Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Paper presented the amino acid composition of crop proteins from 4 plants: potato, spring barley, winter rape and winter wheat cultivated in the static fertilization experiment. The experimental factors were: mineral NPK fertilization, farmyard manure and liming. The research conducted, after twenty four years of caring out experiment showed that the mineral fertilization resulted in significant lowering the concentrations of most amino acids: in group of essential amino acids by 0,3% to 42,9%, in group of endogenic amino acids by 3,3% to 31,9%. Soil liming also decreased the contents of many amino acids within the range of 5,0% to 12,0%. At the same time, it was found that farmyard manure application distinctly lowered the negative effect of mineral fertilization both, on the limed and non-limed objects.
Glebę ze statycznego 16-letniego doświadczenia gdzie stosowano nawożenie mineralne i organiczne, poddano przez okres 8 dni wymywaniu wodą destylowaną. W przesączach oznaczano zawartość N-NO₃, fosforu, potasu oraz CHZT. Na podstawie wyników oznaczeń składu chemicznego przesączy wykazano, że najwięcej składników wymywa się z gleby nawożonej wysokimi dawkami NPK stosowanymi łącznie z obornikiem, od 3 do 4 razy więcej fosforu i potasu oraz 6 razy więcej N-NO₃ w porównaniu do obiektu bez nawożenia. Największą zawartość N-NO₃ i potasu stwierdzono w pierwszych 48 godzinach wymywania, natomiast związki fosforu wymywały się równomiernie w ciągu 8 dni. Najwyższą wartość wskaźnika CHZT (126 mg O₂,) uzyskano dla przesączu z obiektu "NPK + obornik" natomiast dla pozostałych obiektów wartości tego wskaźnika były podobne (69-90 mg O₂).
The Woolly Foxglove (Digitalis lanata) is one of the herbal plants cultivated in Poland. It is grown as important plant material for production of cardenolides used in the pharmaceutical industry. The aim of the research has been to determine the chemical composition and mole ratios in leaves of cv. Victoria Woolly Foxglove affected by mineral fertilisation. For this purpose, a strict, one-factor, micro-plot field experiment was set up in randomised blocks with four replications. The experimental factor was NPK mineral fertilisation applied to soil in the following doses per hectare. A0 – no mineral fertilisation, A1 – 40 kg N + 17.48 kg P + 49.8 kg K, A2 – 80 kg N + 34.96 kg P + 99.6 kg K, A3 – 120 kg N + 52.44 kg P + 149.4 kg K. For chemical analyses, samples of 0.50 kg of leaves were taken from each plot. Dried, melted and wet mineralised in sulphuric(VI) acid, the samples were analysed and concentrations of the following elements were determined: nitrogen by Kjeldahl method, total phosphorus by the colorimetric method with ammonium molybdate, potassium, calcium and sodium by flame photometry, and magnesium by atomic absorption spectrometry (AAS). Mole ratios of the chemical elements in leaves were also calculated. In general, the use of mineral fertilisation induced a significant increase in the content of total nitrogen, total phosphorus and potassium, but reduced the sodium concentration in leaves of the Woolly Foxglove compared to the control. After the applied fertilisation doses, the K:Ca and K:Na ratios in leaves were significantly broadened and the Ca:P ratio was narrowed. Significantly higher values of the K:(Ca + Mg) ratio were observed in leaves after applying the medium (A2) and highest NPK ha–1 (A3) doses. The Ca:Mg ratio in leaves of the Woolly Foxglove was distinctly narrowed versus the control after using the lowest fertilisation dose (A1). However, after applying the medium dose of NPK (A2), the K:Mg ratio was broader than in the control treatment.
Fertilisation is the main factor stimulating yields of herbaceous plants, including yields of active substances per area unit. The aim of the research was to evaluate the yielding and chemical composition of fruits of cv. Koñczewicki caraway grown in a pure stand and supplied different rates of mineral fertilizer. The results are derived from a controlled, one-factor, micro-plot experi- ment set up with four replications in a split-plot design. The experimental factor consisted of NPK mineral fertilisation introduced into soil at the following rates per hectare: A 0 – without mineral fertilisation, A 1 – 103.9 kg NPK (37.5 kg N+17.6 kg P+4 8.8 kg K), A 2 – 209.8 kg NPK (75 kg N+35.2 kg P+ 99.6 kg K), A 3 – 314.7 kg NPK (112.5 kg N+52.8 kg P+ 149.4 kg K). Mineral fertilisation in the control increased the caraway fruit yield, the yield of essential oil as well as the content of total nitrogen. The rates of 209.8 kg NPK ha –1 and 314.7 kg NPK ha –1 caused a distinct decrease in the content of essential oil in cara- way fruits compared with the unfertilized treatment and with the fertilisation rate of 103.9 kg NPK ha –1 . Mineral fertilisation, in general, significantly decreased the content of total phosphorus, calcium, magnesium and sodium, although it did not differentiate sub- stantially the content of potassium in caraway fruits.
