Celem artykułu było określenie miejsca oraz znaczenia systemów oświetleniowych w polityce miejskiej na przykładzie Trójmiasta. Wychodząc od historii oraz funkcji iluminacji, a także lokalnej polityki energetycznej w polskim prawodawstwie, omówiono politykę miejską względem oświetlenia na przykładzie działań samorządów Gdańska, Gdyni i Sopotu. Analizie poddano dokumenty strategiczne, struktury instytucjonalne i dane statystyczne, a także przeprowadzono 3 indywidualne wywiady pogłębione z przedstawicielami instytucji miejskich. Wyniki wskazują, że obszar oświetlenia jest mocno rozproszony wewnątrz struktur urzędowych, a także zdominowany przez logikę administrowania. Znaczenie oświetlenia w polityce miejskiej jest tym samym niewielkie i ograniczone do podstawowych funkcji wymaganych przez prawo, związanych z zapewnianiem bezpieczeństwa, a także zmniejszaniem emisyjności infrastruktury publicznej.