Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań jest ocena kondycji finansowej gmin wiejskich w województwie wielkopolskim oraz identyfikacja jej powiązań z poziomem i strukturą dochodów gmin oraz uwarunkowaniami wewnętrznymi ich rozwoju. Badania przeprowadzono na podstawie danych pochodzących z Ministerstwa Finansów, Głównego Urzędu Statystycznego oraz Urzędu Statystycznego w Poznaniu. Oceny kondycji finansowej gmin dokonano na podstawie wartości miernika syntetycznego wyznaczonego metodą TOPSIS. W wyniku przeprowadzonych badań kondycję finansową około 15% gmin wiejskich w województwie wielkopolskim oceniono jako dobrą, a 10% wiejskich samorządów lokalnych zaliczono do klasy o słabej kondycji finansowej. Wykazano, że występują istotne różnice w poziomie i strukturze dochodów gmin w zależności od poziomu ich kondycji finansowej. Gminy wiejskie o dobrej kondycji finansowej charakteryzował ponad 2,5-krotnie wyższy udział dochodów własnych w dochodach ogółem niż gmin wiejskich o słabej kondycji, a przy tym czterokrotnie wyższy poziom dochodów pochodzących z podatków od nieruchomości i trzykrotnie wyższy poziom dochodów uzyskiwanych z udziału w podatku od osób fizycznych per capita.
Podjęto próbę przedstawienia regionalnego zróżnicowania czynników produkcji wykorzystywanych przez gospodarstwa rolne do produkcji i ich efektywności dochodowej w Unii Europejskiej (UE-27) w 2009 r. Analizowano dane z bazy FADN dotyczące średnich ważonych wyników gospodarstw rolnych w 135 regionach UE-27. Dla każdego regionu, ustalono zestaw 60 cech charakteryzujących: nakłady ziemi, pracy, kapitału i relacje między nimi, wielkość i strukturę produkcji, koszty produkcji, dopłaty, dochody. Do grupowania zastosowano hierarchiczną metodę aglomeracji (metoda Warda, odległość euklidesowa) i ustalono 5 klas o różnym stopniu zaangażowania czynników wytwórczych i efektywności dochodowej.
Celem badań była ocena poziomu niedoborów konsumpcji w zakresie różnych rodzajów artykułów spożywczych w polskich gospodarstwach domowych w latach 2005-2013 w przekroju grup społeczno-ekonomicznych. Dokonano również analizy dynamiki zjawiska. Badania przeprowadzono na podstawie jednostkowych danych Diagnozy Społecznej za lata 2005, 2007, 2009, 2011 i 2013. Z przeprowadzonych badań wynika, że w analizowanym okresie najniższy poziom niedoborów wszystkich rozpatrywanych rodzajów żywności odnotowano w gospodarstwach domowych pracujących na własny rachunek, następnie pracowników, rolników, relatywnie wysoki w gospodarstwach domowych emerytów i rencistów, a najwyższy w grupie gospodarstw domowych utrzymujących się z niezarobkowych źródeł utrzymania. W analizowanym okresie najwyższe niedobory dotyczyły zakupu ryb i ich przetworów i pomimo odnotowania dużego ich spadku, w 2013 roku nadal prawie co czwarte gospodarstwo domowe rolników, emerytów i rencistów oraz co drugie utrzymujące się z niezarobkowych źródeł rezygnowało ze względów finansowych z zakupu tych produktów.
Celem badań była diagnoza zmian demograficznych, jakie dokonały się na obszarach wiejskich województwa wielkopolskiego w latach 2005-2015. W badaniu wyróżniono obszary wiejskie, które znalazły się w granicach Poznańskiego Obszaru Metropolitalnego oraz poza nim. Badania przeprowadzono na podstawie danych pochodzących z GUS oraz Urzędu Statystycznego w Poznaniu. Stwierdzono, że przemiany demograficzne na obszarach wiejskich województwa wielkopolskiego, takie jak wzrost liczby ludności czy zmiany struktury ludności według miejsca zamieszkania lub ekonomicznych grup wieku, w dużej mierze wynikają z ruchów migracyjnych. W analizowanym okresie występował napływ ludności na tereny wiejskie (dodatnie saldo migracji), choć w ostatnich latach zaobserwowano niewielkie zahamowanie tego zjawiska. Ponadto odnotowano nieznaczny wzrost dodatniego przyrostu naturalnego. Przy czym bardziej dynamiczne zmiany zaobserwowano na obszarach wiejskich znajdujących się w granicach Poznańskiego Obszaru Metropolitalnego. W badanym okresie w miastach zaobserwowano zmiany w przeciwnym kierunku, tzn. spadek liczby ludności i przyrostu naturalnego, a także nasilenie emigracji z miast (spadek ujemnego salda migracji).
