Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 42

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Polskie gorzelnictwo rolnicze opiera swoją produkcję na przetwarzaniu surowców skrobiowych tj. zbóż i ziemniaków. Im wyższa jest zawartość skrobi w ziemniakach tym niższe są koszty produkcji spirytusu. Z tego powodu zawartość skrobi w ziemniakach jest czynnikiem determinującym ich przydatność do gorzelnictwa. W wyniku regresu w uprawie ziemniaków w kraju, a także niskiej skrobiowości tego surowca, trafiającego do przerobu w gorzelniach, ziemniak nie może być brany pod uwagę jako perspektywiczny surowiec dla potrzeb rolnictwa. Przy wysokiej cenie ziemniaków spirytus z tego surowca może być produkowany w ograniczonej ilości, wyłącznie z przeznaczeniem do produkcji wyrobów alkoholowych.
W artykule omówiono zagadnienia konieczne do realizacji w przemyśle gorzelniczym w związku z perspektywą zjednoczenia z UE, a więc: obniżenie kosztów produkcji spirytusu surowego, poprawę jego jakości oraz poprawę stanu ochrony środowiska.
Ostatnie lata przyniosły zasadnicze zmiany w sposobie żywienia. Towarzyszy temu szczególne zainteresowanie preparatami białkowymi ze źródeł naturalnych jako składnikami żywności. Preparaty te mogą wystepować w roli odżywczych skaładników żywności oraz kształtować jej włassności funkcjonalne takie jak smak, konsystencja, zdolność tworzenia piany czy wiązania tłuszczy i wody.
Około połowa całkowitej energii zużywanej w gorzelni przeznaczona jest na uwalnianie skrobi z surowca oraz w procesach jej upłynniania i hydrolizy. W artykule przedstawiono bezciśnieniową metodę produkcji spirytusu surowego, która częściowo rozwiązuje problemy zmniejszenia zapotrzebowania na energię cieplną, ograniczenia zużycia wody i zmniejszenia ilości odprowadzanych ścieków.
Przedmiotem pracy była ocena przydatności do produkcji preparatów bakteryjnych szczepów bakterii z rodzaju Lactobacillus cechujących się zdolnością do hamowania rozwoju pleśni oraz obniżania zawartości ochratoksyny A i aflatoksyny B₁ w kiszonych paszach. Badano wpływ źródła węgla w podłożu na dynamikę syntezy kwasu mlekowego i octowego. Oceniano również plon biomasy uzyskany w wyniku hodowli w podłożu stosowanym w produkcji preparatów bakterii fermentacji mlekowej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w wyniku 72 h hodowli szczepów L. fermentum N KKP 2020 i L. plantarum S KKP 880, w podłożu zawierającym glukozę lub sacharozę, zawartość kwasu mlekowego wynosiła od 5,28 do 7,49 g/dm³. Wyżej wymienione szczepy cechowały się zdolnością do fermentacji D-ksylozy oraz L-arabinozy. Plon biomasy badanych szczepów bakterii wahał się od 9,34 do 9,60 g/dm³ podłoża i był porównywalny z plonem biomasy szczepów bakterii fermentacji mlekowej stosowanych w produkcji preparatów bakteryjnych.
