Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1998/1999 - 2000/2001 w Ogrodzie Zakładu Dydaktyczno-Doświadczalnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie przeprowadzono badania z wybranymi gatunkami i odmianą czosnków: Allium atropurpureum Waldst. et Kit., Allium hollandicum R. M. Fritsch, Allium hollandicum R. M. Fritsch ‘Purple Sensation’. Stwierdzono, że przezimowanie, kwitnienie i wzrost roślin zależały od gatunku, odmiany i przebiegu warunków meteorologicznych. Najlepiej przezimowała odmiana ‘Purple Sensation’ (99,79%), a najsłabiej gatunek A. atropurpureum (86,33%). Najwcześniej (8 i 9 maja) zakwitły A. hollandicum ‘Purple Sensation’ i A. hollandicum, charakteryzujące się też długim okresem kwitnienia (16-24 dni). Najwyższy spośród ocenianych gatunków był czosnek czarnopurpurowy (A. atropurpureum) - 73,46 cm. Największy kwiatostan i najdłuższą blaszkę liściową wytworzyły A. hollandicum ‘Purple Sensation’ i A. hollandicum. Najbardziej sprzyjające warunki atmosferyczne do uprawy były w roku 1999/2000, w którym czosnki najlepiej przezimowały (95,67%) oraz uzyskały największą wysokość (70,68 cm).
Badania nad przezimowaniem tulipanów przeprowadzono w latach 1998-2001 w Ogrodzie Zakładu Dydaktyczno-Doświadczalnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Przedmiotem badań były następujące grupy i odmiany: Grupa II - Pełne wczesne: 'Monte Carlo', Grupa III - Tulipany Triumph: 'Coriolan', 'Lustige Witwe', 'Negrita', 'Prominence', Grupa IV - Mie­szańce Darwina: 'Apeldoorn', 'Apeldoorn's Elite', 'General Eisenhower', 'Oxford', 'Parade', 'Red Matador', Grupa V - Pojedyncze późne: 'Gander', 'Gander's Rhapsody', 'Georgette', 'Rosy Wings', Grupa VI - Tulipany Liliokształtne: 'Aladdin', 'China Pink', 'Sambor', 'West Point' i 'White Triumphator', Grupa VII - Tulipany o postrzępionych płatkach: 'Swan Wings', Grupa VIII - Tulipany o zazielenionych płatkach: 'Doll's Minuet', Grupa X - Tulipany Papuzie: 'White Parrot', Grupa XI - Pełne późne: 'Angelique', 'Bonanza', 'Casablanca', Grupa XII - Tulipany Kaufmanna: 'Giuseppe Verdi', Grupa XIII - Tulipany Fostera: 'Ognik', 'Purissima'. Trzyletnie badania wykazały, że przezimowanie tulipanów zależało od od­miany i przebiegu warunków meteorologicznych. Najlepszym przezimowaniem wyróżniały się odmiany: 'Apeldoorn' (99,89%), 'Gander's Rhapsody' (99,79%), 'General Eisenhower' (99,79%), 'Giuseppe Verdi' (99,79%), 'Parade' (99,79%), 'Red Matador' (99,79%) i 'White Triumphator'(99,79%). Natomiast najsłabiej przezimowały odmiany: 'Casablanca' (91,97%), 'Aladdin' (92,13%), 'Georgette' (92,50%) i 'Monte Carlo' (93,00%). Badane odmiany tulipanów najlepiej przezimowały w pierwszym roku badań (1998/1999) - średnio w 98,48%. Na dobre przezimowanie tulipanów miała wpływ dodatnia temperatura gleby (na głębokości 10 cm) w miesiącach zimowych (grudzień, styczeń, luty) wynosząca od 0,0°C do 0,5°C. W pozostałych latach tulipany przezimowały w 97,54% i w 96,55%.
Spośród dwóch badanych odmian nieszpulki zwyczajnej (Dutch Giant i Royal) - odmiana Dutch Giant charakteryzuje się wcześniejszym rozpoczęciem wegetacji, kwitnieniem i owocowaniem. Krzewy tej odmiany odznaczają się dużą siłą wzrostu oraz wytworzeniem większych owoców niż krzewy odmiany Royal. Wyższy plon zebrano z krzewów odmiany Dutch Giant.
