Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Próba oceny form funkcjonowania oraz możliwości rozwoju wsi przygranicznych rejonu Gór Złotych

100%
Oleszek J.
Acta Scientiarum Polonorum. Administratio Locorum
|
2007
|
tom 06
|
nr 1
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Funkcja wypoczynkowa na wsi - próba systematyki, nowe zadania obszarów wiejskich

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2012
|
nr 2/III
Postać wsi nie może być zmienną objaśnianą tylko i wyłącznie poziomu i jakości rolnictwa. Muszą nastąpić przeobrażenia. Rolnictwo polskie, które jest bardzo skomplikowane i regionalnie zróżnicowane, winno być tylko jedną ze stymulant wizerunku wsi. Aby zrealizować wyzwanie winno się rozwinąć i zintensyfikować funkcję wypoczynkową. Uważa się, że rozwiązaniem jest propozycja Wolbera [2011], gdzie paletę ofert interpretuje się jako system, a tworzącymi są następujące podsystemy: a) pobyt, b) gastronomia. c) kultura, wolny czas i d) eventy. System zawarty jest w trzech, wzajemnie uzupełniających się ujęciach. Pierwsze z nich to turystyka na obszarach wiejskich, gdzie zależność formuł z obszarem wiejskim jest luźny i wynika tylko i wyłącznie z lokalizacji obiektu; drugie - turystyka wiejska, której formy są ściśle związane z wiejską kulturą regionalną oraz trzecie - agroturystyka, czyli pobyt, wyżywienie, spędzenie czasu wolnego w gospodarstwie rolnym. Układ nie uwzględnia wypoczynku indywidualnego realizowanego w do-mach letniskowych i weekendowych na wsi. Analiza wskazuje, że wynajem obiektu, to układ I-szy czyli turystyka na obszarach wiejskich Korzystanie przez właściciela, to albo ujęcie I-sze albo II-gie. Kwalifikacja szczegółowa jest wynikiem funkcji stopnia identyfikacji turysty z środowiskiem wiejskim oraz poziomem aprobaty formy wypoczynku przez społeczeństwo lokalne.
3

Formy i aspekty partycypacji społeczeństwa w zagospodarowaniu przestrzennym gminy

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Konferencje
|
1997
|
tom 14
4

Charakter zmian ludnosciowych oraz przeobrazen przestrzennych wsi granicznych b. powiatu Bystrzyca Klodzka w latach 1880-1987

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
1992
|
tom 57
115-124
5

Przemiany form morfologicznych wsi zachodniego skłonu Gór Bystrzyckich

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Geodezja i Urządzenia Rolne
|
1989
|
tom 7
6

Obszar wiejski jako przedmiot gospodarki przestrzennej

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
1991
|
tom 30.2
7

Identyfikacja przedmiotu rekomendacji w turystyce wiejskiej - proba ujecia globalnego na przykladzie regionu klodzkiego

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
2003
|
tom 90
203-216
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Przekształcenia charakteru wsi Sudetów Wschodnich

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2010
|
nr 01
Problemem jest stopień i rodzaj rozbieżności między postacią pierwotną, zastaną przez ludność osiedlającą się w latach 1945–47 a współczesną postacią wsi Sudetów Wschodnich. Analizy wskazują, że zanikła całą strefa niematerialna ówczesnego środowiska kulturowego – to po pierwsze i po drugie – tożsamość dawna dla ludności o różnorodnym pochodzeniu etnicznym była czymś nowym, dotychczas nieznanym. Stopień spoistości społeczeństwa z miejscem, jeśli był – to w stopniu minimalnym. Istniały, aczkolwiek zubożone, podstawy dla tworzenia nowej rzeczywistości. Gdy uwzględni się brak koordynacji w relacji: zasób – wyzwania i to łącznie z presją czynników egzogennych, efektem końcowym jest osłabienie czy zanik potencjału pierwotnego. Efektem rzeczywistym jest fizyczna likwidacja niektórych wsi. Gdy przekroczony zostanie próg zrównoważenia struktur, a w konkretnym przypadku – dominacja obiektów obcych, o bryle niedopasowanej do miejscowego stylu budowlanego powstaje układ o nieznanej formule, o trudno definiowalnej postaci tożsamości nowej.
9

Kreowanie regionu poprzez wartosci kulturowe

100%
Oleszek J.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2003
|
nr 3-4
4-11
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Potencjał niematerialnej kultury regionalnej obszarów wiejskich doliny Białej Lądeckiej

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2010
|
nr 13
Problemem badawczy to istotność współczesnej niematerialnej kultury regionalnej obszarów wiejskich gminy Lądek Zdrój i Stronie Śląskie. Ludność dotychczas zamieszkująca teren musiała opuścić swoje domy. Historycznie ukształtowany zasób tradycji i wzorców zachowania się stał się ich bagażem. Tylko w pojedynczych przypadkach, ale jako nieznany, obcy dla ludności przyjeżdżającej, został zaniechany. Analizy koncentrują się na określeniu pochodzenia etnicznego imigrantów, a więc i zasobu nowych elementów kultury behawioralnej. Wyniki wskazują, że do końca lat pięćdziesiątych XX wieku, główny napływ nastąpił z dzisiejszej Ukrainy oraz woj. małopolskiego. Szczegółowe ujęcie określa, że chodzi o okolice Tarnopola, Stanisławowa, Lwowa oraz pasmo Beskidów. Powstał szeroki, niejednorodny, słabszy znaczeniowo konglomerat kultur. Późniejszy bardzo istotny napływ ludności z regionu etnicznie zróżnicowanego (woj. dolnośląskie) pogłębił już istniejącą złożoność. Efekt – to osłabienie, a z czasem – niemalże zanik istotności kultury reprezentowanej przez ludność napływową. Region został kulturowo zubożony, a jednoznaczna tożsamość miejsca – zminimalizowana. Gdyby został określony element strukturalny, który byłby przez ludność a) postrzegany, b) zrozumiały i gdyby konsolidował społeczeństwo, to istnieje szansa, aby powstały nowe formy kultury niematerialnej.
11

Cena w turystyce wiejskiej jako stymulanta aktywizacji i rozwoju obszarow wiejskich

100%
Oleszek J.
Acta Scientiarum Polonorum. Administratio Locorum
|
2002
|
tom 01
|
nr 1-2
67-77
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Renesans, rewitalizacja czy degradacja wsi granicznej Bielice w Sudetach Wschodnich

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2013
|
nr 3/I
Przedmiotem badań jest rodzaj i jakość przekształcenia formy wsi Bielice, zlokalizowanej w gminie Stronie Śląskie, powiat Kłodzko, województwo dolnośląskie. Narzędziem jest analiza sposobu zagospodarowania i użytkowania substancji budowlanej. Rozważania prowadzi się dla stanu sprzed roku 1945 oraz układu współczesnego. W efekcie końcowym stwierdza się, że ówczesna stricte wieś, to aktualnie miejscowość, która funkcjonuje już w innym wymiarze, w innej przestrzeni. Z punktu widzenia właściwości wiejskiego organizmu osadniczego jest to postać zdegradowana. Cechy wiejskości - jeśli jeszcze są - to tylko śladowo i to w wymiarze materialnym. W strukturze zabudowy dominują czasowo zamieszkałe domy weekendowe. Swoją sylwetą reprezentują wprawdzie styl rustykalny, ale już detale architektoniczne różnią się od postaci budownictwa rodzimego. Cechy współczesnej formuły miejscowości są, jeśli nie identyczne to bardzo podobne, do charakterystyki układu wsi Orłowiec, gmina Lądek Zdrój, powiat Kłodzko.
13

Wielofunkcyjny rozwoj obszarow wiejskich - wybrane aspekty badawcze i planistyczne

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
1995
|
tom 43
327-335
14

Wiara jako komponent tożsamości miejsca obszarów wiejskich Sudetów Wschodnich

100%
Oleszek J.
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG
|
2009
|
nr 12
15

Krajobraz wyludnionej wsi przygranicznej w Gorach Zlotych

100%
Oleszek J.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2007
|
nr 2
9-13
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Makroregion Sudety Wschodnie obszarem marginalnym czy peryferyjnym – próba identyfikacji aspektów

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2011
|
nr 10
Celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie: czy współczesna jakość i poziom charakterystyk gmin Lądek Zdrój i Stronie Śląskie kwalifikuje teren jako obszar marginalny, czy może już jako peryferyjny. Gdy dystans jest niewielki, a efektem są wyraźne deformacje, to terytorium posiada cechy obszaru marginalnego. Jeśli wielość, istotność i różnorodność problemów powoduje zwiększenie dystansu, gdy następuje odizolowanie czy odseparowanie, gdy występują formy patologiczne, a efektem są postacie zdegradowane, to osiągany jest już poziom obszaru peryferyjnego. Dystans to wypadkowa dostępności terenu (możliwości skomunikowania), tożsamość obszaru oraz zagadnienie: użytkowanie a funkcja obiektów. Zidentyfikowane charakterystyki lokalne parametrów, kwalifikują teren jako obszar marginalny. Dalsza kontynuacja dotychczasowej opcji rozwoju, to zwiększenie dystansu i w konsekwencji niebezpieczeństwo peryferyjności.
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Istota przekształceń funkcjonalno-użytkowych wsi granicznych Sudetów Wschodnich

100%
Oleszek J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2012
|
nr 2/I
Przedmiotem badań są formy przekształcenia zabudowy we wsiach granicznych gminy Lądek Zdrój, powiat Kłodzko, województwo dolnośląskie. Głównym i wiodącym wynikiem obserwacji było potężne skomplikowanie form użytkowania. Funkcjonują obiekty nowe, którymi są domy letniskowe, oraz pochodzące najczęściej z lat 1920 - 30 budynki, które użytkowane są w sposób różnorodny, najczęściej odmienny od pierwotnego założenia. Analizy wskazują, że w strukturze przestrzennej zabudowy wsi Orłowiec dominują domy letniskowe. Jest to dowód, że aktualna postać jednostki to hybryda, gdzie na podstawie wsi, tworzy się osiedle rekreacyjne. Dalsze preferowanie budownictwa letniskowego tylko osłabi już wątłą tkanką wiejską. W Lutyni nowe budownictwo letniskowe lokalizuje się tylko w nieodległej kolonii, a już samo użytkowanie jest autonomiczne, niezależne od wsi. W samej zaś wsi funkcjonuje substancja budowlana, która reprezentuje bardzo szerokie spektrum sposobów użytkowania. Występują obiekty porzucone, w ogóle nie użytkowane. Funkcjonowanie wsi ocenia się jako postać letargu z tendencją do sukcesywnego zubażania. Konieczne są działania aktywizujące. Uważa się, że w I-szym etapie wystarczy spopularyzowanie i upowszechnienie szlaków turystycznych prowadzących na szczyt Borówkowa, czy traktem przez wieś do Republiki Czeskiej. Z pewnością działanie wstrzyma tempo degradacji - to po pierwsze i po drugie - zainspiruje do zintensyfikowania funkcji usługowej.
18

Struktura funkcjonalna obszarów wiejskich gminy Bystrzyca Kłodzka. Wybrane aspekty badawcze i planistyczne

100%
Oleszek J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Geodezja i Urządzenia Rolne
|
1990
|
tom 8
19

Odnowa wsi i marketing miejsca - stymulatory wspolczesnego funkcjonowania wsi

100%
Oleszek J.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2005
|
nr 1-2
98-104
20

Funkcja wypoczynkowa a krajobraz wsi górskich - stadium Sudetów Wschodnich - stadium przypadku czy determinacji

100%
Oleszek J.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2012
|
nr 1
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.