Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 152

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produktach mlecznych. Szczegółowo omówiono substancje słodzące, barwiące, stabilizujące, emulgujące i zagęszczające. Zestawiono substancje dodatkowe najczęściej stosowane w wyrobach mlecznych. Najwięcej tych substancji zawierały smakowe produkty fermentowane, sery podpuszczkowe i lody spożywcze. Do ich produkcji stosowano przede wszystkim liczne barwniki i substancje stabilizujące, a w przypadku serów podpuszczkowych również substancje konserwujące.
Żywność ekologiczna zazwyczaj ma większą wartość odżywczą niż żywność konwencjonalna i jest cennym źródłem składników bioaktywnych, wykazujących pozytywny wpływ na zdrowie konsumenta. Jest ona w mniejszym stopniu przetworzona i zawiera mniej substancji dodatkowych. W produkcji tej żywności zakazane jest stosowanie syntetycznych pestycydów - środków ochrony roślin, a także hormonów, stymulatorów i regulatorów wzrostu. Produkty ekologiczne są również wolne od GMO. Wyższa jakość żywności ekologicznej jest coraz częściej doceniana przez konsumentów poszukujących zdrowszej alternatywy. Obecnie ekoprodukty można kupić nie tylko w specjalistycznych sklepach, ale również w super- i hipermarketach, na targach i jarmarkach. Znajdują się także w ofertach wielu hoteli, restauracji i firm cateringowych.
The present study was designed to investigate the effects of stocking density and weaning age on growth, survival and cannibalism in Eurasian perch (Perca fluviatilis) larvae under controlled conditions. Two weeks experiment was conducted with 7 day post-hatch perch larvae (mean weight – 2.9 mg). Effects of two different stocking density (low ’L’- 13 and high ’H’- 26 larvae dcm⁻³) and three weaning age treatments (7, 10 and 14 days post-hatching) on cannibalism, survival and growth in perch larvae under controlled conditions were evaluated. Type I (incomplete) cannibalism was significantly affected by weaning age but not by initial stocking density. The significantly lowest losses due to type I cannibalism were observed in both densities weaned at 14 dph and were 8.0 ± 0.5% and 8.6 ± 1.2% for low and high density, respectively. In other groups losses due to type I cannibalism exceeded 12% and did not differ significantly between stocking densities and other weaning age treatments. None of the factors had a significant impact on type II (complete) cannibalism. Survival and mortality other than cannibalism were significantly affected by both: stocking density and weaning age. The later weaning was found to impact positively on the survival of perch larvae, mainly through a reduction of cannibalism type I and mortality other than cannibalism. The significantly highest mean survival rate was obtained in both low (61.5 ± 2.1%) and high (57.0 ± 3.9%) density groups weaned at 14 dph. In other groups survival not exceeded 51% and did not differ significantly between stocking densities and other weaning age treatments. No significant effects of stocking density or weaning age on growth or size heterogeneity were found. The final body weight (FBW), growth rate (SGR) and coefficient of variation of FBW (CVFBW) ranged from 0.025 ± 0.016 g to 0.032 ± 0.020 g, from 15.82 ± 0.42% day⁻¹ to 17.16 ± 0.76% day⁻¹, and from 39.02 ± 3.32% to 48.58 ± 9.04%, respectively.
Jednym z głównych czynników ryzyka powstawania chorób cywilizacyjnych jest niewłaściwy sposób odżywiania. W krajach wysokorozwiniętych około 35-45% zachorowań na choroby układu krążenia oraz nowotwory związanych jest z dietą, a przede wszystkim z nadmiernym spożyciem tłuszczów oraz ich niekorzystnym składem w diecie. Tłuszcz mleczny w porównaniu do innych tłuszczów jadalnych zawiera ponad 60% kwasów tłuszczowych nasyconych (SFA), kojarzonych najczęściej przez społeczeństwo z zagrożeniem otyłością, hipercholesterolemią i miażdżycą, przy czym około 15% tych kwasów stanowią kwasy krótko- i średniołańcuchowe, wykorzystywane całkowicie jako źródło energii niezbędnej do funkcjonowania narządów, a tym samym nie stanowią ryzyka otyłości. Ponadto skutecznie wpływają na poprawę profilu lipidowego krwi poprzez ograniczenie syntezy cholesterolu wątrobowego i triglicerydów. Ważną grupę kwasów tłuszczowych stanowią kwasy nienasycone, wśród których wyróżnia się jednonienasycone (MUFA) i wieloniena-sycone (PUFA). Kwasy te stanowią największą grupę bioaktywnych składników w obrębie frakcji tłuszczowej mleka, wykazują m.in. działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwzapalne, antynowotworowe. Jak wskazują badania wielu autorów, spożywanie mleka i produktów mlecznych nie tylko nie prowadzi do zwiększenia zachorowalności na schorzenia układu sercowo-naczyniowego, czy nowotwory, ale może nawet zmniejszyć ryzyko ich występowania. Wobec tak licznych właściwości prozdrowotnych składników tłuszczu mlecznego, wychodząc naprzeciw współczesnym konsumentom, którzy poszukują produktów wykazujących korzysťhy wpływ na ich zdrowie, należy promować mleko i produkty mleczne jako elementy właściwego stylu życia, zapewniającego dobre zdrowie i samopoczucie. Zwiększone spożycie produktów mlecznych może być jednym z najistotniejszych elementów w profilaktyce chorób cywilizacyjnych.
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produkcji żywności ekologicznej. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 wraz ze zmianami dopuszcza użycie 53 dodatków do żywności ekologicznej, w porównaniu z 321 substancjami dozwolonymi w produkcji konwencjonalnej. Substancje, które mogą być stosowane w ekologicznej produkcji żywności, przedstawiono z uwzględnieniem grupy przetwarzanych produktów, tj. pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Zestawiono także substancje dodatkowe najczęściej stosowane w ekologicznych produktach mlecznych dostępnych na polskim rynku. Poruszono również problem używania azotynu sodu i azotanu potasu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.