Rinodina degeliana: a corticolous lichen species overlooked in Poland

• Autorzy: Kubiak D.

Warianty tytułu

PL

Rinodina degeliana, nadrzewny gatunek porostu przeoczany w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

New localities of Rinodina degeliana in Poland are described. The morphology, chemistry, distribution and ecology of the species are discussed and characters that help to differentiate R. degaliana from similar lichens are presented. The species is relatively frequent in lime-hornbeam forests of northern and central Poland.

PL

Rinodina degeliana jest stosunkowo rzadkim porostem, rozpowszechnionym na Północnej Półkuli, poza Europą znany z Ameryki Północnej i Azji. Z Polski gatunek ten znany był dotychczas z trzech stanowisk w północnej (Bory Tucholskie, Pojezierze Olsztyńskie) oraz jednego w środkowej części kraju (Równina Raciąska). W latach 2006-2009 stwierdzono sześć nowych stanowisk tego porostu na obszarze Pojezierza Mazurskiego oraz jedno na Równinie Piotrkowskiej. Uzyskane wyniki wskazują, iż R. degeliana jest porostem prawdopodobnie częstym w eutroficznych lasach liściastych północnej i środkowej Polski. Takson ten nie był dotychczas wyróżniany w terenie lub był przeoczany w materiale zielnikowym ze względu na drobne, sterylne plechy. Można przypuszczać, iż dalsze badania w podobnych warunkach ekologicznych, także w innych częściach kraju, pozwolą odszukać kolejne jego stanowiska. W pracy przedstawiono charakterystyczne cechy diagnostyczne pozwalające odróżnić ten gatunek od innych podobnych porostów (Tab. 1). Zaliczyć można do nich: areolkowaty typ plechy, brzeżne, ± wargowe soralia oraz obecność wtórnych metabolitów – atranoryny i zeoryny.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2010
• Tom: 45
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.115-120,fig.,ref.

Twórcy

autor

Kubiak D.

• Department of Mycology, Warmia and Mazury University in Olsztyn, Oczapowskiego 1A, PL-10-957 Olsztyn, Poland

Bibliografia

• Aptroot A., Czarnota P., Jüriado I., Kocourková J., Kukwa M., Lõhmus P., Palice Z., Randlane T., Saag L., Sérusiaux E., Sipman H., Sparrius L., Suija A., Thüs T. 2005. New or interesting lichens and lichenicolous fungi found during the 5th IAL Symposium in Estonia. Folia Cryptog. Estonica 41: 13–21.
• Blanco O., Crespo A., Divakar P. K., Esslinger T. L., Hawksworth D. L., Lumbsch H. T. 2004. Melanelixia and Melanohalea, two new genera segregated from Melanelia (Parmeliaceae) based on molecular and morphological data. Mycol. Res. 108 (8): 873–884.
• Coppins B. J. 1983. A new corticolous sorediate Rinodina from Swedish Lapland. Lichenologist 15:147–150.
• Coppins B. J. 1989. Rinodina griseosoralifera, a new corticolous sorediate lichen from Western Europe. Lichenologist 21 (2): 169–186.
• Coppins B. J., O’Dare A. M., Kantivilas G. 1995. Rinodina degeliana. Bull. Brit. Lichen Soc. 76: 56.
• Czarnota P., Kukwa M. 2007. Rinodina griseosoralifera, a lichen species new to the Western Carpathians. Acta Mycol. 42 (2): 287–290.
• Esslinger T. L. 2007. A cumulative checklist for the lichen-forming, lichenicolous and allied fungi of the continental United States and Canada. North Dakota State University, Fargo, North Dakota. – http://www.ndsu.nodak.edu/instruct/esslinge/chcklst/chcklst7.htm (1 February 2009).
• Fałtynowicz W. 2003. The lichens, lichenicolous and allied fungi of Poland – an annotated checklist. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Hauck M., Dulamsuren C., Mühlenberg M. 2007. Lichen diversity on steppe slopes in the northern Mongolian mountain taiga and its dependence on microclimate. Flora 202: 530–546.
• Hauck M., Javkhlan S. 2006. Additions to the lichen flora of Mongolia: records from Khentey and Khangay. Willdenowia 36: 895–912.
• Kauff F., Büdel B. 2005. Ascoma ontogeny and apothecial anatomy in the Gyalectaceae (Ostropales, Ascomycota) support the re-establishment of the Coenogoniaceae. Bryologist 108(2): 272–281.
• Kubiak D. 2009. Porosty rezerwatu „Dziektarzewo”. Parki nar. Rez. Przyr. 28(2): 45–55.
• Kukwa M., Kubiak D. 2007. Six sorediate crustose lichens new to Poland. Mycotaxon 102: 155–164.
• Mayrhofer H., Moberg R 2002. Rinodina. (In:) T. Ahti, P. M. Jørgensen, H. Kristinsson, R. Moberg, U. Søchting, G. Thor (eds). Nordic Lichen Flora. 2. Physciaceae. Nordic Lichen Society, Uddevalla, Sweden, 41–69.
• McCune B. 2006. Key to the Lichen Genera of the Pacific Northwest,http://oregonstate.edu/~mccuneb/pnw.PDF
• Motiejūnaitė J., Stončius D., Kukwa M. 2005. Contribution to the Lithuanian flora of lichens and allied fungi. II. Botanica Lithuanica 11 (1): 41–49.
• Orange A., James P. W., White F. J. 2001. Microchemical methods for the identification of lichens. British Lichen Society.
• Stepanchikova I. S., Himelbrant D. E., Konoreva L. A. 2008. Lichens of Severo-Primorsky Park in St. Petersburg. Vestn. S.-Peterb. un.-ta, Ser. 3: 56–67.
• Tønsberg T. 1992. The sorediate and isidiate corticolous, crustose lichens in Norway. Sommerfeltia 14: 1–331.
• Tønsberg T., Türk R., Hofmann P. 2001. Notes on the lichen flora of Tyrol (Austria). Nova Hedwigia 72: 487–497.
• Vitikainen O., Ahti T., Kuusinen M., Lommi S., Ulvinen T. 1997. Checklist of lichens and allied fungi of Finland. Norrlinia 6: 1–123.
• Woods R. G., Coppins B. J. 2003. A conservation evaluation of British lichens. British Lichen Society, London.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu