Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wyposażenie gospodarstw domowych w przedmioty trwałego użytkowania jest, obok poziomu uzyskiwanych przez nie dochodów, istotnym czynnikiem informującym o poziomie i jakości życia badanej populacji. Rodzaj wyposażenia, parametry techniczne, stopień zużycia zależy od wielu zmiennych zarówno o charakterze ekonomicznym (dochody, ceny), jak i pozaekonomicznym (liczba osób w rodzinie, liczba dzieci, wiek domowników itp.). Wyposażenie w dobra trwałego użytkowania można zatem uznać za jeden z wyznaczników poziomu i jakości życia, co z kolei można poddać ocenie przede wszystkim, na postawie już posiadanych zasobów dóbr trwałego użytku oraz planów ich nabycia w przyszłości.
Na obszarach wiejskich w naszym kraju mieszka relatywnie duży odsetek polskich kobiet. Większość z nich jest zadowolona z zamieszkania na tych terenach oraz dostrzega znaczącą poprawę ogólnej ich sytuacji, jaka miała miejsce w ostatnich latach. Niezależnie od tych pozytywnych sygnałów, należy podkreślić, iż już w pierwszych latach akcesji Polski do UE nastąpiły istotne przekształcenia w funkcjonowaniu rolnictwa i na obszarach wiejskich, gdzie nastąpił proces coraz mniejszego uzależnienia gospodarki wiejskiej od sektora rolnego. Na terenach wiejskich wzrastała liczba rodzin bezrolnych, a rolnictwo stwarza możliwość zatrudnienia coraz mniejszej liczbie osób. Wniniejszej pracy analizie poddano: wybrane uwarunkowania społeczno-demograficzne ludności wiejskiej, charakterystykę gospodarstw prowadzonych przez kobiety oraz podjęto próbę oceny sytuacji i roli kobiet na obszarach wiejskich.
Przedstawiono podstawowe informacje dotyczące dostępności przestrzennej do zakładów opieki zdrowotnej na terenach wiejskich w Polsce, uwarunkowań zawodu rolnika i czynników wpływających na stan zdrowia mieszkańców wsi.
Celem badań była ocena poziomu wykształcenia oraz umiejętności korzystania z technologii cyfrowej ludności wiejskiej w porównaniu z mieszkańcami miast. Prowadzenie gospodarstwa rolnego wymaga znajomości i umiejętności z wielu dziedzin i na różnym poziomie kwalifikacji, gdyż rolnik jest zarówno przedsiębiorcą i dostarczycielem dóbr publicznych. Wraz z objęciem polskiego sektora rolnego mechanizmami WPR, po stronie producentów wystąpiła nie tylko konieczność dostosowania się do nowych warunków prowadzenia działalności rolniczej, ale także pojawił się popyt na wiedzę i umiejętności przydatne w planowaniu i wdrażaniu procesów modernizacyjnych jednostek produkcyjnych oraz w korzystaniu z instrumentów socjalnych, jak również ze środków wspierających dochody i ochronę środowiska. Pozostała ludność zamieszkała na obszarach wiejskich także powinna posiadać poziom wiedzy, aby sprostać odnośnie wymogom jakie stawia zmieniająca się rzeczywistość.
Liczba zrealizowanych projektów jak i kwoty przeznaczone na realizację projektów były zróżnicowane pod względem zakresu pomocy. Najwięcej projektów dotyczyło usług dla gospodarstw rolnych lub leśnictwa. Wsparciem finansowym dostępnym w ramach tego działania objęto nieznaczny odsetek gospodarstw w Polsce (szacunkowo wnioski złożyło 0,6% gospodarstw w kraju), a docelowa liczba beneficjentów (określona w całym okresie 2007-2013 na 19 750 osób), przełoży się na 1,4% gospodarstw rolnych w Polsce. Przed złożeniem wniosku o wsparcie, w około jednej trzeciej gospodarstw prowadzona była wcześniej pozarolnicza działalność gospodarcza. Przeprowadzone analizy wykazały małą aktywność gospodarstw relatywnie niewielkich obszarowo w pozyskiwaniu funduszy. Działanie 311 mało zaktywizowało członków rodzin rolników. Podejmowanie lub rozwijanie przez mieszkańców wsi działalności nierolniczej lub związanej z rolnictwem przyczynić się może bezpośrednio do zmniejszenia się liczby potencjalnych bezrobotnych.
W Działaniu 1.2 Programu SPO Rolnictwo „Ułatwianie startu młodym rolnikom” najbardziej skorzystały gospodarstwa kierowane przez osoby stosunkowo bardzo młode, które miały mniej niż 25 i 25-30 lat oraz posiadały wykształcenie wyższe lub średnie rolnicze. W zdecydowanej większości ze wsparcia skorzystali mężczyźni. Liczną grupę stanowili kierownicy gospodarstw rolnych, którzy równolegle skorzystali ze wsparcia w Działaniu 1.1. (Inwestycje w gospodarstwach rolnych). Już w momencie składania wniosku standardy w zakresie higieny produkcji spełniało blisko 60% gospodarstw rolnych młodych rolników, a standardy ochrony środowiska ponad 50% gospodarstw. Najwyższy poziom wsparcia otrzymały gospodarstwa uprawiające zboża, hodujące trzodę chlewną i bydło mleczne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.