Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
We aimed at analysis of the clinical pattern and the course of lymphonodular toxoplasmosis taking into account the intensity and duration of the illness. Ninety seven patients (69 adults and 28 children) with lymphonodular toxoplasmosis were examined. Toxoplasmosis was diagnosed by indirect immunofluorescence; the titres of antibodies of IgG and IgM classes were also estimated. Depending on the duration of the illness, three periods: early, regression of symptoms and protraction of symptoms were defined; depending on the intensity of signs and symptoms of toxoplasmosis three courses of the disease: acute, subacute and chronic were defined. The analysis showed that clinical picture of lymphonodular toxoplasmosis was characterized by swelling of various peripheral lymph nodes as well as by general clinical symptoms (88 ,7% of cases) the intensity and duration of which, to a large extent, determined course of the illness. No correlation between clinical course and duration (early and regression period) of lymphonodular toxoplasmosis and titres IFA-IgG and IFA-IgM (before therapy) was found. Pathomorphology of lymph nodes in patients with toxoplasmic lymphadenopathy is a valuable complementary examination which renders it possible to determine the period of the disease.
Albendazol (Smith Kline, French) zastosowano u 25 chorych na włośnicę. Lek podawano w tabletkach à 200 mg 2 razy po 2 tabletki (800 mg w ciągu doby) przez 6 dni. U 15 chorych (grupa A) z lekkim, poronnym lub bezobjawowym przebiegiem włośnicy stosowano wyłącznie albendazol, natomiast u 10 chorych (grupa B) przeważnie ze średnio ciężkim przebiegiem włośnicy albendazol stosowano łącznie z prednisolonem (w ogólnej dawce od 105 do 240 mg na kurację). U 2 chorych zastosowanie albendazolu w 6 i 7 dniu od zarażenia zapobiegło wystąpieniu objawów chorobowych. U wszystkich chorych (z wyjątkiem 2 osób z grupy A) stwierdzono ustępowanie objawów chorobowych w podobnym czasie, tj. między 3-9 dniem od rozpoczęcia leczenia. Obserwowano wzrost liczby leukocytów i granulocytów kwasochłonnych we krwi obwodowej u 19 chorych w trakcie leczenia albendazolem i u 22 chorych po zakończeniu kuracji. Objawów niepożądanych w przebiegu leczenia nie zanotowano. Skuteczność albendazolu wykazano ogółem u 92% chorych z różnym przebiegiem klinicznym włośnicy. Wstępne badania kliniczne wskazują, że albendazol (Smith Kline, French) jest wartościowym anthelmintykiem i może być zalecany w leczeniu włośnicy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.