Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było przeanalizowanie struktury genetycznej populacji owczarków podhalańskich z terenu województwa śląskiego, zarejestrowanych w Oddziałach Związku Kynologicznego w Polsce w Katowicach, Bytomiu i Będzinie. Materiał stanowiły czteropokoleniowe rodowody 31 owczarków podhalańskich (11 psów i 20 suk) urodzonych w latach 1995-2010. Oszacowano współczynniki inbredu i spokrewnienia oraz efektywną liczbę założycieli i efektywną liczbę przodków, które posłużyły do oceny stanu zmienności genetycznej populacji. Średni współczynnik inbredu dla całej badanej populacji wynosił 4,4%, zaś średni współczynnik spokrewnienia był równy 11,5%. Efektywna liczba założycieli oraz efektywna liczba przodków wynosiła odpowiednio 28 oraz 14 i była stosunkowo wysoka zarówno w porównaniu do liczebności badanej populacji, jak i do wyników uzyskanych dla psów różnych ras przez innych autorów. Ze względu jednak na małą liczebność tej populacji, będącej tylko częścią również niezbyt licznej populacji krajowej, należałoby unikać kojarzenia w pokrewieństwie, które zwiększałoby zinbredowanie kolejnych pokoleń owczarków.
Dokonano metodą destrukcyjną pomiaru powierzchni blaszek liści źdźbła pszenicy ozimej odmiany Sakwa, uprawianej w latach 1998–1999 po różnych przedplonach na czarnoziemie zdegradowanym. Uzyskane dane wskazują na znaczną zmienność cech empirycznych i pośrednich wywołanych przebiegiem pogody. Oddziaływanie grup przedplonów na wielkość cech źdźbła pszenicy w fazie pełni kłoszenia było nieistotne. Wskaźniki pośrednie należy ocenić jako dobre dodatkowe źródło informacji o ulistnieniu źdźbła, które pozwala na porównanie związków między cechami zachodzących w różnych warunkach. Współczynniki korelacji fenotypowej charaktery­zowały się na ogół wysoką wartością, ponieważ w trzech przypadkach dla związków cech empirycz­nych oraz w jednym przypadku dla cech pośrednich ich wartość przekraczała 0,75. Większość wyliczonych współczynników korelacji prostej była wysoce istotna. Rozkład świeżej masy 1 cm2 blaszki liściowej przebiegał odmiennie u liści zwisających i wyprostowanych. W liściach zwisających największą jednostkową masę miała część liścia w punkcie przegięcia się blaszki liściowej. W liściach wyprostowanych masa 1 cm2 blaszki liścia ulegała zmniejszeniu w kolejnych odcinkach, poczynając od nasady. Bezpośrednie porównanie wkładu wnoszonego przez dwa badane komponenty w powierzchnię całkowitą liści źdźbła wykazuje, że przewagę w tym względzie miała średnia powierzchnia liścia, ponieważ jej udział wynosił 78,8%. Natomiast liczba wyrastających na źdźble liści miała słabsze oddziaływanie, a jej udział wynosił 21,2%. Indeks powierzchni liści łanu pszenicy był zdeterminowany głównie przez wkład całkowitej powierzchni blaszek liści źdźbła, udział tej cechy wynosił 98,3%. Przy uwzględnieniu w modelu równania regresji obsady źdźbeł w fazie pełni kłoszenia (rozwinięte liście flagowe) wkład tego komponentu należy określić jako nikły, ponieważ jego udział w powierzchni liści z 1 m2, wynosił zaledwie 1,7%.
Inbreeding and relationship are presented in the Beagle dog population as well as the contribution of founders and ancestors to the active population of Beagles recorded in the herdbook of the Cracow Branch of the Polish Kennel Club. From four-generation pedigrees of 84 Beagle dogs (29 males and 55 females) born in 1996-2007, one-generation pedigrees of 611 individuals (267 males and 344 females) were created. The inbreeding (FX) and relationship (RXY) coefficients were estimated for all 611 animals, for each sex separately and between sexes. For the active population of 84 animals, founders and ancestors were determined. Among all the animals, 13.75% (12.36% of males and 14.83% of females) were inbred; about 43% of those belonged to the active population. The mean FX values for all and for inbred individuals amounted to 0.0068 and 0.0492, respectively (0.0070 for all males, 0.0066 for all females, 0.0565 for inbred males and 0.0445 for inbred females). About 12.28% of pairs were related. The mean RXY was 0.0104 and 0.0848 for all and related pairs, respectively ( 0.0095 and 0.0926 in males, 0.0114 and 0.0807 in females, 0.0101 and 0.0853 between sexes. There were total of 222 founders and 54 ancestors. The effective numbers of founders and ancestors were 102 and 26,respectively. There were 29 main founders revealed. Four founders contributed from 2% to approx.3% of genes while the others only 1-2%. Seven out of 34 main ancestors contributed from 4% to over 10% genes, and remaining ones - up to 4%. One individual was both main founder and main ancestor.
