Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 64

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy były badania nad wpływem stosowania tłuszczów roślinnych (oleju rzepakowego) i zwierzęcych (łoju) oraz ich mieszanin jako dodatku do dawek pokarmowych stosowanych w żywieniu lisów polarnych i ich wpływu na wzrost, jakość skór i okrywy włosowej. Badaniami objęto 120 lisów polarnych podzielonych na cztery grupy po 30 szt. w każdej. Badano: pomiary masy ciała, przyrosty dzienne i końcowe, ilość pobranej karmy, ocenę pokroju, skór, okrywy włosowej, klasyfikację skór oraz ocenę efektywności ekonomicznej produkcji skór.
W niniejszym doświadczeniu przeprowadzono ocenę laboratoryjną skór pochodzących od nutrii, które były żywione różnymi systemami. Wyniki sugerują że uzyskana po uboju nutrii w wieku 6,5 miesiąca masa skór surowych była wysoka i mieściła się w przedziale 375-378 g. We wszystkich trzech doświadczeniach uzyskane wyniki odnośnie powierzchni skór były wyrównane i wyniosły 18,2-19,9 dcm². Uzyskano również parametry odnośnie włosów puchowych, jak i pokrywowych. Na podstawie uzyskanych wyników dotyczących okrywy włosowej skór nutrii można stwierdzić ich pełną przydatność do celów futrzarskich. Skóry te charakteryzowały się wysokimi parametrami pod względem badanych cech i dorównywały jakościowo skórom pochodzącym od nutrii starszych – jednorocznych.
W niniejszej pracy przedstawiono badania dotyczące oceny wzrostu i rozwoju nutrii przy zastosowaniu różnych systemów żywienia. W przeprowadzonych trzech doświadczeniach najwyższą końcową masę ciała uzyskały nutrie szafir z grupy pierwszej i standard z grupy kontrolnej, pochodzące z doświadczenia drugiego. Najwyższe przyrosty za cały okres doświadczalny uzyskały nutrie standard z grupy kontrolnej i nutrie szafir z grupy pierwszej w doświadczeniu drugim. Natomiast najwyższe dzienne przyrosty uzyskano również w doświadczeniu drugim. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że stosowanie w mieszankach treściwych granulowanych dodatku 30% suszu z traw nie wpłynęło ujemnie na wzrost i rozwój nutrii. Pod względem masy ciała zwierzęta te dorównywały nutriom starszym.
Jakość pozyskiwanych skór nutrii jest jedną z ważniejszych cech, która ma decydujące znaczenie w przetwórstwie przemysłu skórzanego. Tradycyjny termin odsądzania młodzieży od matek w warunkach polskich wynosi 7-8 tygodni. Niektórzy badacze tego zagadnienia (1,3,5) zalecają odsądzanie młodzieży od matek wcześniej, nawet już w wieku 4 tygodni. Celem niniejszego opracowania było prześledzenie wpływu terminu odsądzania młodzieży od matek w wieku 4,6 i 7 tygodni i zbadanie czy będzie miał on wpływ na późniejszą jakość ich skór i okrywy włosowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że wcześniejszy termin odsądzania poza długością skóry nie wpłynął ujemnie na pozostałe badane parametry skór i okrywy włosowej.
W niniejszym doświadczeniu przeprowadzono ocenę mięsa nutrii żywionych różnymi systemami, oceniając następujące cechy: suchą masę, białko, tłuszcz, popiół, odczyn pH, wodochłonność, zawartość miogłobiny, liczbę jodową, zmydlania, kwasową tłuszczu oraz współczynnik załamania światła. Dokonano też oceny organoleptycznej mięsa. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że uzyskana wydajność rzeźna we wszystkich trzech doświadczeniach okazała się wysoka. Najwyższą wydajność uzyskano w doświadczeniu pierwszym w granicach 62,1-63,0%. Badania chemiczne mięsa nutrii wykazały wysoką zawartość w nim białka we wszystkich trzech doświadczeniach oraz stosunkowo małą zawartość tłuszczu. Ocena testowo-smakowa mięsa wykazała, że mięso badanych nutrii pod względem niektórych cech (kruchość i zapach) uzyskało nieznacznie niższe wartości aniżeli mięso królicze i wołowe, natomiast pod względem soczystości zdecydowanie przewyższało mięso królicze i wołowe.
Celem przedstawionych badań było określanie strawności składników pokarmowych i retencji azotu u lisów polarnych, które były żywione paszą z udziałem tłuszczów: roślinnych (oleju rzepakowego), zwierzęcych (łoju) oraz ich mieszanin - oleju rzepakowego i łoju. Materiał doświadczalny stanowiło 20 sztuk lisów polarnych w wieku czterech miesięcy, podzielonych losowo na cztery grupy. Zwierzęta z grupy kontrolnej karmione były paszą standardową, z grupy doświadczalnej II - paszą z dodatkiem 5% łoju; z grupy III - paszą z dodatkiem 2,5% łoju i 2,5% oleju rzepakowego oraz z grupy IV - paszą z dodatkiem 5% oleju rzepakowego. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono lepsze wykorzystanie składników pokarmowych we wszystkich grupach doświadczalnych otrzymujących dodatek tłuszczów zwierzęcych, roślinnych i ich mieszanin.
