Musimy badać wieś jako zbiorowe siedlisko sił społecznych, badać przeszłość wsi polskiej, by zrozumieć jej teraźniejszość, badać pilnie najnowsze kierunki energii i woli w łonie naszej wsi odbywające się (Grabski 1936, s. 2). Streszczenie: Zmiana granic po zakończeniu II wojny światowej wywołała wzmożoną mobilność społeczną, zwłaszcza na nowych terenach naszego kraju. Przesiedlenia miały charakter wymiany ludności na ziemiach nazwanych wpierw Odzyskanymi, a potem Zachodnimi i Północnymi. Różne były sytuacje i motywy przesiedlających się ludzi. Wielu z nich nie miało wpływu na wybór miejsca osiedlenia. Odmienne sytuacje i motywy osadników stały się podstawą weryfikacji tezy o pozytywnym związku pomiędzy mobilnością terytorialną nowych mieszkańców a ich predyspozycją do przedsiębiorczości. Po analizie ich działalności okazało się, że warunkiem niezbędnym dla pozytywnego związku pomiędzy mobilnością terytorialną i zawodową a zachowaniem przedsiębiorczym jest podmiotowość migrantów. Postawy i zachowania przedsiębiorców są przejmowane przez następne pokolenia i urzeczywistniają się w postaci ich ekspansji poza miejsce zamieszkania i poza rolnictwo. Tworzy się nowy kapitał społeczny – wpierw na bazie indywidualnych poczynań nowych przedsiębiorców, potem na zasadzie wspólnoty zawodowej, czasem jako członków grup producenckich czy stowarzyszeń.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.