Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Istnienie infrastruktury technicznej i społecznej ma zasadniczy wpływ na jakość życia mieszkańców oraz rozwój obszarów wiejskich. Główną barierą tego rozwoju jest przede wszystkim brak środków finansowych. Po akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej wzrosły szanse na ich pozyskanie. Korzystają z tego szczególnie gminy najbiedniejsze i najmniej rozwinięte pod tym względem. Celem tego artykułu jest ukazanie rozwoju infrastruktury technicznej i społecznej w takich gminach wiejskich, jak: Gietrzwałd, Stawiguda, Dywity, Jonkowo i Purda po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Skupiono się na sieciach infrastruktury wodnej, kanalizacyjnej, rodzajach i liczbie placówek edukacyjnych, a także rodzajach i liczbie obiektów sportowo-rekreacyjnych. Zbadano także źródła finansowania realizowanych inwestycji z podziałem na środki własne, krajowe oraz pozyskane z Unii Europejskiej. Badania wykazały, iż rozwój gmin nie zawsze jest uzależniony od środków pozyskiwanych ze źródeł obcych.
W artykule dokonano próby opracowania metodyki badania zagrożeń środowiska z powodu istnienia w przestrzeni wiejskiej tzw. „mogilników” – miejsc składowania przeterminowanych pestycydów. Problem przeterminowanych pestycydów dotyczy całego świata. Największe składowiska tych odpadów znajdują się w Europie Wschodniej, do której zaliczamy także Polskę. w Polsce problem ten zaczął pojawiać się już 1965 roku. Wszystkie mogilniki wymagają likwidacji, gdyż odpady pestycydowe w nich umieszczone zagrażają środowisku. Zaproponowana metodyka uwzględnia najważniejsze cechy lokalizacji oraz samego obiektu, które sprzyjają rozprzestrzenianiu się zanieczyszczeń w środowisku. Na podstawie zbudowanej macierzy cech lokalizacyjnych możliwe jest oszacowanie kategorii zagrożenia. Badania zostały wykonane w województwie warmińsko-mazurskim, gdzie znajdowało się 17 obiektów po składowaniu toksycznych odpadów. Wyróżniono cztery kategorie zagrożeń oraz obiekty pozaklasowe. Badania wykazały, iż na badanym obszarze występują obiekty 2 i 3 kategorii zagrożeń. Najbardziej zagrażają środowisku obiekty, które charakteryzują się one takimi cechami, jak: zgromadzenie odpadów w dołach ziemnych, posadowienie w odległości do 100 m od napowierzchniowych cieków wodnych, ujęć wody pitnej (szczególnie komunalnych), zwartej zabudowy mieszkaniowej; zaleganie w gruncie ponad 30 lat oraz brak stałego monitoringu receptorów środowiskowych. Wskazanie kategorii zagrożeń poprzez uwzględnienie cech lokalizacyjnych umożliwia wskazanie kolejności usuwania „mogilników”, a przypadku, gdy zostały już usunięte monitoring receptorów środowiskowych.
W artykule podjęto temat związany z próbą identyfikacji istniejących zagrożeń występujących na obszarach wiejskich. Termin „obszary wiejskie" przyjmuje różne definicje. Dla celów artykułu wzięto pod uwagę tę, która wskazuje, iż są to obszary poza granicami administracyjnymi miast. W artykule wykorzystano metodę analizy piśmiennictwa oraz indywidualnych wywiadów pogłębionych, które pomogły zidentyfikować rodzaje działań oraz skutki dla środowiska naturalnego, krajobrazu oraz dóbr kultury. Mówiąc o zagrożeniach na obszarach wiejskich, skupiono się głównie na takich działaniach, jak: rolnictwo, gospodarka wodna, leśnictwo, działalność przemysłowa i usługowa, transport, budownictwo, turystyka i rekreacja oraz działaniach spowodowanych przez anomalie pogodowe. Najwięcej różnorodnych skutków można zauważyć w przypadku oddziaływania rolnictwa. Nie oznacza to jednak, że działania te mają największy skutek dla środowiska, czy krajobrazu. Zagrożenia powszechnie występujące to eutrofizacja wód, ubożenie krajobrazu wiejskiego, ustępowanie gatunków roślin i zwierząt wrażliwych, degradacja gleby, czy siedlisk. Przedstawiona w artykule lista zagrożeń jest otwarta, gdyż rozpatrując problem w skali lokalnej, można zauważyć ich indywidualny charakter.
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Definicja małego gospodarstwa rolnego

63%
Małe gospodarstwa rolne występują na całym świecie, a ilość ich jest szacowana na poziomie 85 % liczby wszystkich gospodarstw. Celem opracowania jest ustalenie definicji małego gospodarstwa rolnego. w artykule przeanalizowano literaturę krajową i zagraniczną, by sformułować możliwie wyczerpującą definicję małego gospodarstwa. Ustalono także liczbę małych gospodarstw w Polsce na podstawie przyjętego kryterium i określono korzyści wynikające z działalności tych gospodarstw. Do badań wykorzystano metodę analizy piśmiennictwa i przeprowadzono analizy z wykorzystaniem danych statystycznych z Głównego Urzędu Statystycznego. Na podstawie literatury stwierdzono, że obecnie nie istnieje jedna pełna definicja małego gospodarstwa rolnego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.