Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 107

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Publikacja przedstawia skażenie gleby, wód i roślin przez chrom w okolicy składowiska odpadów garbarskich w Lubartowie. Przez ponad 20 lat odpady z garbarni zawierające duże ilości chromu były składowane w niezabezpieczonym wyrobisku piaskowym, które leży tuż przy rzece Wieprz. Wyniki naszych badań porównane są z wynikami raportów z początku lat 90 dotyczących skażenia chromem okolicy Lubartowa. Przedstawione jest porównanie dwóch metod określania stężenia chromu w glebie. Wyniki pokazują, że okolica składowiska odpadów jest wciąż skażona i wymaga poważnego programu oczyszczenia jej i przywrócenia do stanu przed składowaniem odpadów.
Celem pracy było określenie wpływu poziomu azotanów w glebie na tempo denitryfikacji, mierzonej ubytkiem azotanów oraz ilością emitowanego podtlenku azotu. Do badań wybrano: glebę płową- Apglp.glp oraz dwie gleby brunatne - Bli i Bpgm-gc.sk, które wzbogacono dawkami azotanów do wartości odpowiadającej nawożeniu 100 i 200 kg N-NO3/ha. Emisja podtlenku azotu z gleby rozpoczęła się już w pierwszych trzech dniach, a jej wielkość maksymalna zależała nie tylko od dawki wprowadzonych azotanów (V), ale była przede wszystkim związana z cechami rodzajowymi gleby, które określają jej potencjalną zdolność do denitryfikacji i przy tym samym poziomie azotanów (V) była dwukrotnie większa w glebie brunatnej, w której zawartość węgla organicznego wynosiła 0,98% w porównaniu z glebą A o poziomie węgla organicznego równym 0,73%.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Aktywnosc ureazy w wybranych glebach Polski

63%
Celem badań było określenie aktywności ureazy na wybranych glebach Polski: bielicowych i brunatnych wytworzonych z piasków i glin, lessów, czarnych ziem i mad rzecznych. Badaniom poddano próbki z poziomu 0-10 cm, które pobrano z Banku Gleb Instytutu Agrofizyki PAN. Aktywność ureazy zawierała się w przedziale 0,3256 - 1,7896 pM N-NH4 kg-lh-1. Najniższą aktywność ureazową zanotowano w glebach bielicowych i wynosiła ona 0,33 pM N-NH4 kg-lh-1. W glebach brunatnych wytworzonych z piasków i lessów aktywność ureazy wahała się w granicach 0,55 - 1,00 pM N-NH4 kg-lh-1. Najwyższą aktywność stwierdzono w glebach: czarnych ziemiach, madach rzecznych, glebach murszowych i murszowatych 1,43 - 1,79 pM N-NH4 kg-lh-1. W oparciu o analizę statystyczną otrzymanych wyników można stwierdzić, że aktywność ureazowa pozostaje w ścisłym związku z zawartością materii organicznej.
Celem badań było zbadanie wpływu różnego zakresu temperatur na parametry kinetyczne Michaelisa-Mentena ureazy glebowej. Badaniom poddano próby zawierające czysty enzym (E), glebę nie nawadnianą ściekami wzbogacona enzymem (E + G) i glebę wielokrotnie nawadniana ściekami (G). Aktywność ureazową przy różnych stężeniach mocznika 0,01-3% i w różnych temperaturach: 0, 20, 37, 60°C oznaczano metodą Bonmanti i współ [I], Stałą Michaelisa (Km) i szybkość maksymalną (Vmax) wyznaczono metodą Liweavera-Burka. Aktywność ureazowa (AU) najniższa była w temperaturze 0°C, i wynosiła: 0,02 (µN-NH4 kg-1 h-1 w próbie z enzymem, 0,013 µN-NH4 kg-1 h-1 w kombinacji enzym + gleba, 0,05 (µN-NH4 kg -1h-1 w glebie irygowanej ściekami. Wraz ze wzrostem temperatury obserwowano wzrost aktywności enzymu. W temperaturze 20°C AU przedstawiała się następująco dla: E = 0,10 µN-NH4 kg-1 h-1 E + G = 0,08µN-NH4 kg-1 h -1G = 0,03 µN-NH4 kg-1 h-l. Najwyższe wartości aktywności ureazowej zanotowano w temperaturze 37°C : 0,35 µN-NH4, kg-1 h-1 dla próby zawierającej preparat handlowy, 0,16 µN-NH4 kg-1 h-l w kombinacji gleba wzbogacona enzymem, 0,125 µN-NH4 kg-1 h-1 dla gleby irygowanej ściekami miejskimi Wzrost temperatury do 60°C powodował spadek aktywności enzymatycznej. W zakresie temperatur 0-37°C zanotowano spadek wartości stałej Michaelisa i wzrost szybkości maksymalnej zachodzącej reakcji we wszystkich analizowanych wariantach, natomiast w 60°C twierdzono wzrost Km i spadek wartości Vmax. W oparciu o analizę otrzymanych wyników można stwierdzić że ureaza wykazuje największe powinowactwo względem substratu w temperaturze 37°C, natomiast wzrost temperatury jak również jej spadek zmniejsza dostępność mocznika dla enzymu.
