Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 44

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono aktualne koncepcje oceny stabilności żywności o małej i średniej zawartości wody. Omówiono zasady dwóch koncepcji: aktywności wody oraz temperatury przemiany szklistej i możliwości Ich skojarzenia w oceny stabilności żywności. Przedstawiono również koncepcję makro- i mlkroobszarów żywności na wykresie stanu. Ponadto zdefiniowano i omówiono koncepcję temperatury krytycznej.
W artykule omówiono wybrane metody pomiaru stanu wody w żywności. Przedstawiono metody oparte na zasadach równowagi termodynamicznej, metody termoanalityczne oraz metody jądrowego rezonansu magnetycznego. Zwrócono również uwagę na zalety i wady tych metod.
W artykule zdefiniowano pojęcie aktywności wody oraz przedstawiono jej wpływ na trwałość i jakość żywności. Omówiono wpływ aktywności wody na procesy biologiczne, takie jak rozwój drobnoustrojów i reakcje enzymatyczne. Ponadto pokazano, jak aktywność wody wpływa na przebieg reakcji chemicznych oraz zmiany właściwości fizycznych materiału. Omówiono również wybrane metody stosowane do pomiaru aktywności wody.
Celem niniejszej pracy było określenie wpływu temperatury pomiaru na przebieg izoterm sorpcji wody pestek dyni i słonecznika oraz określenie stanu wody w badanych materiałach na podstawie wyznaczonego czystego izosterycznego ciepła sorpcji wody (qst,n). Izotermy sorpcji wody wyznaczono metodą statyczno-eksykatorową w temperaturze 5, 25 i 40°C w zakresie aktywności wody 0,112-0,945. Do opisu izoterm sorpcji wody zastosowano model GAB. Dysponując izotermami sorpcji wyznaczonymi w trzech wartościach oraz korzystając z równania Clauslusa-Clapeyrona, obliczono wielkości czystego izosterycznego ciepła sorpcji wody. Stwierdzono istotny wpływ temperatury na przebieg izoterm sorpcji wody. Pestki dyni osiągnęły wyższe wartości czystego izosterycznego ciepła sorpcji niż pestki słonecznika. Obliczone wartości liczbowe qst,n na poziomie monowarstwy dla pestek dyni i słonecznika wyniosły odpowiednio: 8,047 kJ/mol i 5,509 kJ/mol.
W artykule zaprezentowano oznaczanie gęstości wybranych gatunków mięsa świeżego i zamrożonego wykorzystując metodę opracowaną przez Pałachę i Raczyńskiego [11], Ponadto, obliczono gęstość badanych materiałów w stanie zamrożonym opie­rając się na modelu teoretycznym. Średnia gęstość polędwicy wołowej w stanie zamrożonym zawierała się w przedziale od 1021,0 ±10,5 kg/m3 do 1013,8 ±11,5 kg/m3, cielęcego mięśnia najdłuższego od 1004,0 ±10,8 kg/m3 do 1001,0 ±8,6 kg/m3, scha­bu -wieprzowego od 1041,2 ±6,6 kg/m3 do 1028,6 ±11,0 kg/m3, fileta z kurczaka od 1031,4 ±9,4 kg/m3 do 1018,0 ±3,4 kg/m3, a fi­leta z indyka od 1016,5 ±12,8 kg/m3 do 1011,6 ±12,0 kg/m3. Natomiast gęstość badanych materiałów -wyliczona z modelu teore­tycznego była od 0,5 do 1,6% wyższa od gęstości -wyznaczonej metodą doświadczalną. Obniżenie temperatury zamrażania mię­sa spowodowało -większe zmniejszenie jego gęstości.
W artykule zamieszczono wyniki badań dotyczące wyznaczania izotermy adsorpcji wody dla kaszy gryczanej, jaglanej i jęcz­miennej, w trzech różnych wartościach temperatury 5, 25 i 40°C, w zakresie aktywności wody od 0,021 do 0,910. Stwierdzono, że izotermy dla badanych kasz miały przebieg sigmoidalny i należały do II typu izoterm zgodnie z klasyfikacją Brunauera i współpracowników. Model GAB poprawnie opisywał otrzymane izotermy. Najwyższe wartości czystego izosterycznego ciepła adsorpcji wody stwierdzono dla kaszy gryczanej w zakresie równowagowej zawartości wody od 2,5 do 10 g wody/100 g s.s.
Badano wpływ temperatury w zakresie 20-60°C na właściwości cieplne i reologiczne mieszaniny żółtka jaja kurzego z solą ku­chenną. Gęstość, ciepło -właściwe i -wskaźnik płynięcia były niezależne od temperatury, natomiast przewodność cieplna -właściwa i -współczynnik konsystencji obniżały się istotnie -wraz ze -wzrostem temperatury. Dopasowano równania do danych doświadczal- nychprzewodności cieplnej -właściwej i -współczynnika konsystencji w badanym zakresie temperatury.
12
63%
W pracy wyznaczono izotermy adsorpcji wody dla suszu pieczarek w czterech różnych wartościach temperatury 5, 15, 25 i 35ºC, w zakresie aktywności wody od 0,006 do 0,910. Stwierdzono, że izotermy adsorpcji wody badanego suszu posiadały kształt sigmoidalny i zgodnie z klasyfikacją Brunauera i in. odpowiadały II typowi izoterm. Modele Lewickiego i BET najlepiej opisywały otrzymane izotermy. Najwyższe wartości czystego izosterycznego ciepła adsorpcji wody stwierdzono dla suszu pieczarki w zakresie równowagowej zawartości wody od 5 do 10 g wody/100 g s.s.