Analysis of genetic structure of Silesian horses from National Stud. The aim of the study was to analyze the genetic composition of Silesian horses bred in "Książ" National Stud basing on their pedigreesand to try to answer the following question: is the subdivision of Silesian horse population really necessary to prevent local horse breed? As the material 72 pedigrees of brood mares and stallions, born between 1991 and 2009 were used. On average, 93.1% of animals were inbred, there were 96.55% inbred stallions and 90.70% inbred mares. The mean inbreeding coefficient for all horses was 2.3%, for inbred horses it reached 2.5%. There were more inbred mares (39) than stallions (28). All 72 Silesian horses from "Książ" State Stud were related with the average relationship coefficient of 8.5%. The total and effective number of founders were 458 and 163, respectively. The total andeffective number of ancestors were 64 and 22, respectively. Among the founding breeds Thoroughbred horses predominated, the next were Oldenburg and Silesian horses, whereas among ancestors there were much more Silesian horses than Thorougbreds. All in all, the genetic diversity of the Silesian horses from "Książ" National Stud was satisfactory, however its monitoring is required because of both upward inbreeding and 100% related animals. Because the population of Silesian horses is small, less than 2,000 animals and sligtly over 1,000 animals included in conservation programme, the artifical subdivision of this population as proposed in the new breeding programme, which would result in creation of two subpopulations: “old-type” and “new-type” Silesian horses, is not recommended. For maintaining genetic diversity, it could be also possible to carefully import of semen or stallions of similar breeds, i.e. German Alt-Oldenburger horses or German Heavy Warmblood horses. The plan should also include the matings recommended within the population of all available Silesian horses of both types. The authors consider introducing such a program essential. It should be also clearly stated in the plan how large proportion of the Silesian mares population could be each year mated to Thoroughbredstallions. Division into two types implies that some fraction of new-type Silesian horses and their progeny would not be regarded as potential parents of individuals for the conservation programme.
Owczarek niemiecki to jedna z najpopularniejszych na świecie i w Polsce ras psów o wszechstronnym użytkowaniu. Celem pracy było zbadanie udziału założycieli i przodków w populacji aktywnej psów rasy owczarek niemiecki wpisanych do ksiąg Krakowskiego Oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Materiał stanowiły czteropokoleniowe rodowody 60 owczarków niemieckich – 17 psów i 43 suk, urodzonych w latach 1994-2005. Populacją referencyjną do analizy udziałów założycieli i przodków było 60 zwierząt z populacji aktywnej. Oszacowano efektywną liczbę założycieli (fe) i przodków (fa) oraz ogólną liczbę założycieli i przodków. Wyznaczono założycieli i przodków o najwyższych udziałach genów w badanej populacji. Ogólna liczba założycieli dla 60 zwierząt z populacji referencyjnej wynosiła 277, zaś ogólna liczba przodków – 60 osobników. Efektywna liczba założycieli była równa 66, a efektywna liczba przodków wynosiła 36. Założycielami o najwyższych wkładach w populację badaną było 17 zwierząt, w tym osiem psów i dziewięć suk. Z tej grupy pięć sztuk – dwa psy i trzy suki, miało udziały od 2% do ponad 6%. Następni z założycieli, tj. sześć suk i sześć psów, wnieśli wkłady genów w granicach od 1% do około 2%. Natomiast najwyższe udziały spośród przodków miały 43 osobniki – 16 psów i 27 suk. W tej grupie były cztery psy i cztery suki o udziałach genów od 3% do 7%, zaś pozostali przodkowie wnieśli wkłady o wysokości do 3%. Trzy osobniki powtarzały się zarówno wśród wymienionych wyżej głównych założycieli, jak i przodków.
