The occurrence of cellulolytic fungi and Fusarium in nests of Circus pygargus

• Autorzy: Kornillowicz-Kowalska T. , Kitowski I. , Iglik H.

Warianty tytułu

PL

Występowanie grzybów celulolitycznych oraz Fusarium w gniazdach Circus pygargus

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

A total of 45 species of cellulolytic fungi and ten Fusarium species were identified in seven nests of Montagu’s Harrier. Three genera (Chaetomium, Trichoderma, Fusarium) represented 80% of the frequency of cellulolytic fungi. Of them, Chaetomium globosum, Trichoderma viride and T. koningii were some of the most frequent species. A high differentiation of the richness and frequency of species of cellulolytic fungi depending on the nest and its individual layers was observed. Reasons for the differences in the frequency and species composition of the fungi were discussed.

PL

C elem przedstawionej pracy było zbadanie liczebności oraz składu gatunkowego grzybów celulolitycznych i Fusarium w gniazdach błotniaka łąkowego (Circus pygargus, Falconiformes). Stosując metodę rozcieńczeń oraz wykładania fragmentów materiału gniazdowego na podłoża selektywne dla tych grzybów, zbadano 19 próbek z 7 gniazd zlokalizowanych na obszarze torfowisk węglanowych koło Chełma w płd.-wsch. Polsce (Rezerwat Błota Serebryskie). Próbki do badań pobierano z 3 warstw gniazda: wyściółki, warstwy zewnętrznej oraz środkowej leżącej pomiędzy nimi. S twierdzono, że gniazda błotniaka łąkowego cechuje wysoka ogólna liczebność grzybów celulolitycznych i Fusarium, duże bogactwo oraz zróżnicowanie frekwencji ich gatunków. Wykazano, że 80% zbiorowiska grzybów celulolitycznych reprezentowały 3 rodzaje: Chaetomium, Trichoderma i Fusarium. Spośród 45 zanotowanych gatunków najwyższą liczebnością wyróżniały się: Chaetomium globosum, Trichoderma koningii i T. viride. W obrębie Fusarium najczęściej notowano: F. poae, F. avenaceum i F. oxysporum. Odnotowane dominanty gatunkowe należały do grzybów hydrofilnych, na ogół termotolerancyjnych. Niską frekwencją odznaczały się natomiast gatunki preferujące środowisko o niskiej aktywności wodnej, psychrofilne i acidofilne takie jak: Cladosporium spp. i Penicillium spp.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2010
• Tom: 45
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.97-114,fig.,ref.

Twórcy

autor

Kornillowicz-Kowalska T.

• