Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 66

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Osteoporoza jest metaboliczną chorobą szkieletu, charakteryzującą się zaniżoną w stosunku do normalnej masą kości i zaburzoną jej mikroarchitekturą wiodącą do wzmożonej łamliwości kości (zwiększonego ryzyka złamań). Osteoporozę określa się jako chorobę społeczną z powodu liczby osób chorych a także ekonomicznych skutków dla społeczeństwa. Toteż nie bez znaczenia pozostaje poznanie czynników ryzyka wpływających na jej powstawanie a tym samym wprowadzenie skutecznej prewencji. Artykuł skupia uwagę na rozwoju i skutkach powstawania osteoporozy, roli czynników środowiskowych, w tym żywieniowych, w powstawaniu osteoporozy, omawia ważną rolę wapnia i witaminy D w prewencji i leczeniu tego schorzenia. W artykule zebrano informacje odnośnie wpływu podstawowych składników pokarmowych: białka i tłuszczów, składników mineralnych: wapnia, fosforu, magnezu, cynku, miedzi, fluoru, manganu, sodu, potasu oraz witamin: D, A i β-karotenu, C, K, folianów, witamin B₆ i B₁₂ oraz flawonoidów, fltoestrogenów i probiotyków na zachowanie tkanki kostnej w dobrym zdrowiu. Porusza także zagadnienia odnośnie wpływu używek, palenia tytoniu, aktywności fizycznej, czasu przebywania na słońcu, a także czynników demograficznych, czynników hormonalnych i prokreacyjnych, pewnych leków oraz niektórych chorób, w tym dyslipidemi, a także wpływu zanieczyszczenia środowiska na powstawanie tej choroby.
Wstęp. Dzieciństwo to najlepszy moment do kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych. Odpowiedni skład i regularne spożywanie posiłków mają wpływ na stan zdrowia i kondycją fizyczną dzieci. Cel pracy. Celem badania była ocena związku między spożyciem jogurtu a wartością odżywczą diet dzieci czteroletnich. Materiał i metody. W badaniu ogólnopolskim brało udział 400, losowo wybranych z rejestru PESEL, dzieci czteroletnich. Oceny sposobu żywienia dokonano za pomocą 7-dniowego zapisu spożycia prowadzonego przez przeszkolonych rodziców oraz nauczycielki w przedszkolu. Spożycie składników odżywczych porównano do norm żywienia z 2012 roku. Wyniki. W badanej populacji 17,5% dzieci nie spożyło ani jednego jogurtu w czasie 7 dni obserwacji . Zawartość składników odżywczych w dietach dzieci była największa w grupie spożywającej 5 lub więcej porcji jogurtu w tygodniu. Ponadto w grupie spożywających jogurty występował najmniejszy odsetek dzieci z niedoborowym spożyciem składników odżywczych. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że spożycie jogurtu wiązało się z lepszą jakością diet dzieci czteroletnich.
Zbyt duża ilość sodu w diecie wpływa na podwyższenie ciśnienia tętniczego, może podnosić zewnątrzkomórkowe wydzielanie sodu i niekorzystnie oddziaływać na naczyniową reaktywność, wzrost oraz stymulacją zwłóknienia mięśnia serca. W wylosowanych szkołach i klasach w obrębie całej Warszawy zbadano 2190 uczniów w wieku 11-15 lat w dwóch okresach: w latach 1999-2000 i po pięciu latach, w okresie od 2005 do 2006 roku. Zawartość sodu w dietach uczniów obliczono na podstawie wywiadów 24-godzinnych o spożyciu i informacjach o sposobach solenia i dosalaniu produktów. W pięcioletnim okresie spożycie sodu istotnie spadło (p < 0,05) w dietach chłopców średnio o 0,7g/dzień w przeliczeniu na sól, a w dietach dziewcząt o 0,9 g/dzień (p < 0,05). Rozważną decyzją będzie kontynuowanie działań na rzecz obniżania spożycia sodu i dążenie do optymalnego spożycia sodu w celu zachowania zdrowia, polegające na dokonaniu kompromisu między szkodliwymi oddziaływaniami: a więc między zbyt wysokim, ale także zbyt niskim spożyciem tego składnika.