Do doświadczenia wybrano następujące gatunki i odmiany roślin ozdobnych jednorocznych: aksamitkę rozpierzchłą (Tagetes patula L.) - ‘Bolero’, ‘Carmen’, ‘Petite Orange’ i ‘Tangerine’; aksamitkę wąskolistną (Tagetes tenuifolia CAV.) - ‘Lulu’; lobelię przylądkową (Lobelia erinus L.) - ‘Blue Carpet’ i ‘White Lady’ oraz żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum Mill.) - ‘Morskie Oko’ i ‘White Ball’. Badano dynamikę rozrastania się roślin po 2, 4 i 6 tygodniach od posadzenia do gruntu. Dynamika rozrastania się roślin zależała od gatunku, odmiany i warunków pogodowych. Najbardziej dynamicznie rozrastały się aksamitki, w przeciwieństwie do lobelii przylądkowej i żeniszka meksykańskiego, które rozrastały się wolno, ale równomiernie. Stwierdzono znaczne zróżnicowane w powierzchni pokrycia poletka zarówno w obrębie gatunku, jak i odmiany.
Badania nad oceną kleomy ciernistej (Cleome spinosa JACQ.) uprawianej w gruncie prowadzono w latach 2002-2004 na terenie Zakładu Dydaktyczno-Doś- wiadczalnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W doświadcze­niu zastosowano następujące odmiany: 'Cherry Queen' - o kwiatach wiśniowych, 'Helen Campbell' - o kwiatach białych, 'Rose Queen' - o kwiatach różowych i 'Violet Queen' - o kwiatach fioletowych. W okresie wegetacji obserwowano fazy fenologiczne: początek, pełnię i koniec kwitnienia. Obliczono długość ich trwania i liczbę dni kwitnienia. W pełni kwitnienia oceniano: wysokość i średnicę rośliny, pędy kwiatostanowe (grubość głównego pędu, długość i grubość pędu I rzędu, liczbę pędów I rzędu i liczbę kwiatów w kwiatostanie) oraz ulistnienie. Przy po­miarach liści uwzględniono: długość całkowitą liści typowych, ogonka liściowego oraz długość i szerokość liści przykwiatowych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że kleome ciernista jest rośliną silnie się rozrastającą oraz długo i obficie kwitnącą. Można ją polecić do tworzenia grup ogrodowych i parkowych oraz do dekoracji wnętrz jako kwiat cięty. Wykazano, że na długość okresu kwitnienia i wartość niektórych cech morfologicznych (średnicę i wysokość rośliny oraz liczbę pędów kwiatostanowych) istotny wpływ mają warunki pogodowe panujące w okresie uprawy.
Badania nad wartością użytkową tulipanów uprawianych w cyklu jednorocznym i trzyletnim wykonano w latach 1998-2001 w Katedrze Ogrodnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Morfologia części nadziemnej odmian tulipanów (wysokość pędu kwiatowego, długość listków okwiatu i długość blaszki liściowej) zależała od sposobu uprawy. Przy uprawie wieloletniej rośliny były niższe, miały krótsze listki okwiatu i krótszą blaszkę liściową. Jedynie odmiany: ‘General Eisenhower’, ‘Red Matador’, ‘Rosy Wings’ i ‘Sambor’ uzyskały dłuższe listki okwiatu w metodzie trzyletniej. Wysokość pędu u odmian: ‘Casablanca’ i ‘Monte Carlo’ oraz długość blaszki liściowej u odmian: ‘Aladdin’, ‘Apeldoorn’, ‘Apeldoorn’s Elite’, ‘Coriolan’, ‘Giuseppe Verdi’ i ‘Monte Carlo’ była w obu uprawach zbliżona.