W przeprowadzonych badaniach określono pomiary masy ciała, przyrosty i zużycie paszy przez rosnące lisy polarne. Materiał doświadczalny stanowiło 120 sztuk lisów odsadzonych od matek w wieku 42 dni, podzielonych losowo na cztery grupy, po 30 sztuk w każdej o jednakowej liczebności samców i samic. Grupa (I) kontrolna żywiona była karmą standardową, grupa (II) doświadczalna żywiona była karmą z dodatkiem tłuszczu zwierzęcego (łoju) 5%, grupa (III) doświadczalna żywiona była karmą z dodatkiem tłuszczu zwierzęcego (łoju) 2,5% i oleju rzepakowego 2,5% oraz grupa (IV) doświadczalna żywiona była karmą z dodatkiem oleju rzepakowego 5%. We wszystkich grupach stwierdzono wyrównaną masę ciała i przyrosty oraz mniejsze zużycie paszy w trzech grupach doświadczalnych.
Na podstawie badań szczegółowych przeprowadzonych w latach 1993-1995 w fermach lisów sektora państwowego, prywatnego i spółdzielczego opracowano parametry techniczno-ekonomiczne dla modelowych ferm lisów polarnych i pospolitych nastawionych na produkcję skór lub zwierząt hodowlanych. Założenia organizacyjno-produkcyjne modeli ferm o teoretycznej obsadzie 100 samic stada podstawowego są wartością średnią z trzech obiektów badań przeprowadzonych w trzech kolejnych latach i były podstawą do szczegółowych rozliczeń. W badaniach wykorzystano metodę analizy ekonomicznej, metodę kalkulacyjną oraz metodę modelową w budowie czterech wzorców organizacji ferm. Modele - warianty kierunków produkcji lisiej mają charakter empiryczno-teoretyczny i rozliczone są rachunkowo według poziomu cen z 1995 r. Opracowane modelowe wersje organizacji ferm wyrażają w sposób uproszczony aktualną efektywność, opłacalność i rentowność produkcji lisów przeznaczonych do dalszego chowu oraz dla pozyskiwania skór przeznaczonych do sprzedaży.
W niniejszej pracy przeprowadzono ocenę przyrostów masy ciała i zużycia paszy u królików białych nowozelandzkich, żywionych mieszankami granulowanymi, w składzie których znajdowały się parowane ziemniaki. Najwyższą końcową masę ciała i przyrost w wieku 70 dni osiągnęły króliki z grupy doświadczalnej, która była żywiona mieszanką granulowaną z udziałem 30% parowanych ziemniaków. Również w grupie tej zużyta została najmniejsza ilość paszy na kg przyrostu masy ciała. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że stosowanie w mieszankach granulowanych dodatku 15 i 30% parowanych ziemniaków wpłynęło korzystnie na przyrosty masy ciała i zużycie paszy.
Badania przeprowadzono na 40 samicach i 12 samcach użytkowanych w pierwszym sezonie rozpłodowym. Wszystkie zwierzęta zostały podzielone na cztery grupy o liczebności 10 samic i 3 samców w każdej. Lisy w poszczególnych grupach żywione były karmą z dodatkiem tłuszczów zwierzęcych, roślinnych i ich mieszanin. Analiza użytkowania rozpłodowego samic obejmowała następujące wskaźniki: termin pierwszego krycia, ilość samic jałowych, wykoconych i odchowujących oraz liczebność miotów. Natomiast u samców określona została liczba oddanych skoków. Najlepsze wyniki uzyskano w czwartej grupie żywionej karmą z dodatkiem 5% oleju rzepakowego, gdzie wskaźnik odchowu wyniósł 91,8%.
Celem przedstawionych badań byto określenie strawności składników pokarmowych i retencji azotu u królików białych nowozelandzkich, które żywione były mieszankami treściwymi granulowanymi. Materiał doświadczalny stanowiło 18 królików w wieku 3 miesięcy, podzielonych losowo na 3 grupy, po 6 szt. w każdej (3 samice i 3 samce). Zwierzęta z grupy kontrolnej żywione były mieszanką granulowaną standardową, z grupy doświadczalnej II mieszanką granulowaną, gdzie 15% poszczególnych składników zastąpiono parowanymi ziemniakami i z grupy doświadczalnej III, gdzie 30% poszczególnych składników zastąpiono parowanymi ziemniakami. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że dodatek do mieszanek granulowanych 15 i 30% parowanych ziemniaków nie wpłynęło ujemnie na pogorszenie strawności podstawowych składników pokarmowych.
Badania oceny pokroju i klasyfikacji skór przeprowadzono na 120 lisach polarnych, które były przydzielone do czterech grup żywieniowych: jednej kontrolnej i trzech doświadczalnych. Grupa kontrolna otrzymywała paszę standardową: grupa doświadczalna II otrzymywała do karmy dodatek 5% łoju bydlęcego; grupa doświadczalna III otrzymywała do karmy dodatek 2,5% łoju i 2,5% oleju rzepakowego i grupa doświadczalna IV otrzymywała do karmy dodatek 5% oleju rzepakowego. W badanych grupach doświadczalnych uzyskano lepsze parametry dla oceny pokroju i klasyfikacji skór aniżeli w grupie kontrolnej.
W niniejszej pracy wykonano badania w trzech grupach na nutriach szafir grenlandzki. Dotyczyły one oceny tempa wzrostu oraz zużycia pasz przez zwierzęta, które były żywione trzema rodzajami mieszanek treściwych granulowanych o różnym składzie. Doświadczenie wykonano na 180 sztukach młodzieży odsadzonej od matek w wieku 4 tygodni życia, podzielonych losowo na 3 grupy, po 60 sztuk w każdej (30 samic i 30 samców). Wszystkie zwierzęta utrzymywane były w systemie kąpieliskowym do wieku 26 tygodni. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że stosowanie w żywieniu nutrii dodatku suszu z kukurydzy w mieszankach granulowanych nie wpłynęło ujemnie na końcową masę ich ciała, przyrosty i zużycie pasz.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.