Wstęp. W bieżącym piśmiennictwie poświęcono dużo uwagi analizom związków pomiędzy spożyciem sacharozy (cukrów) a jakością diet spożywanych przez dzieci i młodzież, ryzykiem rozwoju otyłości lub kardiometabolicznych zaburzeń. Natomiast w krajowym piśmiennictwie prac dotyczących spożycia cukrów przez dzieci i młodzież opublikowano niewiele. Cel. Głównym celem pracy była ocena spożycia sacharozy oraz identyfikacja grup produktów dostarczających najwięcej tego składnika w dietach dzieci i młodzieży. Materiał i metody. Badanie 400 losowo wybranych dzieci w wieku 4 lat z obszaru kraju w tym z miast i wsi (na podstawie rejestru PESEL), przeprowadzono w roku 2007. Badanie losowo wybranej grupy 1054 młodzieży w wieku 11-15 lat, z obszaru Warszawy (losowanie dwustopniowe) przeprowadzono w roku 2006. Spożycie sacharozy i grup produktów u dzieci 4 letnich oceniono z zastosowaniem 7 dniowego zapisu całodziennych diet, prowadzonego przez przeszkolonych rodziców lub opiekunów. U młodzieży w wieku 11-15 zastosowano metodę wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin, przeprowadzonego przez profesjonalnych żywieniowców, z pomocą zdjęć z „Albumu produktów i potraw”. W obu grupach wartość odżywcza i spożycie grup produktów wyliczono z zastosowaniem programu komputerowego „DIETA 5”. Sacharozę zdefiniowano w tej pracy jako sumę, tzn.: 1) składnik znajdujący się w sposób naturalny w produktach lub dodany w procesie technologicznym oraz 2) spożywany w postaci cukru dodanego z cukierniczki do napojów i potraw. Wyniki. Spożycie sacharozy ogółem było w obu analizowanych grupach wieku wysokie i wynosiło u dzieci 76 g, u chłopców w wieku 11-15 lat 84 g, i u dziewcząt 67 g dziennie. Sacharoza dostarczała 17% energii u dzieci i odpowiednio 14%-15% energii u młodzieży. Trzy główne grupy produktów dostarczające najwięcej sacharozy to: cukier dodawany z cukiernicy, grupa słodycze (cukierki, ciasteczka, wafle, batony itp.), soki i napoje owocowe oraz kompoty. U młodzieży dodatkowym źródłem sacharozy (13,9%) stały się słodzone napoje gazowane i niegazowane. Wnioski. Spożycie sacharozy (naturalnej z produktów i dodawanej technologicznie oraz jako cukru, razem) jest u dzieci i młodzieży duże. W celu zmniejszenia spożycia należy ograniczyć spożycie głównych jej źródeł zarówno poprzez edukację społeczeństwa i poszczególnych grup demograficznych, jak i poprzez współpracę z przemysłem spożywczym.
Mikroflora zawarta w jogurtach oraz probiotycznych napojach mlecznych fermentowanych odznacza się zdolnością zasiedlania przewodu pokarmowego, wpływając hamująco na rozwój mikroflory gnilnej i chorobotwórczej. Zasiedlając komórki nabłonka jelitowego, stanowi konkurencję dla mikroflory niepożądanej. Wykazuje w ten sposób właściwości stymulujące układ odpornościowy, zapobiegając infekcjom jelitowym i chorobom autoimmunologicznym. Bakterie kwasu mlekowego, będące w produktach mlecznych, zwiększają wchłanianie składników odżywczych w jelitach, łagodzą objawy nietolerancji laktozy, poprawiają perystaltykę jelit oraz obniżają poziom cholesterolu w surowicy i usprawniają postępowanie terapeutyczne w różnych schorzeniach.