Badania nad przebiegiem fenofaz odmian tulipanów przeprowadzono w latach 1998-2001 w Ogrodzie Zakładu Dydaktycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Badaniami objęto 29 odmian tulipanów z różnych grup: ‘Monte Carlo’ z grupy Pełne Wczesne, ‘Coriolan’, ‘Lustige Witwe’, ‘Negrita’, ‘Prominence’ z grupy Tulipany Triumph, ‘Apeldoorn’, Apeldoorn's Elite’, ‘General Eisenhower’, ‘Oxford’, ‘Parade’, ‘Red Matador’ z grupy Mieszańce Darwina, ‘Gander’, ‘Gander’s Rhapsody’, ‘Georgette’, ‘Rosy Wings’ z grupy Pojedyncze Późne, ‘Aladdin’, ‘China Pink’, ‘Sambor’, ’West Point’ i ‘White Triumphator’ z grupy Tulipany Liliokształtne, ‘Swan Wings’ z grupy Tulipany Postrzępione, ‘Doll’s Minuet’ z grupy Tulipany Zielonopłatkowe, ‘White ‘Parrot’ z grupy Tulipany Papuzie, ‘Angelique’, ‘Bonanza’, ‘Casablanca’ z grupy Pełne Późne, ‘Giuseppe Verdi’ z grupy z grupy Tulipany Kaufmana, ‘Ognik’, ‘Purissima’ z grupy Tulipany Fostera. Odmiany te uprawiano w cyklu jednorocznym i trzyletnim. W okresie badań wykonano obserwacje fenofaz: rozpoczęcie wegetacji, początek kwitnienia, pełnia kwitnienia, koniec kwitnienia, zakończenie wegetacji, obliczono liczbę dni wegetacji i dni od rozpoczęcia wegetacji do początku kwitnienia oraz długość okresu kwitnienia. Fenofazy te notowane u badanych odmian tulipanów miały jednakowy przebieg zarówno w uprawie jednorocznej, jak i w uprawie trzyletniej i zależały od temperatury powietrza i gleby oraz opadów w poszczególnych latach badań. Zarówno początek rozpoczęcia wegetacji tulipanów (od 12 II do 5 III), jak i jego zakończenie (od 5 do 22 VI) odbywało się w różnych terminach. Najwcześniej w obu uprawach rozpoczęła kwitnienie odmiana ‘Giuseppe Verdi’ (9 IV), później ‘Ognik’, ‘Purissima’, 'Monte Carlo’ (21 IV), a następnie ‘Negrita’, ‘Lustige’, ‘Witwe’ i ‘Prominence’ (22 IV). Okres kwitnienia tulipanów trwał średnio od 11 do 14 dni. Najdłużej w obu uprawach kwitły odmiany: ‘Angelique’, ‘Bonanza’, ‘Casablanca’, ‘Monte Carlo’, ‘Oxford’ i ‘Rosy Wings’.
Mineral components (bioelements) are one of the five major groups of nutrients in human diet, next to proteins, lipids, carbohydrates and vitamins. The required daily amounts per capita are over 100 mg of macroelements and less than 100 mg of microelements. Every industrial processing technology applied to vegetable produce causes precipitation of bioelements and consequently undesirable losses of these components. The purpose of this study has been to analyze the content of bioelements (Ca, Mg, Zn, and Fe) determined in homogenizates and extracts from three red cabbage cultivars (Koda, Haco POL, Kissendrup SWE). Correlation coefficients served to assess the concordance between the plant material preparation methods used for determination of bioelements. The correlation between the content of Mg versus Ca and Zn versus Fe in edible parts of cabbage (homogenizates) compared to the levels of these metals in red cabbage extracts was tested. Two methods for the preparation of plant material for chemical analyses were used: homogenization and extraction. Citric acid solution of the concentration of 0.1 mol dm–3 was used for extraction. The content of bioelements was determined using atomic absorption spectrophotometry (AAS). The content of Ca and Zn in red cabbage depended on the method applied to the plant material preparation, i.e. homogenization or extraction. The content of Mg and Fe depended on the cabbage cultivars. Irrespective of the plant material preparation methods, the red cabbage cultivars Kissendrup SWE and Koda contained the highest average levels of Ca, Mg, Zn, and Fe, while the lowest ones were determined in cv. Haco POL. High correlation obtained for Mg enables us to convert the content of this element in homogenizates (A) into its content of extracts (B) – conversion factor A:B = 0.9. Positive and highly significant correlations were found between the content of the bioelements: Ca and Mg, Zn and Fe in cabbage homogenizates.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.