Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule omówiono zasady prawidłowego doboru procesu termicznego dla żywności kwaśnej i zakwaszonej. Głównym celem procesu termicznego żywności kwaśnej i zakwaszonej jest uzyskanie tzw. sterylności handlowej, czyli zniszczenia zarówno komórek wegetatywnych bakterii chorobotwórczych, które stanowią zagrożenie zdrowia konsumentów, jak i bakterii gnilnych, które mogą namnażać się w warunkach jej niechłodniczego przechowywania, dystrybucji, sprzedaży i w czasie przechowywania u końcowego użytkownika. Żywność kwaśna i zakwaszona poddana obróbce termicznej jest powszechnie uważana za żywność bezpieczną, jednak zdarzają się przypadki zakażenia bakteriami chorobotwórczymi po spożyciu produktów poddanych niewystarczającej obróbce termicznej. W związku z tym, aby żywność kwaśna i zakwaszona była bezpieczna do spożycia, procesy termiczne dla tego rodzaju produktów powinny być poprawnie zaprojektowane przez specjalistów z zakresu mikrobiologii żywności, termobakteriologii i technologii produkcji.
W artykule omówiono definicje i przepisy regulujące żywność kwaśną i zakwaszoną taką jak soki, sosy, dżemy, galaretki itp. Jednak głównym celem artykułu jest charakterystyka oporności termicznej typowej mikroflory chorobotwórczej i gnilnej dla tej grupy żywności. Na podstawie charakterystyki wartości liczb D i z omówiono oporność termiczną wybranych mikroorganizmów mogących występować w żywności kwaśnej i zakwaszonej. Wybrane mikroorganizmy o najwyższej oporności termicznej, zostały zaproponowane jako wskaźniki skuteczności wybranego modelu obróbki termicznej.
CRISPR/Cas jest naturalnym, powszechnie występującym mechanizmem obrony bakterii przed infekcjami fagowymi, rozpoznanym u bakterii fermentacji mlekowej (LAB) w 2007 r. Artykuł omawia strukturę systemu CRISPR/Cas i specyfikę jego działania, polegającą na degradacji wprowadzonego do komórki bakteryjnej DNA faga. System zapobiega namnażaniu i uwalnianiu kolejnych generacji fagów do środowiska. Omówiono również sposób wykorzystania mechanizmu CRISPR/Cas do uzyskiwania przemysłowych wariantów szczepów LAB o zróżnicowanej oporności fagowej. Sterowana modyfikacja oporności fagowej metodami CRISPR/Cas bakterii kwasu mlekowego na potrzeby przemysłu spożywczego nie ma charakteru modyfikacji genetycznej w rozumieniu obowiązujących w tym zakresie przepisów.
Gouda and Camembert cheeses at different stages of ripening were subjected to treatment with pressure up to 1000 MPa in order to determine the influence of high pressure on microorganisms killing and on proteolysis in cheese. Independent of the ripeness of cheeses, a significant decrease in the number of microorganisms in cheeses was observed at pressures above 400 MPa. The extent to which the microorganisms were killed was dependent more on applied pressure than on its duration. Use of pulsating pressure additionally increased the killing of microorganisms as compared to the constant pressure. No significant influence of the applied high pressure was found on protein degradation in Gouda cheese. On the other hand, in Camembert cheese, the most intense proteolysis was observed in cheese treated with a pressure of 50 MPa compared to the control. This was confirmed by analysis of pH and the proteolytic activity of enzymes in Camembert cheese. Higher level of proteolysis in Camembert resulting from applied high pressure did not adversely influenced its quality
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Mikroflora serów dojrzewających

81%
Mikroflora serów odgrywa kluczową rolę w procesie ich produkcji i dojrzewania. Bierze ona udział w biochemicznej konwersji laktozy, tłuszczu i białek mleka oraz w tworzeniu cech smakowo-zapachowych sera. W skład mikroflory serów wchodzą dwie podstawowe grupy: mikroflora startowa (zasadnicza i pomocnicza) i mikroflora nie-startowa. Bakterie kwasu mlekowego stanowią główną grupę zarówno mikroflory startowej jak i niestartowej. Populacja mikroflory startowej jest dominująca w początkowym okresie produkcji sera i ulega stopniowej redukcji powodowanej zmieniającymi się czynnikami środowiskowymi w procesie jego dojrzewania. W przeciwieństwie, nieliczna populacja mikroflory niestartowej w młodym serze systematycznie wzrasta w trakcie jego dojrzewania. Mikroflorę niestartową stanowi złożony kompleks w skład, którego wchodzą bakterie, drożdże i pleśnie. Jej skład jakościowy i ilościowy ściśle powiązany jest z danym rodzajem sera i warunkami środowiskowymi w mle-czarni. Mikroflora niestartowa, a w szczególności bakterie kwasu mlekowego i droż-dże są najtrudniej kontrolowanym czynnikiem w zakładzie mleczarskim i mogą one powodować wady serów i problemy z utrzymaniem ich standardów jakościowych. W procesie produkcji i dojrzewania sera dochodzi do kompleksowych wzajemnych oddziaływań poszczególnych grup drobnoustrojów. Zastosowanie nowoczesnych technik molekularnych pozwala na szybką identyfikację izolatów drobnoustrojów na poziomie gatunkowym i szczepowym i przyczynia się do pełniejszego zrozumienia zjawiska dojrzewania serów. Artykuł opisuje najnowsze osiągnięcia w zakresie rozwoju kultur startowych i drobnoustrojów niestartowych w serowarstwie oraz ich roli w procesie produkcji i dojrzewania serów.