The work aimed at determination of the share of individual components in the yield of spring barley and field bean cultivated in 1993-1995. The method applied was linear regression using (or not) the logarithmic transformation. The study revealed that yields of spring barley and field bean were determined by a number of ears and plants per 1 m². However, the mass of 1000 grains had a small share in the yield formation. Individual share of yield components in yield of barley grain was more influenced by changes in its structural traits over the years, than the corresponding share in yield of field bean seeds. Full models were the best for predicting yields of both crops using linear regression. For barley the sufficient exactness was achieved also using models with two yield components, in which the number of ears per 1 m² had to be included. The above holds as well for field bean yield, proven that logarithmic transformation of the data has been previously done.
Celem pracy było określenie długości użytkowania policyjnych psów służbowych oraz powodów brakowania ich ze służby. Analizie poddano wiek przyjmowania do służby, długość użytkowania, wiek oraz przyczyny wycofania ze służby 71 psów w jednej z krakowskich komend Policji Państwowej, brakowanych w latach 2001-2006. Oszacowano średni wiek przyjęcia do służby, brakowania oraz długość użytkowania każdego psa i ustalono frekwencję różnych powodów usuwania psów ze służby. Psy przyjmowane były do służby w policji głównie w wieku 1-2 lat. Ponad połowę psów użytkowano od 7 do 10 lat, przy czym najwięcej było psów pełniących służbę 7-8 lat. Średni wiek psów przy brakowaniu wynosił 8 lat. Spośród wycofanych ze służby, 55% stanowiły psy przekazane przewodnikom. Poddano eutanazji lub padło z przyczyn naturalnych łącznie 45% psów. Najczęstszą przyczyną eutanazji i zgonu z przyczyn naturalnych zwierząt był ogólny zły stan zdrowia.
Celem pracy była analiza stanu zinbredowania i spokrewnienia w populacji aktywnej golden retrieverów (GR) i labrador retrieverów (LR) wpisanych do ksiąg krakowskiego Oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Dane stanowiły rodowody 191 goldenów (84 psów i 107 suk) urodzonych w latach 1998-2007 oraz 270 labrador retrieverów (109 psów i 161 suk) urodzonych w latach 1997-2007. Oszacowano współczynniki inbredu (FX) dla zwierząt obu badanych ras z podziałem na płeć, a współczynniki spokrewnienia (RXY) oszacowano oddzielnie dla psów, suk i między psami i sukami dla obu ras oddzielnie. Ponad 49% goldenów i 32% labradorów wykazywało niezerowe wartości inbredu. Proporcja zinbredowanych psów i suk u goldenów wynosiła odpowiednio ponad 52% i około 47%. Odpowiednie wartości u labradorów, zarówno dla psów jak i dla suk, wynosiły około 32%. Średnie wartości FX były w obu rasach stosunkowo niskie i wynosiły 0,82% oraz 1,67% dla wszystkich i zinbredowanych GR oraz 0,83% i 2,58% odpowiednio dla LR. Zinbredowane samce i samice labrador retriverów wykazywały wyższe średnie zinbredowanie niż psy i suki rasy golden retriever. Wśród goldenów zanotowano prawie 90% par spokrewnionych oraz ponad 68% u labradorów. Przy czym ponad 90% psów rasy GR i 65% psów rasy LR wykazywało RXY>0. Nieco mniej suk rasy GR było spokrewnionych, mianowicie ponad 89% par. Natomiast ponad 70% par suk rasy LR wykazywało niezerowe współczynniki spokrewnienia. Wśród par mieszanych pies x suka znacznie więcej spokrewnionych występowało w rasie golden retriever (ponad 90% par). U labradorów tylko około 68% par mieszanych było spokrewnionych. Wartości spokrewnienia we wszystkich badanych układach były stosunkowo niskie i nie przekraczały 10%. Było to spowodowane wzrostem popularności obu ras w ostatnim czasie oraz stałym importem zwierząt hodowlanych z zagranicy. Niemniej należy zwrócić baczniejszą uwagę na rodowody sprowadzanych zwierząt, żeby w przyszłości uniknąć wzrostu badanych wskaźników.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.