Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było rozpoznanie opłacalności produkcji w trzech kolejnych sezonach wegetacyjnych. Dane pochodziły z gospodarstwa rolnego specjalizującego się w produkcji rzepaku ozimego. Plon nasion rzepaku w 2011 roku ukształtował się na poziomie 2,10 t/ha, w 2012 roku wynosił 4,00 t/ha, a w 2013 roku 4,11 t/ha. Przychód w badanych okresach wynosił od 5478,8 do 8878,3 zł/ha, a duża zmienność przychodu była uwarunkowana ceną uzyskaną w poszczególnych latach badań za jednostkę produkcji. Największy udział w strukturze poniesionych kosztów stanowiły koszty nawozów (41 i 47%).
6
88%
Celem podjętych badań było porównanie opłacalności uprawy trzech odmian kukurydzy o różnej klasie wczesności FAO w kolejnych sezonach wegetacyjnych 2012-2014. Dane pochodzą z gospodarstwa rolnego specjalizującego się w produkcji roślinnej, w tym kukurydzy. Największy plon nasion kukurydzy uzyskano w 2012 roku z uprawy odmiany PR38N86 – 12,4 t/ha, a najmniejszy w 2013 roku z odmiany P8400 – 9,8 t/ha. Dochód z uprawy 1 ha, wliczając dopłaty unijne, wynosił od 1554,70 zł dla odmiany P8400 w 2014 roku do 7172,70 zł w 2012 roku dla odmiany PR38N86. Najwyższy wskaźnik opłacalności we wszystkich trzech latach badań osiągnięto, uprawiając średnio późną odmianę PR38N86 o FAO 290, a najniższy u odmiany średnio wczesnej P8400 o FAO 240.
Celem badań było porównanie opłacalności trzech wariantów technologii produkcji kukurydzy na ziarno suche, na ziarno mokre z przeznaczeniem do gorzelni oraz na kiszonkę z wykorzystaniem jej na cele energetyczne jako wsadu do biogazowni. Największe plony uzyskano w 2014 roku: 9,7 t/ha ziarna suchego, 11,5 t/ha ziarna mokrego oraz 55,0 t/ha kiszonki z przeznaczeniem na biogaz. Nadwyżka bezpośrednia z produkcji kukurydzy wynosiła od 672,9 zł/ha w 2015 roku (kukurydza na kiszonkę z przeznaczeniem na biogaz) do 4308,8 zł/ha w 2013 roku (kukurydza na ziarno suche) i była determinowana przez kierunek produkcji kukurydzy i lata badań. Dochód z jej produkcji łącznie z dopłatami bezpośrednimi wynosił od -2,6 zł/ha w 2015 roku (uprawa na ziarno suche) do 3060,3 zł/ha w 2013 roku (uprawa na kiszonkę na biogaz). Najwyższy wskaźnik opłacalności produkcji w badanych latach osiągnięto przy uprawie kukurydzy na ziarno mokre.
Celem badań było określenie poziomu wykorzystania technicznych środków produkcji w gospodarstwie rolnym położonym w województwie mazowieckim, specjalizującym się w produkcji roślinnej. Analizę przeprowadzono na podstawie danych pozyskanych metodą wywiadu bezpośredniego. Dane dotyczyły wybranych maszyn oraz ciągników rolniczych znajdujących się na wyposażeniu gospodarstwa w 2015 roku. W celu określenia racjonalizacji zakupu i utrzymania maszyn rolniczych w gospodarstwie dokonano stosownych obliczeń z wykorzystaniem wzoru na obliczanie granicznego wykorzystania maszyn (ha/rok). Z badań wynika, że najmniej opłacalnym z utrzymaniu był kombajn zbożowy, którego roczne wykorzystanie było niższe od wykorzystania granicznego (WGR = 405,52 > WR = 375,00). Wykorzystanie pozostałych maszyn było znacznie wyższe niż wyliczone wykorzystanie graniczne. Wszystkie ciągniki rolnicze będące na wyposażeniu gospodarstwa były wykorzystywane na poziomie wyższym niż graniczne. Ich zakup był racjonalny.
9
88%
Celem badań było porównanie opłacalności uprawy rzepaku ozimego przy dwóch metodach siewu: siew rzędowy – gęstość siewu 60 nasion na 1 m2 oraz siew punktowy – gęstość siewu 40 nasion na 1 m2. Plon nasion rzepaku był zróżnicowany i wynosił przy siewie punktowym 4,43 t/ha, a siewie rzędowym 5,24 t/ha. Przychód dla badanych technologii wynosił od 5914,20 zł/ha (siew rzędowy) i 4231,00 zł/ha (siew punktowy), a różnica była uwarunkowana wielkością plonu z 1 ha. Największy udział w strukturze kosztów stanowiły koszty nawozów (33%), środków ochrony roślin (27-30%) i maszynowe (31-32%).
Celem badań było przeprowadzenie oceny ekonomicznej uprawy pszenicy ozimej w latach 2012-2014. Dane pochodziły z indywidualnego gospodarstwa rolnego specjalizującego się w intensywnej produkcji pszenicy ozimej. Plon nasion pszenicy w 2012 roku kształtował się na poziomie 8,5 t/ha, w 2013 roku wynosił 8,7 t/ha, a w 2014 roku 9,8 t/ha. Przychód w badanych okresach z 1 ha wynosił odpowiednio 4791,40 zł, 3564,25 zł i 409,40 zł, a duża zmienność w przychodzie była podyktowana ceną oraz plonem uzyskanym w poszczególnych latach badań. Największy udział w strukturze poniesionych kosztów stanowiły koszty nawozów (39,0% i 40,0%).
Celem artykułu jest analiza ekonomiczna uprawy rzepaku ozimego w zależności od stosowania różnych biostymulatorów (Asahi SL, Silvit, Tytanit) i kontroli bez stymulatora. Dane pochodziły z Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. W zależności od zastosowanego biostymulatora plon nasion wynosił: 4,16 t/ha (Asahi SL) 3,96 t/ha (Silvit), 3,91 t/ha (Tytanit) i 3,80 t/ha (kontrola bez biostymulatora). Dochód z uprawy rzepaku z uwzględnieniem dopłat bezpośrednich wynosił od 3449 zł/ha (kontrola – bez biostymulatora) do 3827 zł/ha (biostymulator – Asahi SL). Największy udział w strukturze poniesionych kosztów bezpośrednich miały nawozy (31,1-33,0%).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.