Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 94

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wskazniki glebochronnego dzialania roslin

100%
Indicators useful to assess the soil conservation-related functions of plants and their utilization potential were presented in the study. Vegetation cover indicators relating both to the winter season and to the whole year are useful to the assessment of soil conservation - related function on the rotation, farm, region and courttry levels. The choice of indicator largely depends on the availability of source data. The whole year vegetation cover indicator is more complex than that related to the winter season only; the first one contains the elements of surface area as well as those bearing on the extent of year-round vegetation cover. At the same time, it is more comprehensive when vieved in aspect of the agro-ecological assessment of agricultural space. However, at higher number of constituent elements involved in the agro-ecosystems or in the whole area, the environment stability indicator is useful to assess the farming on regional or national levels.
W latach 1988-1990 na glebach kompleksu pszennego dobrego w trzech zakładach doświadczalnych przeprowadzono 4-czynnikowe doświadczenia polowe z pszenicą ozimą. Stwierdzono, że największe znaczenie dla opłacalności produkcji miały dobór stanowiska i odmiany pszenicy oraz chemiczna ochrona roślin. Osiąganie większej opłacalności produkcji było możliwe przy uprawie pszenicy ozimej (odmiana Lanca) w stanowisku po roślinach niezbożowych, na niższej dawce azotu i przy pełnej ochronie roślin przed chorobami grzybowymi.
Celem badań była ocena stabilności ekologicznej powierzchni ziemi w Polsce w ujęciu czasowym i regionalnym. Badania wykazały, że poziom stabilności ekologicznej przestrzeni kraju jest niski – zbliżony do średniego i nie wykazuje zmian w latach. W ujęciu regionalnym wysokim poziomem stabilności wyróżnia się województwo lubuskie o dużym stopniu lesistości. Stan ekologiczny powierzchni ziemi jest kształtowany głównie przez takie formy jej użytkowania, jak grunty orne, lasy i trwałe użytki zielone. W strukturze użytkowania powierzchni ziemi w kraju występują dwa kierunki zmian: zwiększanie udziału powierzchni gruntów ornych z zasiewami rocznymi, lasów oraz gruntów zabudowanych i zurbanizowanych, zmniejszanie powierzchni trwałych użytków zielonych i użytków wieloletnich na gruntach ornych oraz gruntów odłogowanych.
Przedstawiono ocenę stabilności ekologicznej powierzchni ziemi w Polsce z uwzględnieniem form jej użytkowania i zróżnicowania przestrzennego. Poziom stabilności ekologicznej powierzchni kraju jest niski - zbliżony do średniego. W ujęciu regionalnym wysokim poziomem stabilności wyróżnia się województwo lubuskie o dużym stopniu lesistości. Słowa kluczowe: powierzchnia ziemi, formy użytkowania ziemi, stabilność ekologiczna
Badania przeprowadzono na polach produkcyjnych RZD w Grabowie (woj. mazowieckie), w latach 2013–2015. Oceniono wielkość, strukturę i jakość plonów słomy pszenicy ozimej, pszenżyta ozimego i jęczmienia jarego w zależności od sposobu zbioru słomy oraz określono wielkość jej strat przy zbiorze z pola. W badaniach uwzględniono dwa obiekty – zbiór całej słomy z plewami oraz zbiór słomy ze ścierniska, bez plew i drobnych fragmentów źdźbeł. Stwierdzono, że sposób zbioru słomy istotnie wpływał na wielkość jej plonu oraz relację między plonami słomy i ziarna. Większymi stratami słomy zbieranej z pola cechowały się zboża ozime niż jęczmień jary. Poszczególne rodzaje plonów słomy (początkowy z plewami, zebrany z pola, ścierń) różniły się zawartością składników mineralnych, zwłaszcza azotu, fosforu i potasu.
Opracowanie dotyczy zagadnienia technologii produkcji jako jednego ze sposobów konkurowania w rolnictwie na poziomie gospodarstwa rolniczego. Przedstawiono ilościowe i jakościowe elementy technologii produkcji roślinnej. Wiedzę i umiejętności producentów (rolników) zaliczono do czynników, które w dużym stopniu decydują o efektywności wykorzystania nakładów oraz wielkości i jakości plonów, a tym samym o konkurencyjności produkcji ziemiopłodów.
20
100%
Celem badań była ocena potencjału agroekologicznego rolnictwa województwa lubelskiego na poziomie powiatów. Rolnictwo z racji użytkowania około 60% ogólnej powierzchni kraju, obok pełnienia funkcji produkcyjnej, ponosi odpowiedzialność za ochronę zasobów środowiska przyrodniczego. Dlatego w ocenie jego potencjału należy uwzględniać aspekt środowiskowy. Badania wykazały, że na obszarze województwa lubelskiego dużym potencjałem agroekologicznym rolnictwa wyróżnia się powiat hrubieszowski, a zdecydowanie najmniejszym - powiat bialski. Potencjał agroekologiczny zależy głównie od jakości rolniczej przestrzeni produkcyjnej i stanu agrochemicznego gleb.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.