EN
The experiment conducted in a stockyard in the district of Telšiai (Lithuania) involved two groups of animals: I – Lithuanian Whites, mated with the wild boar in an attempt to produce first-generation hybrids (F₁) having 50% wild boar blood, and II – female hybrids, mated repeatedly with the wild boar to produce second-generation hybrids (F₂) with 75% wild boar blood. An increase in the wild boar gene pool (up to 75%) led to a decrease in the litter size which approximated prolificacy values typical of wild boars. When white homozygous pigs of the Lithuanian White breed were mated with wild boars, white was the dominant color in the first generation (F₁), whereas when white, heterozygous female hybrids were crossbred with wild boars, white and striped (torched) second-generation (F₂) hybrids were distributed at the ratio of 1.25:1 throughout the population. The aim of this study was to investigate the growth rate, meatiness and meat quality of F₁ hybrids. In the control period, (body weight of approximately 30 to 80 kg), the average daily gains of hybrids (n = 12) reached 474 g. Boars grew faster (490 g), while gilts were marked by a slower growth rate (457 g). Five boars (approx. 100 kg) were slaughtered for the evaluation of meatiness traits and meat (musculus longissimus dorsi) quality, while gilts were left for further breeding. The average half-carcass length of hybrids was 95 cm, backfat thickness at 6–7 and last ribs reached 29 and 16 mm, respectively, and lean meat content was 50.7%. The meat Ph₄₈ was 5.48, redness was determined at 18.16 ext. u., water holding capacity at 58.15% and cooking loss at 27.35%. Chemical composition composition of meat was as follows: 23.62% protein, 1.54% fat and 1.13% ash. In comparison with Lithuanian White pigs, hybrids grew at a slower rate and their carcasses had lower meatiness traits. The meat of F₁ hybrids was characterized by higher redness values, lower cooking loss and satisfactory chemical composition in respect of nutritive value. The meat of male hybrids was also found to deliver a high degree of palatability without a specific, offensive aroma.
PL
Eksperyment przeprowadzono w chlewni z wybiegami w okręgu Telšiai (Litwa). Objęto nim dwie grupy zwierząt: I – rasę litewską białą krzyżowaną z dzikiem w celu otrzymania pierwszego pokolenia mieszańców (F₁) mających 50% krwi dzika, i II – lochy mieszańce kryte powrotnie dzikiem, aby otrzymać drugie pokolenie mieszańców (F₂) z 75% udziałem krwi dzika. Wzrost puli genowej dzika (do 75%) prowadził do obniżenia liczebności miotu, który w przybliżeniu odpowiadał płodności dzika. Gdy lochy czystej rasy litewskiej białej kryto knurami dzika, białe umaszczenie było dominujące w pierwszym pokoleniu mieszańców (F₁), natomiast gdy białe heterozygotyczne lochy mieszańce były kryte dzikiem, to białe i kolorowe (z paskami) mieszańce drugiego pokolenia (F₂) występowały w proporcji 1,25 : 1. Celem badań było określenie tempa wzrostu, mięsności i jakości mięsa mieszańców F₁. W okresie badań (masa ciała ok. 30–80 kg) średnie przyrosty dobowe hybrydów (n = 12) wynosiły 474 g. Knurki rosły szybciej (490 g), a loszki cechowały się wolniejszym tempem wzrostu (457g). 5 knurków (o masie ciała 100 kg) ubito w celu określenia mięsności i jakości mięsa (musculus longissimus dorsi), loszki zaś pozostały do dalszej hodowli. Średnia długość tuszy hybrydów wynosiła 95 cm, grubość słoniny mierzona na wysokości żeber 6–7 oraz ostatniego wynosiła odpowiednio 29 i 16 mm, a zawartość mięsa – 50,7%. Ph₄₈ wyniosło 5,48, udział barwy czerwonej – 18,16, wodochłonność 58,15%, a wyciek termiczny 27,35%. Skład chemiczny mięsa był następujący: 23,62% białka, 1,54% tłuszczu i 1,13% popiołu. W porównaniu ze świniami rasy białej litewskiej mieszańce rosły wolniej, a ich tusze zawierały mniej mięsa. Mięso mieszańców F₁ charakteryzowało się wyższym udziałem barwy czerwonej, niższym wyciekiem termicznym i dobrym składem chemicznym w aspekcie wartości odżywczej. Mięso mieszańców samców oceniono jako smaczne, bez specyficznego knurzego zapachu.