Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 67

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy jest próba oszacowania spożycia i skali marnotrawienia pieczywa w polskich gospodarstwach domowych. Badanie przeprowadzono w siedmiu gospodarstwach domowych w mieście poniżej 50 tys. mieszkańców, w gospodarstwie wiejskim oraz w mieście powyżej 200 tys. mieszkańców jako studium przypadku. Analizie poddano wielkość zakupionego i niekonsumowanego pieczywa w ciągu miesiąca. Najwięcej pieczywa wyrzucano w gospodarstwach domowych znajdujących się w mieście powyżej 200 tys. mieszkańców, a najmniej w gospodarstwach w mieście poniżej 50 tys. mieszkańców. Nieskonsumowane pieczywo w gospodarstwie wiejskim przeznaczano na karmę dla zwierząt. Wydatki ponoszone na zakup pieczywa były zróżnicowane w zależności od miejsca zamieszkania. Przeprowadzone badania wykazały, że wiejskie gospodarstwa domowe oraz w małych miejscowościach zagospodarowują pieczywo nieskonsumowane, co pozwala na ograniczenie marnotrawstwa pieczywa.
Celem przeprowadzonych badań było zdiagnozowanie, jaką popularnością wśród konsumentów cieszą się produkty spożywcze o smaku miętowym. Badania przeprowadzono w roku 2012 na grupie 100 respondentów metodą ankietową za pomocą autorskiego kwestionariusza ankietowego, który składał się z 13 pytań o charakterze otwartym i zamkniętym. Wśród respondentów, którzy wzięli udział w badaniach aż 92 osoby na 100 badanych stwierdziło, że bardzo lubi smak mięty w produktach spożywczych. Produktami o smaku miętowym najczęściej wybieranymi przez respondentów były guma do żucia (80%), dropsy (65%), herbatki miętowe (55%) oraz napoje (39%). Produkty te były częściej wybierane przez kobiety aniżeli przez mężczyzn. Do lubianych produktów o smaku miętowym należą również czekolady i czekoladki (30%), karmelki (24%) oraz lody (21%).
The content of nitrates V and III, and vitamin C in vegetable, fruit and fruit-vegetable juices obtained from organic and conventional raw material was determined. A total of 189 juice samples were examined, including 63 juices with the expiry date of only one day and 48 juices obtained from organic raw material. The juices were purchased in the local food stores. The research covered the period of May-September of 1999. The content of nitrates V and III in juices was different and dependent on the raw material origin and the producer. The lowest content of nitrates had apple juice (0.6-10.0 mg NaNO3/dm3) and orange juice (1.2-1.8 mg NaNO3/dm3), and the highest content of nitrates had fresh beetroot juice from the juice bar (718.7-1118.2 mg NaNO3/dm3). Juices obtained from organic raw material and juices of renowned brands had a similar content of nitrates V and III. The vitamin C content of juices was variable and fell in the range 2.8-38.9 mg/100 g. The highest content of vitamin C (26.6-42.6 mg/100g) was found in fermented vegetable juices obtained from organic raw material.
Wprowadzenie. Palenie tytoniu należy do najpoważniejszych współczesnych zagrożeń zdrowia człowieka, określanych również jako zagrożenia cywilizacyjne. Wiele publikacji poświęcono rozwojowi chorób wywołanych paleniem tytoniu. Natomiast stosunkowo niewiele prac dotyczy wpływu palenia tytoniu na wybór sposobu żywienia i zachowania żywieniowe. Cel. Głównym celem badań było poznanie sposobu żywienia i zachowań żywieniowych osób palących, w odniesieniu do osób niepalących. Celem dodatkowym było rozpoznanie, jak bardzo rozpowszechnione jest palenie tytoniu wśród osób zatrudnionych w szkolnictwie. Materiał i metoda. W badaniu sposobu żywienia i zachowań żywieniowych zastosowano metodę jakościową, wykorzystując autorski kwestionariusz ankietowy. Badania przeprowadzono w jednej z palcówek oświatowych w województwie pomorskim, w której było zatrudnionych 50 nauczycieli i pracowników administracyjnych. Wyniki. Badania wykazały, że palenie tytoniu wywiera wpływ na wybór sposobu żywienia i zachowania żywieniowe. W badanej populacji osoby palące rzadziej spożywały śniadania, a częściej kolacje aniżeli osoby niepalące. Aż 64% palących deklarowało spożycie słodyczy, a 86% spośród nich spożywało rzadziej niż raz w tygodniu warzywa i owoce. 71% palaczy nie piło mleka. W badanej grupie respondentów palący deklarują wyższe spożycie tłuszczów jadalnych, kawy i alkoholu aniżeli osoby niepalące. Wnioski. Otrzymane wyniki wskazują na związek palenia papierosów (wśród nauczycieli i pozostałych pracowników oświaty) z zachowaniami żywieniowymi, jednak wymaga to kontynuowania badań.
