatkiem: Microsilu (19 kiszonek), Bactozymu (18 kiszonek). Zielonkę zakiszono w pryzmach naziemnych, zbiornikach przejazdowych oraz zawijanych balach (big bales). W kiszonkach oznaczono zawartość podstawowych składników pokarmowych, poziom ADF i NDF oraz określono jakość pasz. Stosowane preparaty (Microsil i Bactozym) korzystnie wpłynęły na skład chemiczny i jakość kiszonek. Zarówno w gospodarstwach, gdzie stworzono „dobre” warunki oraz gdzie były warunki „złe” do procesu kiszenia badane preparaty wpłynęły na podwyższenie poziomu kwasu mlekowego, obniżenie zawartości włókna surowego i jego frakcji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.