Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono przegląd danych literaturowych na temat zbożowych, białkowych inhibitorów enzymów proteolitycznych. Szczególną uwagę zwrócono na ich właściwości, formy wielorakie, a także ich znaczenie biochemiczne, fizjologiczne i żywieniowe.
W ziarnie zbóż występują w znacznych ilościach białkowe substancje o charakterze inhibitorów enzymów hydrolitycznych. Pomimo, iż występowanie tych substancji w ziarnie zbóż stwierdzono już w latach trzydziestych, to do tej pory nie udało się dokładnie ich poznać. W pracy tej scharakteryzowano inhibitory enzymów amylolitycznych występujące w ziarnie pszenicy, żyta i pszenżyta oraz przedstawiono współczesne poglądy na temat ich znaczenia.
Alergia pokarmowa jest niepożądaną reakcją pokarmową, związaną z nieprawidłową odpowiedzią na dany składnik żywności ze strony układu immunologicznego osoby uczulonej. Może przejawiać się w różnych formach; najgroźniejszą z nich jest zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny. Może on wystąpić po spożyciu nawet bardzo małej dawki alergenu. Dla ochrony bezpieczeństwa konsumentów wprowadzono rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011, które nakłada na producentów żywności obowiązek informowania o alergenach obecnych w produktach zarówno opakowanych, jak i nieopakowanych, tj. sprzedawanych luzem lub serwowanych w restauracjach, barach itp. Kwestia ta jest trudna, ponieważ nie można ustalić dawek alergenu bezpiecznych dla wszystkich osób uczulonych, a ponadto metody oznaczania alergenów mają swoje, nie zawsze satysfakcjonujące, progi detekcji. Zapewnienie bezpieczeństwa wiąże się zatem także ze wzrostem świadomości i odpowiedzialności zarówno producentów (np. szkolenia dla personelu nt. zanieczyszczeń krzyżowych), jak i konsumentów żywności.
In the present study various types of ELISA methods that utilized commercially available polyclonal antibodies for estimation of the gliadin fraction contents in wheat grains Triticum aestivum were examined. The results show that because of cross reactions utilized antibodies are not suitable for the estimation of gliadin contents in gliadin-glutenin extracts. To avoid undesirable, non specific bounding between other extracted proteins special attention should be paid to sample preparation when polyclonal antibodies are used in the ELISA method.
Osoby chore stosujące dietę bezglutenową często mają problem z jednoznaczną identyfikacją bezpiecznych produktów. Istotne znaczenie dla tej grupy osób ma zatem wiedza nt. ukrytych źródeł glutenu oraz sprawdzanie bezpieczeństwa wybranych produktów na podstawie składu podanego na etykiecie i analizy laboratoryjnej - co stanowiło cel niniejszej pracy. Narzędziem badania zachowań żywieniowych był kwestionariusz ankiety. Obecność glutenu w 14 próbkach sprawdzano metodą Western Blotting i ELISA. Większość respondentów deklarowała przestrzeganie diety bezglutenowej, jednak 37,5% ankietowanych z nieceliakalną nadwrażliwością na gluten oraz 64,3% z celiakią czytało regularnie etykiety kupowanych produktów spożywczych. Obecność glutenu na poziomie powyżej 20 ppm stwierdzono w trzech badanych produktach. Mimo obowiązku deklarowania obecności glutenu w produktach spożywczych i potrawach nadal w handlu znajdują się artykuły bez odpowiednich oznaczeń na etykietach. Aby zapewnić bezpieczeństwo chorym konsumentom, konieczna jest jednoznaczna informacja o obecności glutenu na opakowaniu i nakłanianie ich do czytania etykiet produktów spożywczych.
Dokonano przeglądu nowoczesnych metod separacji i oczyszczania białek przydatnych w badaniach i analizie żywności. Proces oczyszczania białek obejmuje cztery główne etapy: wybór źródła białka, ekstrakcję białka z materiału biologicznego, oczyszczanie wyekstrahowanego białka z wykorzystaniem technik chromatografii kolumnowej oraz jego przechowywanie do czasu analizy. Zawartość białka w materiale biologicznym i jego rozmieszczenie jest jednym z czynników decydujących o wyborze źródła białka. Znaczne ilości białek można uzyskać wykorzystując techniki rekombinacji DNA, które prowadzą do ich zwiększonej ekspresji w komórkach bakteryjnych. W przypadku izolacji białek wewnątrzkomórkowych należy zastosować dodatkowe zabiegi mające na celu rozbicie zarówno tkanek, jak i komórek. Komórki znajdujące się w zawiesinie rozbija się za pomocą szeregu metod. W przypadku białek integralnych, związanych z błoną biologiczną, błona biologiczna zostaje poddana działaniu detergentu anionowego, takiego jak Tryton X-100, który nie denaturuje białka i zapobiega jego inaktywacji. Przed przystąpieniem do dalszego oczyszczania białek należy określić ich przeznaczenie, wymagany stopień czystości oraz aktywność. W zależności od przeznaczenia produkt finalny może mieć trzy stopnie czystości: bardzo wysoki >99%, wysoki 95-99% oraz umiarkowany <95%. Techniki chromatograficzne są wykorzystywane do separacji makromolekuł na podstawie takich parametrów, jak: wielkość i kształt, hydrofobowość, ładunek powierzchniowy czy powinowactwo. Pierwszą z tych technik - sączeniem molekularnym zwanym także filtracją żelową - rozdziela się białka na podstawie wielkości i kształtu ich cząsteczek. Separacja białek za pomocą chromatografii jonowymiennej polega na wykorzystaniu różnic w ładunku powierzchniowym cząsteczek białka. W chromatografii oddziaływań hydrofobowych uwzględnia się różnice w hydrofobowości białka, natomiast w chromatografii powinowactwa wykorzystuje się powinowactwo dwóch substancji, np. enzymu i substratu, z których jedna jest unieruchomiona na nośniku. Dyskutowano także stopień czystości białka jako produktu finalnego w zależności od jego potencjalnego zastosowania.
50 wheat grains of Korweta variety were infested with ten or twenty males of granary weevil and exposed for five or ten days. After that time the beetles were removed, and the extracts from grains were prepared and zymograms were done. Clearing zones observed on zymograms, showed the presence of granary weevil α-amylase in all grain extracts obtained after insects feeding. The obtained revealed that both, hidden grain infestation by the pest, as well as grain contamination with the pest metabolism products were possible to detect using the native electrophoresis with zymograms. Although the intensity of clearing zones was larger when the extracts were obtained from the grain with a greater number of insects feeding for a long time, the relationship between the number of insects, time feeding and α-amylase activity was not clearly shown. The amount of granary weevil α-amylases left on grain by feeding males was related to the time of feeding as well as individual activity of enzyme secreted by the salivary gland.
W ramach pracy analizowano wpływ procesu fermentacji mlekowej na właściwości antygenowe łubinowych ekstraktów globulinowych. Zdolność globulin łubinowych do wiązania przeciwciał IgE z surowicy osób mających zawodowy kontakt z łubinem badano przy użyciu metody immunoblottingu. Na podstawie wykonanych doświadczeń stwierdzono, że zastosowany proces technologiczny spowodował zmiany jakościowe profilu białkowego badanych preparatów łubinowych, co w efekcie obniżyło potencjał immunogenny globulin łubinowych.
W trakcie produkcji wyrobów mięsnych stosowane są różne dodatki technologiczne, w tym białka roślinne, które mogą stanowić potencjalne źródło ukrytych alergenów w gotowych wyrobach. Dlatego też niezbędna jest skuteczna kontrola produktów, tak aby w konsekwencji zapewnić bezpieczeństwo konsumentom ze zdiagnozowaną alergią pokarmową. Celem prezentowanych badań było wskazanie efektywnego sposobu ekstrakcji alergennych białek sojowych z farszu parówkowego, przed obróbką techniczną i po niej. Oceny dokonano na podstawie oznaczenia zawartości tych białek z wykorzystaniem enzymatycznego testu fazy stałej ELISA. Z badanych farszów białka izolowano 18 metodami (dla każdego z 6 rozpuszczalników zastosowano 3 sposoby izolacji). Wykazano, że na ekstraktywność białek sojowych z badanego materiału statystycznie istotny wpływ miał zarówno rodzaj stosowanego rozpuszczalnika, jak i sposób izolacji. Spośród użytych w badaniach rozpuszczalników najlepszym okazał się 120 mM Tris-HCl o pH 8,6 z dodatkiem 0,05% Tween 20.
Jedynym sposobem leczenia osób cierpiących na celiakię jest eliminacja z diety produktów zawierających białka glutenowe. Poszukiwane są nowe źródła pożywienia niezawierające białek glutenowych, do których może należeć pałka wodna (Typha ssp.). Z jej kłączy można pozyskać mączkę, będącą surowcem do wypieku placków chlebowych i ciastek. Celem pracy było określenie zawartości frakcji glutenowej, powodującej reakcję chorobową u osób cierpiących na celiakię, w mączce pozyskanej z kłączy pałki wodnej wąskolistnej. Materiał do badań stanowiły kłącza pałki wodnej wąskolistnej (Typha angustifolia), pobrane w okresie zimowym (styczeń 2009 r.) z trzech różnych zbiorników wodnych: stawu położonego w Puszczy Zielonce (k. Poznania), stawu hodowlanego oraz jeziora w Osiecznej (k. Leszna). Test na obecność glutenu prowadzono metodami immunoenzymatycznymi, wykorzystując produkty firmy R-Biopharm: Cocktail Solution® oraz kit gliadynowy Ridascreen® Gliadin R7001 (AOAC 120601). Zawartość białka ogółem oznaczono metodą Kjeldahla, wykorzystując aparaturę Foss Tecator. Zawartość białka w gliadynowych ekstraktach oznaczono fotometrycznie z wykorzystaniem odczynnika Bradford. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że mączka z kłącza pałki wodnej wąskolistnej nie zawiera peptydów wywołujących celiakię i może być stosowana w produktach przeznaczonych dla osób na nią cierpiących. Zawartość białka ogółem w mączce z kłącza pałki wodnej była zmienna w zależności od miejsca zbioru rośliny. Zawartość białka w ekstraktach mączki z kłącza pałki wodnej nie była skorelowana z zawartością białka ogółem w samej mączce.
W badaniach analizowano wpływ procesu ekstruzji na właściwości antygenowe łubinowych ekstraktów globulinowych. Zdolność globulin łubinowych do wiązania przeciwciał IgE z surowicy osób mających zawodowy kontakt z łubinem badano przy użyciu metody immunoblottingu. Na podstawie wykonanych doświadczeń stwierdzono, że zastosowany proces ekstruzji spowodował zmiany jakościowe profilu białkowego badanych preparatów łubinowych, jednakże nie wpłynął na znaczne obniżenie potencjału immunogennego białek łubinu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.