W artykule określono istniejące i potencjalne możliwości zastosowania technologii wysokociśnieniowej w utrwalaniu i przetwarzaniu żywności. Przedstawiono dotychczasowe wyniki badań odnośnie wpływu wysokiego ciśnienia na drobnoustroje i składniki żywności. Omówiono problem opakowań i urządzeń technicznych do technologii wysokociśnieniowej.
A study was undertaken to evaluate changes in microbial populations of nonstarter lactic acid bacteria (NSLAB), yeast and starter lactic acid bacteria (SLAB) in Gouda cheese in two independent chambers during the ripening process up to 12 weeks. No differences in populations of the tested group of microorganisms were observed at 4, 8 and 12 weeks in both the dairy and dairy-independent chambers. Populations of the analysed groups of LAB reached maximum numbers at week 4 of ripening and then gradually decreased with further aging, however with different dynamics for different species. The SLAB were the predominant microfl ora after salt treatment and accounted for 90% of the total microbial population in Gouda cheese. Cheese ripening led to the predomination of NSLAB and yeast populations and to a decrease in the population of SLAB. Homo- and heterofermentative vancomycin-tolerant Lactobacillus spp. constituted for the majority of the NSLAB populations. The yeast counts, at the initial populations of 4 log10 CFU/g, were increased by 2 logs after 4 weeks and were slightly reduced at 8 and 12 weeks of ripening. At 12 weeks of ripening, nonstarter Lactobacillus spp. enumerated at 25°C exceeded 90% of total LAB population while the yeast population comprised over 40% of the total LAB counts. The majority of NSLAB consisted of vancomycin-tolerant homo- and heterofermentative species of Lactobacillus.
For breeders of racing horses, preventing diarrhea episodes and reduction of diarrhea severity in foals is still a big challenge in the production of top performers. The objective of the study was to assess the effect of heat treated L. farciminis, L. rhamnosus, L. plantarum and Propionibacterium sp. (VivaFlor Optimax) in Thoroughbred mare’s diet during late gestation and early lactation on foals’ diarrhea episodes and severity. Fourteen mares randomly chosen out of 27 mares were placed on a diet supplemented with VivaFlor Optimax in the course of 3 months at 5 g, containing at least 1 × 10⁹ of dead microbial cells/g of formulation, every evening. The remaining 13 (out of 27) mares made up the control group. The number of diarrhea days, the medicine treatment, appearance and behavior of the foals were recorded every day. VivaFlora Optimax reduced the severity and duration of the foals’ diarrhea. The foals of supplemented mares suffered 3 times fewer diarrhea days as compared to the control group. The reduction was statistically significant (Anova test p < 0.05). Moreover, in contrast to the control group, the foals from the supplemented group did not require external treatments in order to fully recover.
We present here the results of an exploration of the bacteriophage content of dairy wheys collected from milk plants localized in various regions of Poland. Thirty-three whey samples from 17 regions were analyzed and found to contain phages active against L. lactis strains. High phage titer in all whey samples suggested phage-induced lysis to be the main cause of fermentation failures. In total, over 220 isolated phages were examined for their restriction patterns, genome sizes, genetic groups of DNA homology, and host ranges. Based on DNA digestions the identified phages were classified into 34 distinct DNA restriction groups. Phage genome sizes were estimated at 14-35 kb. Multiplex PCR analysis established that the studied phages belong to two out of the three main lactococcal phage types - c2 and 936, while P335-type phages were not detected. Yet, analyses of bacterial starter strains revealed that the majority of them are lysogenic and carry prophages of P335-type in their chromosome. Phage geographical distribution and host range are additionally discussed.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.