Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 103

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W badaniach w latach 1984-1993 w woj. olsztyńskim na bobiku odmiany Nadwiślański stwierdzono dominację mszycy burakowej Aphis fabae Scop. (71.2%). Mszyca grochowa Acyrthosiphum pisum Harris, stanowiła 26.2% populacji mszyc i ze względu na liczebność oraz późny termin pojawu nie stanowiła zagrożenia dla tej rośliny. W okresie badań wystąpiły trzy gradacje Aphis fabae, w trakcie których kolonie tego gatunku opanowywały 56-75% roślin. Liczebność kolonii miała wpływ na cechy morfologiczne roślin bobiku. Istotne okazały się różnice w wysokości roślin i liczbie strąków przy liczebności powyżej 300 osobników na roślinie oraz liczbie nasion i ich masie przy liczebności powyżej 150 osobników na roślinie. Nasilenie tego szkodnika miało więc istotny wpływ na plon nasion bobiku.
In the recent years, polyphagous pests which belong to soil macrofauna have clearly demonstrated their adverse influence. Possible reasons include simplification of agronomic practices applied in the cultivation of most crops and large areas of fallow land which have appeared in agrocenoses. Our study, based on a permanent, static field experiment, has proved that a proper crop rotation system carried out over a number of years can largely contribute to the reduction of noxious species which inhabit the soil environment. The contribution of those species to the total soil macrofauna was 16% and likewise their density was low. Proper crop rotation has eliminated risk caused by larvae of Elateridae, Tipulidae, Agrotinae, and Scarabaeidae.
Studies on the presence of earthworms in the grey-brown podzolic soil were conducted based on a statistical 31-year-long fertilisation experiment and two fallow fields. Among the species present, Apporectodea caliginosa was found to be dominant (87% of the total population of earthworms). The most numerous occurrence of Lumbricidae was observed in the first ten days of August. The number and biomass of earthworms were significantly influenced by physicochemical properties of soil and the way the soil was utilised. The highest mean density and the highest biomass of earthworms were found on a field left fallow for the previous ten years. The results obtained there were much higher than those from the arable field with classica crop rotation. Among the objects on which three fertilisation systems were assessed, the highest density was found at the sites fertilised every year with manure as compared to those fertilised with liquid manure and NPK.
Unidirectional fertilization, if applied for many years, has a strong and sometimes negative effect on soil and natural environment. Such fertilization can cause unfavourable processes including humus degradation, the leaching of nutrients (mainly nitrogen), soil erosion as well as accumulation of weed seeds, pathogens and plant pests. In the last ten years threats caused to agricultural habitats by noxious soil macrofauna, particularly polyphagous insects representing Agrotinae, Elateridae, Scarabaeidae and Tipilidae, have become more explicit. Long-term unidirectional organic or mineral fertilization applied in a long-term static experiment established in 1972 on grey-brown pozdolic soil caused elevated concentrations of organic carbon and total nitrogen in soil. The highest increase was observed when farmyard manure had been used. Unidirectional application of organic fertilizers in rates balanced for the amount of nitrogen added to soil (rate I of liquid manure and FYM), when carried out for many years, caused a significant increase in the density of soil macrofauna. Fertilization with liquid manure balanced with FYM in terms of organic carbon added to soil as well as with mineral fertilizers did not favour presence of macrofauna.
W pracy przedstawiono wyniki badań uzyskane w 29-letnim doświadczeniu statycznym, w którym porównywano wpływ corocznego nawożenia obornikiem, gnojowicą trzody chlewnej i nawozami mineralnymi na plon i zawartość białka ogółem i właściwego w jęczmieniu jarym i pszenicy ozimej uprawianych w zmianowaniu. Gnojowicę stosowano w dwóch dawkach; dawka I odpowiadała obornikowi pod względem ilości wprowadzanego do gleby azotu, a dawka II była zrównoważona z obornikiem ilością węgla. Dawka azotu w nawozach mineralnych odpowiadała ilości tego składnika w oborniku i dawce I gnojowicy. Za okres 29 lat zebrano po 8 plonów jęczmienia jarego i pszenicy ozimej. Pod wpływem nawożenia uzyskano wysoce istotny wzrost plonu ziarna obu zbóż; który w przypadku jęczmienia jarego wynosił średnio 109,6%, natomiast pszenicy ozimej 107,2%, w porównaniu z obiektem bez nawożenia. Na zróżnicowanie plonu roślin istotny wpływ miał rodzaj stosowanych nawozów. Spośród nawozów stosowanych w dawkach zrównoważonych azotem najwyższe plony obu zbóż uzyskano na nawożeniu mineralnym, które ustępowało działaniu gnojowicy stosowanej w II dawce. Wzrost plonu białka ogółem w ziarnie jęczmienia jarego pod wpływem nawożenia wynosił średnio 162,9%, a w ziarnie pszenicy ozimej 129,7%, natomiast wzrost plonu białka właściwego kształtował się odpowiednio: 164,2% i 123,9%. Najwyższy plon obu form białka w ziarnie jęczmienia i pszenicy uzyskano na nawożeniu gnojowicą stosowaną w dawce II.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.