Celem pracy była ocena przydatności krajowych odmian jabłek i ocena jakości otrzymanych z nich napojów pod kątem przydatności do bezpośredniego spożycia oraz do produkcji napoju typu calvados. Dokonano oceny soków otrzymanych z jabłek oraz zagęszczonego soku jabłkowego (oznaczenie zawartości ekstraktu ogólnego, cukrów, kwasowości ogólnej); określono jakość win owocowych (poprzez oznaczenie mocy, zawartości ekstraktu, cukrów, substancji smakowo-zapachowych wpływających na jakość otrzymanych wyrobów, kwasowości ogólnej wyrażonej jako kwas jabłkowy, ocenę organoleptyczną wyrobów bezpośrednio po zakończeniu fermentacji i po okresie dojrzewania), a także oceniono przydatność cydrów do produkcji „calvadosu” (poprzez destylację i leżakowanie wytypowanych napojów typu cydr, ocenę walorów smakowo-zapachowych otrzymanych napojów, w tym: oznaczenie mocy, zawartości ekstraktu, ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, substancji smakowo-zapachowych wpływających na jakość otrzymanych wyrobów, porównawczą ocenę organoleptyczną otrzymanych wyrobów z francuskimi calvadosami). Zastosowane w niniejszej pracy warunki fermentacji (10°C przez 40 dni i 15°C przez 28 dni) doprowadziły do uzyskania napojów typu cydr i calvados ocenianych jako dobre oraz zbliżone w ocenie organoleptycznej do wyrobów francuskich. Fermentacja w temperaturze 22°C (przez 21 dni) i 30°C (przez 12 dni) spowodowała powstanie produktów o słabszej charakterystyce sensorycznej oraz niższych zawartościach alkoholu etylowego. Ocena organoleptyczna cydrów otrzymanych podczas fermentacji spontanicznej wskazywała na niższą akceptację tych wyrobów przez degustatorów. Cydry otrzymane z polskich jabłek oraz zagęszczonych soków jabłkowych są odpowiednie, zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do produkcji calvadosu.
Metodą impedymetryczną oceniono wzrost wybranych pięciu szczepów bakterii fermentacji mlekowej (Lactobacillus buchnerii KKP 907, L. fermentum N KKP 2020, L.plantarum C KKP 788 p, L. plantarum K KKP 593 pi L. plantarumS KKP 880) w podłożach bez dodatku i z dodatkiem ochratoksyny A w stężeniu 12,7 oraz 50,75 ppb. Obecność ochratoksyny A w podłożu powodowała znaczne obniżenie rozwoju badanych szczepów w stosunku do ich hodowli w środowisku nieskażonym tą toksyną. Udowodniono, żenajbardziej intensywnym wzrostem oraz aktywnością metaboliczną, mierzoną zmianami impedancji podłoża hodowlanego, odznaczał się szczep Lactobacillus plantarum K KKP 593 p, zaś najsłabszym Lactobacillus buchneri KKP 907. Najmniej wrażliwy na obecność ochratoksyny A w podłożu hodowlanym w stężeniu do 50,75 ppb okazał się szczep Lactobacillus buchneri KKP 907.
Ochratoksyna A jest jednym z najbardziej popularnych toksycznych metabolitów pleśni zanieczyszczających żywność i pasze klimatu centralnej i wschodniej Europy. Obecne trendy i wymagania stawiane producentom żywności przez konsumentów sprawiają, że istnieje konieczność stałego podnoszenia jakości pasz i żywności, także w odniesieniu do mikotoksyn. Dużym zainteresowaniem badaczy cieszą się metody dekontaminacji skażonych produktów, w tym na szczególną uwagę zasługują metody biologiczne z wykorzystaniem szczepów bakterii fermentacji mlekowej o zdolności do obniżania skażenia mikologicznego i redukcji zawartości ochratoksyny A (OTA) w środowisku. Celem pracy była ocena wpływu początkowej liczby bakterii z rodzaju Lactobacillus oraz czasu ich hodowli na stopień obniżania zawartości OTA w warunkach modelowych. Analiza statystyczna wyników wykazała brak istotnych różnic w poziomie eliminacji OTA z podłoża przez badane szczepy bakterii fermentacji mlekowej przy początkowej liczbie bakterii 10⁷ oraz 10⁹ j.t.k./cm³. Istotnie niższy poziom eliminacji OTA uzyskano w doświadczeniach, w których początkowa liczba bakterii wynosiła 10⁵ j.t.k./cm³. Proces eliminacji OTA przez badane szczepy bakterii fermentacji mlekowej ze środowiska jest częściowo odwracalny, a zawartość mikotoksyny w podłożu może ponownie wzrastać od kilku do kilkunastu jednostek procentowych w 4 dobie hodowli bakterii.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.