The study aimed to assess the investment potential of the rural communes of Wielkopolska Province in 2009-2017 and compare it with other administrative types of communes. Additionally, among all the rural communes a separate group located in the Metropolitan Area of Poznań (MAP) was distinguished. The study drew on data from the Local Data Bank maintained by the Central Statistical Office and on the database of indicators assessing the financial condition of local administrative units published by the Ministry of Finance. Descriptive statistics were used to compare the level of investment potential between communes, and dynamic statistics to measure changes in the phenomenon over time. An attempt was also made to assess the relationship between the investment potential of communes and the actual level of their investment expenditures. The investment potential of the Wielkopolska Province was found highest among rural communes of the Metropolitan Area of Poznań, which inflated its average levels for all rural communes. The observed course of potential – its decline up until 2013 and subsequent growth – was related to EU budget perspectives 2007-2013 and 2014-2020. Moreover, the relationship between investment potential and investment expenditures was statistically significant only in urban and metropolitan rural communes.
Celem głównym badań była ocena zróżnicowania poziomu samodzielności finansowej gmin wiejskich województwa wielkopolskiego na tle pozostałych typów administracyjnych gmin w latach 2005 i 2013. Badania przeprowadzono na podstawie danych pochodzących z GUS. Samodzielność finansowa samorządów gminnych stanowi ważny czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego regionu. Gminy wiejskie, zwłaszcza te położone peryferyjnie w stosunku do większych ośrodków miejskich, charakteryzuje znacznie niższy potencjał dochodowy, przekładający się na niższy poziom ich samodzielności finansowej. Może stanowić on barierę wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich, co jest jednym z głównych priorytetów UE w tym zakresie.
The aim of the study was to compare the housing conditions of the population living in rural and urban areas of Wielkopolska province communes. The multidimensional assessment of housing conditions was carried out using the TOPSIS method. The research drew on 2016 data published by the Central Statistical Office in the Local Data Bank. The housing conditions in rural areas of the Wielkopolska province were found to be significantly worse than in urban areas. Over 38% of all examined urban areas and only 5% of rural areas (mainly located in the Poznań Metropolitan Area) were classified as Class I with the highest level of housing conditions. Class IV – with the lowest level of housing conditions – included as many as 25% of rural areas and only one urban area located in a mixed, urban-rural commune. In many of the studies, dynamic, beneficial changes in housing conditions in rural areas are emphasized despite the continuous worse situation of rural areas compared to cities. However, due to the observed suburbanisation processes in rural areas in the vicinity of large urban agglomerations, it would be necessary to distinguish living transformations in these rural areas, from changes in housing conditions in rural areas that perform typical agricultural functions.
Celem rozważań jest analiza skali niedoborów konsumpcji w gospodarstwach domowych w Polsce, w układzie województw w 2013 roku. Analizie poddano niedobory konsumpcji w gospodarstwach domowych w zakresie wyżywienia i zaspokojenia potrzeb rekreacyjnych, kulturalnych oraz w zakresie wypoczynku. Regionalne zróżnicowanie badanego zjawiska przedstawiono na podstawie obliczonych, syntetycznych mierników skali niedoborów konsumpcji w gospodarstwach domowych, w dwóch analizowanych zakresach, wyznaczonych przy wykorzystaniu klasycznej metody TOPSIS. Podstawę informacyjną stanowiły dane jednostkowe, pochodzące z badań Diagnoza Społeczna – Warunki i jakość życia Polaków w 2013 roku. Z przeprowadzonych badań wynika, że gospodarstwa domowe z województwa warmińsko-mazurskiego i śląskiego odznaczały się największymi niedoborami konsumpcji w zakresie wyżywienia. Relatywnie najrzadziej, ze względów finansowych, niedobory konsumpcji produktów żywnościowych odnotowano w gospodarstwach domowych zamieszkujących województwa podlaskie, opolskie oraz wielkopolskie. Najwyższe niedobory konsumpcji dóbr i usług w zakresie rekreacji, kultury i wypoczynku, charakteryzowały gospodarstwa domowe zamieszkujące województwa łódzkie, dolnośląskie, pomorskie, najniższe zaś województwa: śląskie, podlaskie oraz opolskie. Wyniki przeprowadzonych badań mogą być źródłem informacji dla instytucji i organizacji, których przedmiotem zainteresowania są problemy konsumpcji i nierówności społecznych. Mogą zostać także wykorzystane dla potrzeb prowadzenia m.in. odpowiedniej polityki spójności. Artykuł ma charakter badawczy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.