Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ warunków przechowywania na morfologię i wielkość cząstek proszku miodowego

100%
Samborska K., Jedlinska A., Dudek O., Kaminska-Dworznicka A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2017
|
tom 591
Proszek miodowy otrzymany poprzez suszenie metodą rozpyłową z dodatkiem maltodekstryny przechowywano przez 9 tygodni w różnych warunkach (temperatura/ /wilgotność względna: 4°C/40–45%, 25°C/40–50%, 38°C/80%). Bezpośrednio po suszeniu oraz po 1, 5 i 9 tygodniach przechowywania analizowano morfologię (mikroskop skaningowy) i wielkość cząstek (analiza obrazu) oraz oznaczano zawartość i aktywność wody. Stwierdzono, że najkorzystniejsze warunki przechowywania, które pozwoliły na zachowanie formy sypkiego proszku o nieznacznie zmienionej morfologii cząstek oraz stałej zawartości i aktywności wody przez cały okres przechowywania to 4°C/40–45%. Proszek przechowywany w temperaturze 25°C charakteryzował się stabilnymi wartościami zawartości i aktywności wody, jak również tylko nieznacznie zmienioną morfologią, ale tylko do 5. tygodnia przechowywania, po dłuższym przechowywaniu nastąpiły znaczne zmiany morfologii (tworzenie skupisk) oraz obserwowano zbrylanie proszku na skutek wzrostu zawartości i aktywności wody. Proszek przechowywany w temperaturze 38°C już po tygodniu całkowicie zbrylił się, tworząc twardą strukturę upłynniającą się w czasie dalszego przechowywania.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Właściwości fizyczne waniliowych aromatów proszkowych o zróżnicowanym składzie chemicznym części aromatycznej

100%
Jedlinska A., Janiszewska E., Stasiak M., Witrowa-Rajchert D.
Nauki Inżynierskie i Technologie
|
2013
|
nr 2(9)
Celem pracy było zbadanie wpływu składu chemicznego części aromatycznej na właściwości fizyczne proszkowych, syntetycznych aromatów waniliowych. Dodatkowo badano różnice pomiędzy proszkami pobranymi z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. Do suszenia podawano roztwory o 50% stężeniu suchej substancji, w tym 10% zawartości aromatu oraz 40% mieszaniny maltodekstryny i gumy arabskiej w stosunku 7:1. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość pozorną, gęstość nasypową luźną, gęstość nasypową utrzęsioną, kąt nasypu, kąt zsypu, ściśliwość, kohezję, barwę oraz wielkość cząstek. Stwierdzono istotne statystycznie różnice we właściwościach fizycznych proszków pobranych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej (wielkość cząstek, zawartość wody, jasność, gęstość pozorna i kohezja). Skład chemiczny części aromatycznej nie miał istotnego statystycznie wpływu na większość wskaźników analizowanych właściwości fizycznych proszków.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

The investigation of the application of skim milk as a carrier and diluent during honey solution spray drying

100%
Baranska A., Jedlinska A., Konachowicz M., Samborska K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2019
|
tom 597
4

Aspekty techniczno-technologiczne suszenia miodu

100%
Jedlinska A., Samborska K., Witrowa-Rajchert D.
Nauki Inżynierskie i Technologie
|
2012
|
nr 2(5)
Z wytwarzanego miodu w Polsce tylko 1% wykorzystywany jest w przemyśle. Ograniczone zastosowanie miodu wiąże się z jego lepką konsystencją, która utrudnia mycie urządzeń, jak również z krystalizacją zmuszającą do jego powtórnego upłynnienia. Doskonałym rozwiązaniem problemu wydaje się miód w proszku. Niestety wysuszenie miodu nie jest zadaniem łatwym. Miód, ze względu na wysoką zawartość monosacharydów − na poziomie około 80%, wykazuje niską temperaturę przemiany szklistej, która doprowadza do powstania struktury gumiastej utrudniającej wysuszenie. Dzięki zastosowaniu substancji nośnikowych udaje się podwyższyć temperaturę przemiany szklistej i wysuszyć miód. Jednak wciąż wyzwaniem techniczno-technologicznym jest produkcja miodu w proszku o dobrych właściwościach funkcjonalnych, z jednoczesnym małym dodatkiem nośników i niewielką stratą związków biologicznie aktywnych.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Właściwości fizyczne proszków na bazie miodu pszczelego otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego i sublimacyjnego