Celem badań była analiza obowiązujących aktów prawnych w zakresie produktów regionalnych i tradycyjnych w kontekście nowych wymagań legislacyjnych oraz ukazanie znaczenia autentyczności i wiarygodności żywności regionalnej i tradycyjnej. Przedstawiono także czynniki wpływające na zachowanie autentyczności tej żywności. Żywność regionalna i tradycyjna wzbudza duże zainteresowanie zarówno producentów, jak i konsumentów. Jest ona ważnym elementem europejskiego kulturalnego dziedzictwa. Produkcja i sprzedaż tradycyjnych wyrobów spożywczych może dostarczyć nie tylko żywności o wysokich walorach żywieniowych, ale także może stanowić ważny czynnik decydujący o rozwoju gospodarczym wielu europejskich regionów. Dotychczasowe przepisy dotyczące żywności tradycyjnej i regionalnej nie były spójne, brakowało przejrzystości unijnych rozwiązań.
W artykule podjęto próbę określenia zależności pomiędzy jakością żywności i żywieniem człowieka a jakością życia. Wskazano również na fakt, że postęp cywilizacyjny wpłynął nie tylko na ewolucyjny charakter zmian w sposobie pozyskiwania żywności, ale również na sposób żywienia, zwyczaje żywieniowe, jakość żywności, a tym samym na jakość życia.
7
100%
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie kwiatami, w tym szczególnie kwiatami jadalnymi. Pierwotnie kwiaty były wykorzystywane w celach ozdobnych. Takie ich przeznaczenie znajdujemy w starożytnych Chinach, Rzymie czy Egipcie. Wówczas służyły głównie jako ozdoba oraz źródło aromatów dla uczestników biesiad. Takie też funkcje kwiatów wykorzystywano w cesarskiej Francji. W późniejszym okresie francuscy perfumiarze zastosowali ekstrakty kwiatowe do produkcji zapachów zamkniętych w szklanych flakonach. Obecnie kwiaty jadalne traktowane są jako element dekoracji potraw i źródło wrażeń nie tylko estetycznych, ale także smakowych. Kwiaty jadalne są również źródłem substancji bioaktywnych, jak polifenole, witaminy, związki mineralne. Powstają ogrody kwiatów jadalnych celem popularyzowania i edukowania w zakresie bezpiecznej konsumpcji.
Herbata należy do często fałszowanych produktów spożywczych. Jednym z najczęściej występujących zafałszowań jest deklarowanie najwyższej jakości herbaty otrzymanej wyłącznie z młodych listków i pączków liściowych lub kwiatowych, podczas kiedy w rzeczywistości herbata zawiera starsze liście, a nawet bardzo często łodygi. W taki sposób zafałszowana herbata traci smak i aromat. Autorzy zaproponowali do określenia pochodzenia surowca metodę oznaczania włókna surowego. Zawartość włókna surowego jest ściśle związana z „wiekiem” liści. Wysoka zawartość włókna surowego może świadczyć o tym, że użyto surowca otrzymanego ze starszych liści (5-6 liść i starsze) oraz łodyg. Celem pracy było stwierdzenie ewentualnego zafałszowania herbat czarnych, importowanych do Polski (wyładowywanych w Porcie Gdynia S.A.), pochodzących z różnych rejonów upraw oraz w wybranych herbatach zakupionych w sklepach Trójmiasta (Gdańska, Gdyni i Sopotu), poprzez dodatek starszych liści lub łodyg. Do oznaczenia autentyczności tego produktu wykorzystano pomiar zawartości włókna surowego. W wyniku badań stwierdzono, że większość herbat importowanych do Polski, jak również niektóre herbaty dostępne na rynku Trójmiasta, to herbaty uzyskane ze starszych (gorszych jakościowo) liści.
Celem badań było przedstawienie procesu zapewnienia autentyczności i ochrony produktu regionalnego i tradycyjnego jakim jest truskawka kaszubska (kaszëbskô malëna) oraz procedur przewidzianych przyznawaniem certyfikatu chronionego oznaczenia geograficznego (ChOG). Przedstawiono także czynniki wpływające na zachowanie autentyczności tego produktu. Truskawka kaszubska znajduje się na liście produktów regionalnych i tradycyjnych województwa pomorskiego od 2008 roku. W 2009 roku została wpisana do europejskiego systemu nazw i oznaczeń jako chronione oznaczenie geograficzne. Żywność regionalna i tradycyjna wzbudza duże zainteresowanie zarówno producentów, jak i konsumentów i jest ważnym elementem europejskiego dziedzictwa kulturowego. Produkcja i sprzedaż tradycyjnych wyrobów spożywczych może dostarczyć nie tylko żywności o wysokich walorach żywieniowych, ale także stanowić ważny czynnik wpływający na rozwój gospodarczy wielu europejskich regionów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.