Właściwości gleby różnych ekosystemów trawiastych w okresie wieloletniego użytkowania

• Autorzy: Klobusicky K. , Tomaskin J. , Zibritova I.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wieloletnie doświadczenie prowadzone metodą losowanych bloków, założono na wiosnę 1991 roku. Bloki zawierały trzy różne ekotypy użytków zielonych: trwały - TTP, trwały podsiewany - PTP oraz przemienny - DTP. W każdym bloku w 4 powtórzeniach zastosowano 4 warianty nawożenia: V₁ - kontrola; V₂ - P 30, K 60; V₃ - N 90+PK; V₄ - N 180+PK kg·ha⁻¹. Doświadczenie położone jest na wysokości 465 - 478 m n. p. m., prowadzone na glebie brunatnej, kwaśnej, wytworzonej z pleistocenskich zwietrzelin z przewagą górotworów wulkanicznych, zwanej gliną ziarniasto-gruzełkowatą. Właściwości agrochemiczne i fizyczne gleby były mierzone do głębokości 60 cm. Próbki do analizy pobierano 2 razy w ciągu roku. Analizy gleby były wykonane metodami klasycznymi. Próbki korzeni pobierano 5 razy podczas sezonu wegetacyjnego. Uzyskane wyniki wskazują, że właściwości gleby na trwałych użytkach zielonych charakteryzują się stabilnością, szczególnie na ekotypach TTP i PTP, tylko łąka przemienna (DTP) założona po odnowie orką ma inne właściwości w całym okresie doświadczenia. Profil glebowy DTP miał na początku pH (w roztworze KC1 o stężeniu 1 mol·dm⁻³) 5,15 - 5,36, zawartość próchnicy 3,71 - 3,98%. Po 7 latach doświadczenia pH w KCI wynosiło 5,21 - 5,45, a zawartość próchnicy podwyższyła się na 4,23 - 4,95%. Po założeniu doświadczenia ciężar objętościowy w warstwie powierzchniowej wynosił 1,35 g·cm⁻³, a na głębokości 10 - 20 cm 0,98 g·cm⁻³. Ogólna porowatość wynosiła 49 - 63%. Po 7 latach doświadczenia ciężar objętościowy obniżył się na 1,23 - 1,33 g·cm⁻³ oraz porowatość ogólna na 50 - 54%. Największą suchą masę korzeni zanotowano na początku doświadczenia - 1,073 kg·m⁻², po 4 latach doszło do obniżenia na 0,627 kg·m⁻². Najmniejszą ilość korzeni stwierdzono na łące przemiennej DTP, najwięcej na łące trwałej (TTP). Stwierdzono też wpływ nawożenia mineralnego na ciężar masy korzeniowej, która podwyższa się przy wyższej dawce azotu. Największy średni dzienny przyrost nowowytworzonych korzeni zanotowano na początku doświadczenia (2,0 g·m⁻²), potem stopniowo obniżał się. Najwyższy przyrost stwierdzono na DTP (1,5 g·m⁻²). Okres wymiany korzeni na użytkach zielonych waha się od 2 - 4 lat. Stosunek R : S był najwyższy na łące trwałej (TTP) i wynosił 5,7.

EN

A field experiment was conducted in 1991 - 1997 on three grassland ecotypes: seminatural, overdrilled and resown at the site of Suchý vrch – Radvaň (465 - 478 m altitude, soil of cambisol type). Agrochemical and physical characteristics of soil were studied in the profile to 600 mm depth in two samples per year. The root samples were taken five times during growing period. Both seminatural and overdrilled grasslands showed certain stabilization of soil profile while the profile of resown grassland had different characteristics after ploughing. At the beginning of experiment it was characterised by pH in KCl 5.15 - 5.36, 3.71 - 3.98% humus content while at the end the respective values were 5.21 - 5.45 and 4.23 - 4.95%. The bulk density changed from 1.35 to 1.23 - 1.33 g·cm⁻³ and porous capacity from 49 - 63% to 50 - 54%. The root DM decreased from initial level 1.073 kg·m⁻² to 0.627 kg kg·m⁻² in 1997. The lowest DM weight was observed at resown grassland and the highest at seminatural grassland. The influence of mineral nitrogen fertilization on increasing of root production was confirmed. The highest daily increase of new formed roots was found at the beginning of experiment (2.0 g·m⁻² ), then it decreased. The lowest daily increase was assessed at resown grassland (1.5 g·m⁻² ). The root turnover on the grassland was 2 - 4 years.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 1999
• Tom: 467
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.641-647,bibliogr.

Twórcy

autor

Klobusicky K.

autor

Tomaskin J.

autor

Zibritova I.

Bibliografia

• Bedrna Z. 1982. Kvalita pôdneho fondu z hľadiska výživy rastlín. Zborník. Ochrana pôdy. VÚPR Bratislava: 116 - 31.
• Dykyjová D. (red.). 1989. Metody studia ekosystému. Academia. Praha.
• Fiala K. 1980. Roční produkce a rychlost obratu podzemní rostlinné biomasy lúčniho porastu (Polygalo-Nardetum). In: Ekológia trávneho porastu, Banská Bystrica: 199 - 209.
• Fiala K., - Jakrlová J. 1987. Prímární produkce lúčnych ekosystému aluvia jižní Moravy a oblasti Českomoravské vrchoviny. In: Teória a prax v odvetví lúkárstva, pasienkárstsva a trávnych porastov. Banská Bystrica: 105 - 111.
• Fiala K., - Tuma I. 1994. Přírust biomasy kořenú polopřirozeného porostu během prvních dvou let hnojení. In: Ekologia trávneho porastu. Banská Bystrica, VÚLP.
• Fulajtár E. 1986. Fyzikálne vlastnosti pôd Slovenska, ich úprava a využitie. Veda. Bratislava.
• Hraško J. 1982. Pôda ako základný výrobný prostriedok v poľnohospodárstve. Zborník. Ochrana pôdy. VÚPR Bratislava: 3 - 16.
• Jančovič J. 1985. Vplyv hnojenia na koreňovú biomasu trávnych porastov. Bratislava. Agrochémia 25(2): 43 - 45.
• Klobušický K. 1993. Fyzikálne vlastnosti pôdy pod trávnym porastom, ich zmena a následná stabilizácia. Poľnohospodárstvo, 39, č. 8: 617 - 624.
• Klobušický K. 1994. Priebeh a vývoj pôdnych vlastností a produkcia trávnej hmoty v podmienkach rôznych typov trávnych ekosystémov trávnych porastov. Výskumná správa. VÚLP Banská Bystrica.