100%
Jedlinska A., Samborska K., Witrowa-Rajchert D.
Acta Agrophysica
|
2012
|
tom 19
|
nr 3
Obserwuje się wzrost zainteresowania konsumentów produktami z dodatkiem naturalnego miodu pszczelego. Koncerny spożywcze niechętnie używają naturalnego miodu ze względu na jego lepką konsystencję, utrudnione dozowanie oraz konieczność powtórnego upłynniania po krystalizacji. O wiele bardziej praktyczny w zastosowaniu jest miód w postaci sproszkowanej. Niestety, wysoka zawartość cukrów prostych decyduje o niskiej temperaturze przemiany szklistej i obklejaniu komory suszarniczej podczas suszenia. Celem pracy było otrzymanie proszków na bazie miodu pszczelego metodą suszenia rozpyłowego i sublimacyjnego oraz zbadanie właściwości fizycznych otrzymanych produktów. Roztwory o stężeniu 20 i 30% suchej substancji suszono z dodatkiem maltodekstryny jako nośnika. W otrzymanych proszkach badano zawartość wody, jej aktywność, gęstość nasypową luźną i utrzęsioną, gęstość pozorną, sypkość oraz zwilżalność. W celu określenia morfologii cząstek proszków wykonano zdjęcia mikroskopowe. Proszki otrzymane na drodze suszenia rozpyłowego wykazywały lepsze właściwości fizyczne od proszków wytworzonych sublimacyjne. W proszkach wysuszonych sublimacyjnie zauważono wzrost zawartości i aktywności wody wraz ze wzrostem stężenia roztworu. W proszkach otrzymanych rozpyłowo zawartość i aktywność wody nie zmieniały się statystycznie. Proszki charakteryzowały się dobrą i średnią sypkością oraz błyskawiczną rozpuszczalnością w wodzie.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Właściwości fizyczne proszków otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego modelowych roztworów glukozy, fruktozy i ich mieszanin

100%
Jedlinska A., Samborska K., Witrowa-Rajchert D.
Acta Agrophysica
|
2012
|
tom 19
|
nr 2
Celem pracy było wysuszenie roztworów modelowych glukozy, fruktozy i ich mieszanin oraz zbadanie właściwości fizycznych otrzymanych proszków. Roztwory suszono metodą rozpyłową z dodatkiem maltodekstryny (stężenie roztworów 20, 30 i 40% s.s.). W otrzymanych proszkach określono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną i utrzęsioną, gęstość pozorną, sypkość oraz zwilżalność. W celu określenia wielkości cząstek proszków wykonano zdjęcia mikroskopowe. Stwierdzono, że wśród zastosowanych roztworów modelowych najgorszymi właściwościami suszarniczymi charakteryzuje się fruktoza. Prawidłowe suszenie jej roztworu możliwe było tylko przy stężeniu 20%. Zawartość wody i aktywność wody w otrzymanych proszkach zależała od stężenia roztworu, wykazując większe wartości przy większych stężeniach. Największą gęstością nasypową charakteryzowały się proszki otrzymane z roztworów 40%-owych. Otrzymane proszki charakteryzowały się dobrą i średnią sypkością oraz błyskawiczną rozpuszczalnością.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych i ich właściwości fizyczne

88%
Jedlinska A., Kruszewski B., Antczak M., Lipinska E., Witrowa-Rajchert D.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2014
|
tom 21
|
nr 3
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Industry-scale spray-drying microencapsulation of orange aroma

88%
Jedlinska A., Samborska K., Witrowa-Rajchert D., Seuvre A.-M., Voilley A.
International Agrophysics
|
2019
|
tom 33
|
nr 3
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Nowa metoda otrzymywania proszków miodowych oraz ocena ich aktywności biologicznej

88%
Kruszewski B., Jedlinska A., Antczak M., Lipinska E., Witrowa-Rajchert D.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2014
|
tom 21
|
nr 1
Celem pracy była ocena możliwości uzyskania proszków miodowych metodą suszenia rozpyłowego roztworów pofermentacyjnych miodu gryczanego o różnej zawartości ekstraktu ogólnego. Założeniem było uzyskanie proszków miodowych o właściwościach biologicznych zbliżonych do właściwości materiału wyjściowego. Sporządzono brzeczkę miodową, którą poddano fermentacji. Roztwory o zadanym ekstrakcie ogólnym po dodaniu nośnika poddano suszeniu rozpyłowemu. W miodzie, roztworach pofermentacyjnych oraz w proszkach miodowych oznaczono liczbę diastazową, zawartość HMF, pH, kwasowość ogólną oraz ogólną zawartość polifenoli. Stwierdzono, że analizowany miód gryczany charakteryzował się dobrą jakością. Zawartość polifenoli wynosiła 40,86 mg kwasu galusowego/100 g. Roztwory pofermentacyjne cechowały się wysokim pH, brakiem obecności HMF i prawie dwukrotną zawartością polifenoli w porównaniu z miodem. Uzyskano proszki, w których około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Charakteryzowały się one dużą zawartością polifenoli (36,62 - 51,30 mg kwasu galusowego/100 g miodu) oraz poziomem HMF zgodnym ze standardem Codex Alimentarius lub w niewielkim stropniu przekraczającym ten limit. Otrzymane proszki nie utraciły aktywności enzymatycznej (liczba diastazowa około 5,0).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.