Przemiana szklista jest jednym z najważniejszych zjawisk w ciałach amorficznych i prowadzi do drastycznych zmian ich właściwości. Przemiana ta, odniesiona do składników żywności, ułatwia - na równi z koncepcją aktywności wody - zrozumienie zmian, jakie zachodzą w żywności podczas zmiany zawartości wody lub temperatury. W artykule przedstawiono koncepcje przemiany szklistej, metody pomiaru temperatury tej przemiany oraz omówiono wykres stanu pozwalający określić stan produktu, a także przewidywać jego stabilność przechowalniczą w danej temperaturze.
W artykule zamieszczono wyznaczone wartości aktywności wody wybranych grup produktów spożywczych, w ramach badań własnych, a także dokonano analizy tych -wartości. Stwierdzono, iż aktywność wody -większości badanych produktów spo­żywczych wyniosła powyżej 0,9. Najwyższą aktywność wody posiadały produkty o dużej zawartości tłuszczu (0,999 — 0,940), niewiele mniejszą produkty mięsne (0,990— 0,918), nabiałowe (0,998— 0,813) i owocowe (0,998— 0,812). Surowce i produkty piekarskie stanowiły grupę o najniższej aktywności wody ,jednocześnie o szerokim zakresie aw (0,976— 0,213).
W pracy prezentowanej w artykule przeprowadzono analizę czasu zamrażania 10 wybranych warzyw (brukselka, buraki, fasolka szparagowa, groszek zielony, marchew, ogórki, pomidory, szparagi, szpinak, ziemniaki). Obliczono i porównano czas zamrażania warzyw, w zależności od zastosowanej metody zamrażania (owiewowa tradycyjna, owiewowa fluidyzacyjna, LIN i LIC) oraz temperatury końcowej warzyw (-18 i -30ºC). Niezależnie od zastosowanej metody zamrażania, najkrótszy czas zamrażania otrzymano dla groszku zielonego, a najdłuższy dla plastrów ogórków w opakowaniu.
A simple method to determine density of frozen fruits (strawberries, plums, apples) have been presented. Moreover proposed a theoretical model to estimation density of frozen fruits. Empirical densities offrozen strawberries ranged from 922,1 ±6,5 kg/m to 908,1 ±5,6 kg/m , frozen plums from 970,9 ±10,5 kg/m to 950,1 ±8,1 kg/m , and frozen apples from 812,9 ±1,4 kg/m3 to 806,4 ±2,5 kg/m3. Whereas theoretical densities of frozen strawberries rangedfrom 898,1 ±2,0kg/m to 889,5 ±5,0 kg/m , frozen plums from 978,6 ±13,1 kg/m to 961,2 ±5,3 kg/m and frozen apples from 772,9 ±5,1 kg/m3 to 765 ±1,2 kg/m3.
W pracy prezentowanej w artykule przeprowadzono analizę czasu zamrażania 10 wybranych owoców (agrest, borówki, jabłka, jagody czarne, maliny, porzeczki czarne i czerwone, śliwki, truskawki i wiśnie). Obliczono i porównano czas zamrażania owoców, w zależności od zastosowanej metody zamrażania (owiewowa tradycyjna, owiewowa fluidyzacyjna, LIN i LIC) oraz temperatury końcowej owoców (-18 i -30°C). Niezależnie od zastosowanej metody zamrażania, najkrótszy czas zamrażania otrzymano dla jagód czarnych, a najdłuższy dla śliwek.
W pracy określono wpływ stopnia uwodnienia sacharozy amorficznej i jej mieszanin z agarem na parametry ich przemian fazowych (temperatura przemiany szklistej, temperatura i ciepło krystalizacji, temperatura i ciepło topnienia). Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości wody, we wszystkich badanych materiałach, nastąpiło obniżenie temperatury i ciepła krystalizacji oraz temperatury i ciepła topnienia. 1 % dodatek agaru wpłynął na opóźnienie procesu krystalizacji sacharozy i spowodował ponad dwukrotny wzrost wartości ciepła topnienia w porównaniu do czystej sacharozy amorficznej.
W artykule zaprezentowano wpływ stopnia uwodnienia sacharozy amorficznej, pektyny niskometylowanej i ich mieszaniny na parametry przemian fazowych (temperatura przemiany szklistej, temperatura i ciepło krystalizacji, temperatura i ciepło topnienia). Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości wody, we wszystkich badanych materiałach, nastąpiło obniżenie temperatury przemiany szklistej, krystalizacji i topnienia. Natomiast zmiany ciepła krystalizacji i ciepła topnienia nie były jednoznaczne. Obec¬ność pektyny niskometylowanej wpłynęła na opóźnienie procesu krystalizacji sacharozy i spowodowała ponad dwukrotny wzrost wartości ciepła topnienia w porównaniu do czystej sacharozy amorficznej.
Oznaczono gęstość i porowatość agarowego nadzienia cukierniczego piankowego otrzymanego dwiema metodami: metodą polegającą na mechanicznym napowietrzaniu nadzienia z wykorzystaniem mieszadła (metoda A) oraz metodą polegającą na napowietrzaniu nadzienia poprzez wtłaczanie solonego powietrza (metoda B). Stosowanie napowietrzania metodą B pozwoliło otrzymać nadzienie o mniejszej gęstości i większej porowatości.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.