Wysokie koszty uprawy buraka cukrowego, specjalizacja produkcji oraz ciągle zmniejszający się stan pogłowia zwierząt gospodarskich powoduje coraz większe niedobory obornika i innych nawozów naturalnych. W związku z powyższym podjęto badania, których celem było określenie wpływu międzyplonów (gorczycy lub rzodkwi), nawożenia obornikiem oraz makro- i mikroelementami na wysokość plonu korzenia buraka cukrowego i jego wartość technologiczną (zawartości: azotu α-aminowego, potasu, sodu, cukru technologicznego oraz wartości współczynnika alkaliczności). Badania przeprowadzono w latach 2005-2008 na terenie gospodarstwa rolnego w miejscowości Krukówko (województwo kujawsko-pomorskie). Doświadczenie polowe obejmowało 9 obiektów. Prowadzono je w 4 powtórzeniach metodą losowanych podbloków. Wielkość plonu korzenia buraka cukrowego, w porównaniu do kontroli, była istotnie większa po zastosowaniu badanego nawożenia. Istotnie najwyższe plony uzyskano na obiektach, gdzie zastosowano obornik bez i łącznie z mikroelementami. Zastosowane w uprawie buraka cukrowego nawożenie oraz uprawa międzyplonów wpłynęły istotnie na zmniejszenie zawartości sodu, cukru technologicznego i wartości współczynnika alkaliczności oraz na wzrost zawartości azotu α-aminowego i potasu w stosunku do obiektu kontrolnego. Można stwierdzić, że uprawa międzyplonu gorczycy lub rzodkwi łącznie z makro- i mikroelementami może stanowić alternatywny nawóz dla obornika w nawożeniu buraka cukrowego.
The reduction of sulphur emissions achieved over the last 20 years has led to sulphur deficit in soil, which decreases crop yields and deteriorated yield quality. Sulphur fertilisation affects both plants and physicochemical soil properties. The total carbon content in soil affects the capacity and quality of the sorption complex, which in turn determines the buffer capacity. The content of available forms of phosphorus, potassium and magnesium in soil has strong influence on the soil fertility. The uptake with yield and the acidification of soil, which intensifies the processes of retardation and nutrient leaching, result in depletion of those nutrients in soil. In 2005-2007, an experiment was carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture and Biotechnology, the University of Technology and Life Sciences in Bydgoszcz, to assess the effect of sulphur fertilisation on the content of total carbon and available forms of phosphorus, potassium and magnesium in soil. Sulphur fertilisation was applied in the ionic form, i.e. sodium sulphate (VI), and in the elemental form. The rates were 0, 20, 40, 60 kg S ha–1. The results demonstrated that increasing sulphur rates considerably decreased the content of available forms of phosphorus, potassium and magnesium in soil. A significant increase was also found in the total carbon content in soil after fertilisation with 20 and 40 S kg ha–1 . Interestingly, the organic carbon content in soil clearly depended on the form of applied sulphur: sulphate (VI) or elemental.
W trzyletnim jednoczynnikowym doświadczeniu polowym porównywano skład chemiczny bulw ziemniaka nawożonego dolistnie roztworami mikroelementów w formie pojedynczych soli nieorganicznych oraz w postaci wieloskładnikowego nawozu. Dolistne stosowanie miedzi, boru i cynku korzystnie oddziaływało na kumulację magnezu, wapnia i sodu w bulwach ziemniaka, natomiast pod wpływem nawożenia manganem, borem, miedzią i wieloskładnikowym nawozem nastąpiło istotne zmniejszenie zawartości potasu. opryskiwanie mikroelementami w formie wieloskładnikowego nawozu przyczyniło się do istotnego wzrostu zawartości fosforu ogólnego i wapnia. Nawożenie manganem, miedzią i wieloskładnikowym nawozem zawęziło stosunek sumy kationów jednowartościowych do sumy kationów dwuwartościowych.
Jednoczynnikowe doświadczenie polowe, będące podstawą badań, założono metodą losowanych bloków, w trzech powtórzeniach, na glebie płowej właściwej, klasy bonitacyjnej III b. Czynnikiem doświadczenia, w którym uprawiano owies odmiany Komes, był rodzaj nawożenia mikroelementowego. Stosowano dolistnie pojedyncze mikroelementy (Zn, Mn, Cu, B, Mo) w formie soli nieorganicznych oraz wieloskładnikowy nawóz Mikrochelat Gama, zawierający pierwiastki w formie schelatowanej. Wykazano, że zastosowane nawożenie największy wpływ wywierało na zawartość potasu w ziarnie owsa. W wyniku dolistnego stosowania miedzi, cynku i molibdenu stwierdzono istotny wzrost średniej zawartości tego pierwiastka - w porównaniu z obiektem nienawożonym - odpowiednio o 8,0%, 8,2% i 7,5%. Wykazano, że tylko nawożenie wieloskładnikowym nawozem Gama powodowało istotne zwiększenie zawartości magnezu w ziarnie owsa, średnio o 13,1%. Natomiast nawożenie mikroelementami na ogół nie różnicowało istotnie zawartości sodu i wapnia w ziarnie owsa. Zastosowanie miedzi powodowało - w porównaniu z obiektem kontrolnym - statystycznie potwierdzony wzrost stosunku sumy kationów jedno- do dwuwartościowych, natomiast konsekwencją nawożenia wieloskładnikowym nawozem Gama było zmniejszenie wartości tej relacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.