Materiał do badań stanowiły pisklęta kur Astra В (85 ♂ i 65 ♀), indyków WAMA—1 (40 ♂ i 60 ♀), kaczek rodu A-44 (50 ♂ i 50 ♀) oraz gęsi białych włoskich rodu WD-1 (50 ♂ i 50 ♀). Kurczęta i kaczki odchowano do 8., indyczki do 15., indory do 22., a gęsi do 12. tygodnia życia. Podczas odchowu ptaków kontrolowano cotygodniowe zużycie paszy oraz przyrosty masy ciała. Po zakończeniu odchowu z każdego gatunku ptaków wybrano losowo po 21 samców i 21 samic, które poddano ubojowi i ocenie wartości rzeźnej. Przeprowadzono także ocenę chemiczną części jadalnych, uzyskanych z dysekcji 14 tuszek (7 ♂ i 7 ♀) z każdej grupy ptaków. Stwierdzono, że w 1 kg części jadalnych uzyskanych z kurcząt brojlerów jest 171 g białka ogólnego, 178 g tłuszczu surowego i 8,2 MJ energii metabolicznej, u indyków odpowiednio - 193 g, 92 g i 5,0 MJ; kaczek - 144 g, 330 g i 12,9 MJ, u gęsi - 148 g, 300 g i 12,0 MJ. Najmniej paszy, białka ogólnego i energii metabolicznej na 1 kg masy ciała zużyły kurczęta brojlery (odpowiednio 2,2 kg, 455 g i 27 MJ), a najwięcej gęsi (3,9 kg, 602 g i 46 MJ). Najmniej białka ogólnego i energii metabolicznej na wyprodukowanie 1 kg mięsa oraz 1 kg białka w częściach jadalnych zużyły indyki, najwięcej zaś gęsi. Efektywność przetwarzania białka ogólnego paszy na białko części jadalnych kształtuje się korzystniej u indyków (27,0%) i kurcząt (22,9%) niż u kaczek (15,6%) i gęsi (14,8%).