PL
W latach 2003-2006, w drugiej rotacji płodozmianu 4-polowego (ziemniak++ – pszenica jara – groch siewny – pszenica ozima), badano wpływ trzech sposobów uprawy roli (tradycyjny, częściowo uproszczony, uproszczony) i dwóch poziomów nawożenia mineralnego (średnio rocznie w rotacji 167,5 kg NPK ha-1 i zwiększony o 50%) na efektywność energetyczną produkcji roślinnej. W ocenie efektywności zastosowano rachunek ciągniony. Stwierdzono, że wskaźniki oceny energetycznej zależały bardziej od gatunku rośliny uprawnej niż od badanych czynników agrotechnicznych. Najwyższą efektywnością nakładów wyróżniła się uprawa zbóż (zwłaszcza pszenicy ozimej) i grochu, a najniższą produkcja ziemniaka. W przypadku zbóż uprawa uproszczona powodowała obniżenie wskaźnika efektywności energetycznej o 3-18%. Podobnie na zwiększenie poziomu nawożenia mineralnego reagowały zboża i groch. Natomiast częściowe uproszczenie uprawy roli pod pszenicę jarą i pełne uproszczenie jej pod groch było nieco efektywniejsze od stosowania klasycznej uprawy płużnej.
EN
In the years 2003-2006, three tillage systems (conventional, partially reduced and reduced) and two fertilization levels (167.5 kg NPK/ha/year and increased by 50%) were compared for their effect on energy efficiency of crop production in the second cycle of a four-field rotation (potatoes++ – spring wheat – field peas – winter wheat). Energy efficiency was based on calculating rolling costs. Cereals, winter wheat in particular, and field peas gave the highest while potatoes the lowest energy efficiency values. Reduced tillage in cereals caused a decrease of 3-18% in the energy efficiency index. Cereals and peas responded in a similar manner to increased NPK fertilization. Conversely, reduced tillage applied to spring wheat and fully reduced tillage used for peas were more energy efficient than conventional tillage.