Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1987-1990 badano w doświadczeniu polowym założonym na średnio zwięzłej glebie brunatnej reakcję pszenicy ozimej odmiany Emika na zróżnicowane dawki azotu i miedzi. Analizowano wpływ tego nawożenia na plonowanie pszenicy ozimej. Oznaczono graniczne zawartości miedzi w częściach wskaźnikowych oraz w nasionach i słomie roślin, dla najbardziej korzystnego i negatywnego poziomu nawożenia miedzią z punktu widzenia plonowania tej rośliny. Określano wpływ stosowanych dawek azotu i miedzi na pobranie i wykorzystanie tego mikropierwiastka przez pszenicę ozimą. Stwierdzono, że w optymalnych warunkach pogodowych najbardziej plonotwórczą była dawka 0.4 kg miedzi/ha wprowadzona dolistnie w fazie strzelania w źdźbło pszenicy wraz z 50 kg N/ha w 10% roztworze mocznika, tj. przy utrzymaniu proporcji 4 g Cu na 1 kg N i ogólnej dawce azotu wynoszącej 125 kg N/ha. Poprawę zasobności gleby w miedź przyswajalną zapewniło tylko przedsiewne jej zastosowanie w dawce 5.0 kg/ha.
Na podstawie wyników trzyletniego doświadczenia polowego z pszenicą ozimą nawożoną zróżnicowanymi dawkami miedzi i azotu stwierdzono, że zwiększenie nagromadzenia miedzi w części wskaźnikowej pszenicy średnio do 12,4 mg Cu/kg s.m. oraz w ziarnie do 3,8 mg Cu/kg s.m. pod wpływem dolistnego dokarmiania dawką 0,2 kg Cu/ha z 100 kg N/ha było równoznaczne ze wzrostem zawartości w ziarnie białka właściwego charakteryzującego się dobrą wartością biologiczną. Niekorzystne zmiany jakościowe polegające na wzroście udziału gliadyny oraz zmniejszeniu zawartości aminokwasów egzogennych w białku i jego wartości biologicznej występowały w pszenicy o przeciętnej zawartości 6,2-6,9 mg Cu/kg s.m. części wskaźnikowych oraz 3,3-3,7 mg Cu/kg s.m ziarna w warunkach nawożenia tylko dawką 125kg N/ha lub z przedsiewnym dodatkiem 5,0 kg Cu/ha. Lepszą jakością technologiczną (wartością wypiekową mąki) charakteryzowało się ziarno pszenicy o niższej zawartości miedzi w warunkach nawożenia doglebowego dawką 5,0 kg Cu/ha w porówniu z dolistnymi dawkami miedzi.
W doświadczeniu polowym z szarłatem (Amaranthus cruentus L.) stwierdzono istotny wpływ nawożenia cynkiem na zawartość związków azotu w nasionach. Przedsiewne nawożenie cynkiem w dawkach 5 i 10 kg·ha⁻¹ zwiększyło przede wszystkim nagromadzenie białek zapasowych w nasionach szarłatu. Dolistne dokarmianie cynkiem w dawkach 0,5 i 1,0 kg·ha⁻¹, a szczególnie w dawce 0,5 kg Zn·ha⁻¹, odziaływało bardzo korzystnie na zawartość białka i jego skład oraz zawartość aminokwasów - większe nagromadzenie białka właściwego i białek budulcowych (albumin i globulin) oraz fenyloalaniny, izoleucyny, leucyny, lizyny, metioniny, i waliny.
W dwuletnim (1998-1999) doświadczeniu polowym badano dynamikę przyrostu masy roślinnej oraz pobranie miedzi przez szarłat (Amaranthus cruentus L.).Stwierdzono, że nawożenie szarłatu dawką 10 kg Cu/ha w istotny sposób wpływa na przyrost jego biomasy, plon nasion, zawartość oraz pobranie tego mikroelementu przez rośliny. Szarłat przedsiewnie nawożony dawką 10 kg Cu/ha może pobrać z plonem jedynie około 85 g Cu z hektara. Dynamika przyrostu masy roślinnej w znacznym stopniu zależy od zasobności i odczynu gleby oraz warunków klimatycznych.
Na podstawie wyników doświadczenia polowego stwierdzono, że w celu zwiększenia plonu nasion szarłatu (Amaranthus cruentus L.) wskazane jest nawożenie dawką 5 kg Cu·ha⁻¹. Łączyło się to jednak ze zmniejszeniem nagromadzenia białka ogółem oraz zwiększeniem udziału białek zapasowych w nasionach. Wykazano, że dolistne dokarmianie szarłatu dawką 0,5 kg Cu·ha⁻¹ przyczyniło się do zwiększenia zawartości białek budulcowych (albumin i globulin) oraz wartości odżywczej białka - większego nagromadzenia lizyny i leucyny. Dwukrotnie większa dolistna dawka miedzi (1 kg·ha⁻¹) powodowała zwiększenie nagromadzenia nie tylko lizyny i leucyny, ale także metioniny, waliny i argininy.
In the studied soils independend on soil acidity was great content of the available zinc (28.32 - 58.76 mg/kg of soil) and little content of the available manganese (8.90 - 30.45 mg/kg of soil). The available phosphorus, potassium, magnesium, copper and iron content was considerably correlated with acidity of studied soils. The high degree of soil acidity was mobilizated available copper and iron content. The acidity change from neutral to alkaline was synonymous to decrease of phosphorus and magnesium content and increase of potassium content.
W trzyletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia borem na plon nasion szarłatu (Amaranthus cruentus L.) i zawartość w nich różnych związków azotu. Stwierdzono, że dla uzyskania wysokiego poziomu plonu nasion szarłatu niezbędne było nawożenie tej rośliny doglebową dawką 2 kg B·ha⁻¹, ewentualnie dolistną dawką 0,2 kg B·ha⁻¹. Nawożenie borem wpłynęło jednak na istotne zmniejszenie nagromadzenia azotu białkowego w nasionach szarłatu. Dolistne dokarmianie szarłatu dawką 0,2 kg B·ha⁻¹ było korzystne ze względu na jakość uzyskanego plonu nasion. Ten sposób nawożenia przyczynił się do zwiększenia zawartości białek budulcowych oraz lizyny, leucyny, metioniny i fenyloalaniny.
In the field experiment conducted in 1994-1996 the effects of nitrogen and microelement (Cu, Zn, Mn) foliar application to spring triticale Maja cultivar on grain yield and content of nitrogen fractions in grain were studied. It was found that the grain yield generally depended on meteorological conditions during triticale vegetation. The increaase of nitrogen dose from 80 to 120 kg·ha⁻¹ influenced the total and protein nitrogen contents in grain causing the rise of these components in years 1994-1995, as well as the drop in their content in 1996. This nitrogen dose also increased the non-protein nitrogen content. In comparison with control object, the foliar application of zinc and manganese at 0.4 kg·ha⁻¹ dose, together with nitrogen 80 kg·ha⁻¹ dose, increased the total nitrogen content, whereas the foliar application of manganese 0.4 kg·ha⁻¹ raised the content of protein nitrogen in triticale grain.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.