Wstęp: Zastępowanie posiłków łatwo dostępnymi przekąskami stało się szybko nasilającym się zwyczajem żywieniowym, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży w wielu krajach. Cel pracy: Analiza częstości występowania zjawiska spożywania przekąsek, ich rodzaju oraz ocena udziału w całodziennym spożyciu energii wśród dzieci i młodzieży. Materiał i metody: Dane pochodziły z dwóch grup demograficznych: 1) ogólnopolskiej próby dzieci w wieku 4 lat, wylosowanych z rejestru PESEL, zbadanych w 2007 roku, 2) losowo dobranej próby (losowanie dwustopniowe, szkoła i klasa) młodzieży w wieku okołopokwitaniowym 11 - 15 lat, z terenu Warszawy, zbadanej w latach 2005 - 2006. U dzieci 4 - letnich dane o spożyciu przekąsek i ich rodzaju pochodziły z zapisu całodziennego spożycia, u młodzieży zebrane były za pomocą metody wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin poprzedzających badanie. Wyniki: Częstość spożywania przekąsek jest duża, gdyż co najmniej jeden raz dziennie lub więcej spożywało je 98,8% dzieci czteroletnich i 85% młodzieży. Przekąski wnosiły u dzieci 548 kcal, u młodzieży 455 kcal, co stanowiło kolejno 30% i 20% ogółu całodziennej energii. Co piąte dziecko czteroletnie i co dziesiąty uczeń realizowali ponad połowę (≥ 50%) normy zapotrzebowania na energię za pomocą przekąsek. Przekąski zaliczane do niezdrowych, spożywane w nadmiarze, to przede wszystkim z grupy produktów słodycze (44% dzieci) i (35%) wśród młodzieży, następnie ciasta, ciasteczka, herbatniki oraz kolejno przekąski słone. W charakterze zdrowych przekąsek najczęściej spożywano owoce, warzywa, kolejno przekąski zbożowe i jako trzecia grupa - produkty mleczne. Wnioski: W upowszechniającym się zwyczaju spożywania przekąsek, potencjalnie istnieje możliwość poprawy diety w kierunku pro-zdroiwotnym, gdyż modyfikacja wyboru produktów szczególnie u młodzieży mogła by zmniejszyć istniejące najczęstsze niedobory składników mineralnych i witamin w dietach.
Wstęp: Żywieniowcy rekomendują, że śniadanie powinno być spożywane każdego dnia zwłaszcza przez najmłodszych. Rotą śniadania jest dostarczenie energii niezbędnej do prawidłowej, codziennej pracy i rozwoju młodego organizmu. Skutkiem opuszczania śniadań może być podwyższone ryzyko zachorowania na przewlekłe choroby. Cel pracy: Celem pracy była ocena częstości i jakości spożywanych śniadań przez warszawską młodzież w wieku 11 - 15 lat zbadaną w latach 2005 - 2006 oraz wpływ ich spożywania na masę ciała. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w latach 2005 - 2006 w wylosowanych 22 szkołach i 86 klasach w obrębie całej Warszawy. Łącznie zbadano 1054 uczniów (554 dziewcząt i 500 chłopców). Sposób żywienia oceniono metodą bezpośredniego wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 - godzin. Wyniki: Zawarte w I i II śniadaniach energia i składniki pokarmowe pokrywały w dużych procentach całodzienne zapotrzebowanie. Zapotrzebowanie na energię było realizowane w 17,3 - 20,5%, na białko aż w 24,6 - 43,1%, Zapotrzebowanie na składniki mineralne było pokryte od 14,0 - 34,5% w zależności od składnika i posiłku. Natomiast dzienne zalecenia dla witamin były realizowane w 12,6 - 56,7% w zależności od rodzaju witamin i analizowanych posiłków. Wnioski: I i II śniadania dostarczają znacznych ilości energii i kluczowych składników odżywczych, takich jak: białko ogółem, witaminy: A, C, B₁, B₂, B₆, czy magnez przyczyniając się w znacznym stopniu do lepszej realizacji przez młodzież codziennego zapotrzebowania, jak również stanowiąc znaczną część w odniesieniu do całodziennego spożycia. Istotnie niższe wskaźniki BMI u młodzieży spożywającej śniadania potwierdziły, że niespożywanie śniadań może przyczyniać się do rozwoju otyłości.