Celem pracy było ustalenie, które z badanych roślin (topola, wierzba wiciowa, rzepak, konopie i mieszanka traw) kumulują największe ilości cynku oraz jak zróżnicowany stopień nawadniania gleby wpływa na pobranie tego pierwiastka. Eksperyment przeprowadzono na polach doświadczalnych (gleba torfowo-murszowa) irygowanych ściekami miejskimi o II stopniu oczyszczenia. Pola doświadczalne były podzielone na trzy kwatery: kontrolną (A), zalewaną pojedynczą dawką, ścieków miejskich po II stopniu oczyszczenia (B) oraz zalewaną dawką podwójną (C), Ilość ścieków wprowadzanych na pola wynosiła odpowiednio 600 i 1200 mm w ciągu roku. Oznaczenia stężeń cynku w materiale roślinnym wykonywano metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej (AAS). Stężenia cynku mieściły się w zakresie 11-290 mg kg '. Najwyższą zawartość cynku stwierdzono w liściach topoli, 32-290 mg kg-1. Pozostałe rośliny można uszeregować następująco; wierzba, konopie, rzepak, mieszanka traw.
Soil respiration is a very important factor influencing carbon deposition in peat and reflecting the intensity of soil organic matter decomposition, root respiration, and the ease of transporting gases to the surface. Carbon dioxide release from three different peat soil profiles (0-80 cm) of the Polesie Lubelskie Region (Eastern Poland) was analyzed under laboratory conditions. Peat samples were incubated at 5, 10, and 20°C in aerobic and anaerobic environments, and their CO2-evolution was analyzed up to 14 days. The respiration activity was found to be in the range of 0.013-0.497 g CO2 kg-1 DW d-1. The respiratory quotient was estimated to be in the range of 0.51-1.51, and the difference in respiration rates over 10°C ranged between 4.15 and 8.72 in aerobic and from 1.15 to 6.53 in anaerobic conditions. A strong influence of temperature, depth, the degree of peat decomposition, pH, and nitrate content on respiration activity was found. Lack of oxygen at low temperature caused higher respiration activity than under aerobic conditions. These results should be taken into account when the management of Polish peatlands is considered in the context of climate and carbon storage, and physicochemical properties of soil in relation to soil respiration activity are considered.
Celem pracy było wstępne określenie emisji metanu na Pojezierzu ł.ęczyńsko-Włodawskim z terenów naturalnych, osuszonych i poddanych renaturalizacji, przez powtórne nawodnienie. Zakres badań obejmował pomiary dynamiki potencjału oksydoredukcyjnego (Eh), i natężenia dyfuzji tlenu (ODR), wody i gleb oraz pomiary emisji gazów z powierzchni wody i gleb. Emisję metanu oszacowano w zakresie: od 0.02 do 9,30 g m-2 d-1 przy czym najwyższą emisje odnotowano z powierzchni wód.
This paper proposes a new solution for improving oxygenation state of anaerobic medium by means of optical fibres. Visible light (400-750 nm) of varying intensity (811-4866 lx) was introduced through optical fibres to an anaerobic medium (Eutric Fluvisol) for 10 days, which could activate phototrophic microorganisms producing oxygen, and indirectly change the redox potential (Eh) and the gas composition formed during the incubation period. Control showed a significant decrease of Eh from the initial level of 320.8 mV to 50.6 mV at the end of incubation. Illumination caused buffering of Eh of tested medium. In these reactors ΔEh was 130.7 mV for 811 lx, 80.7 mV for 4866 lx and the most advantageous combination was 2433 lx where ΔEh was only 30.2 mV. In the illuminated units maximal concentration of oxygen was ~2.5% (811 lx), ~6% (2433 lx) and ~5.1% (4866 lx). The formation of N2 at about 20% for the combination of 2433 lx and 4866 lx, and about 15% for 811 lx was also observed. Respiration activity of phototrophs revealed a high level of CO2 1.3% (811 lx), while the stronger illuminations led to CO2 concentrations of only 0.5% which was connected with intense binding of this gas in the photosynthesis process. Obtained results emphasise the key role of light in anaerobic soil medium. Oxygen produced by the activity of phototrophs may indirectly affect the redox state by Eh buffering and thus prevent anaerobiosis. It also affects gas formation, which may have positive environmental consequences.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.