Background. The use of dietary supplements is widespread and can contribute substantially to total nutrient intake. However, it also generates some potential risks in the case of unreasonable and excessive use of such products. Objective. To estimate the prevalence of supplementation and the vitamin supplement contribution to total intake among Warsaw population aged 20-74 years. Material and methods. Nutrient intake and supplement use were studied in a representative sample of Warsaw population in years 2011/12 (486 men and 421 women) and in 2001 (658 and 671 respectively). The vitamin levels were analyzed in reference to the Recommended Dietary Allowance (RDA) and the tolerable upper intake level (UL). Results. In the years 2011/12 the use of dietary supplements (vitamins and minerals) was reported by 31% men and 40% women. Vitamin intake from food showed the deficiency of vitamins D, B1 and folates and adequate intake of vitamins A, C, E, B2, B6, B12. Supplementing with vitamins D and B1 as well as folic acid contributed to better RDA fulfillment. Supplementing with vitamins A, C, E, B2, B6 and B12 was not justified because these vitamins were taken in sufficient amounts with food. In 1.3%-14.9% supplement users, the total intake of vitamins A, C, E and B6 exceeded the UL. The prevalence of supplementation of vitamins A, C and E did not change between 2001 and 2011/12, but the total intake of vitamin A in both sexes and vitamins C, E in women was significantly higher in 2001. Conclusions. The use of dietary supplements in Warsaw population was widespread and in case of some vitamins- unreasonable.
Wstęp. W piśmiennictwie zwrócono uwagę na występowanie związku między spożyciem dużych ilości sodu z dietą a wysoką masą ciała. Nadmierne spożycie sodu może przyczyniać się nie tylko do zwiększenia masy ciała, lecz także do przewlekłego stanu zapalnego organizmu, jak również chorób autoimmunologicznych. Cel. Celem pracy była ocena wpływu spożycia soli na masę ciała oraz spożycie napojów ogółem i napojów słodzonych przez warszawską młodzież. Materiał i metody. Zbadano 1054 warszawskich uczniów, w wieku od 11 do 15 lat wylosowanych z 22 warszawskich szkół. Sposób żywienia oceniono metodą bezpośredniego wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin. Spożycie sodu obliczono przy zastosowaniu programu komputerowego Dieta 5.0. Występowanie nadwagi i otyłości oceniono na podstawie wskaźnika BMI według klasyfikacji zalecanej przez IOTF (opracowanej przez Cole i wsp. 2000). Wyniki. Średnie spożycie sodu w dietach badanej grupy młodzieży było wysokie. W przeliczeniu na sól wynosiło 8,7 ± 3,8 g/dzień. Jednocześnie stwierdzono występowanie nadmiernej masy ciała u 17,9% młodzieży (w tym nadwagę u 14,8% młodzieży a otyłość u 3,1% uczniów). W czwartym kwartylu spożycia sodu/1000 kcal w porównaniu do każdego z niższych kwartyli (p < 0,05) stwierdzono istotnie wyższe wskaźniki BMI u wszystkich uczniów. Ponadto w czwartym kwartylu spożycia sodu występowało istotnie (p < 0,04) wyższe spożycie napojów, w tym napojów słodzonych w porównaniu do każdego niższego kwartyla sodu. Wnioski. Ograniczenie spożycia soli, poprzez zmniejszone zapotrzebowanie na napoje słodzone, może wpłynąć na obniżenie tendencji wzrostowej w nasileniu otyłości i nadwagi u dzieci i młodzieży.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.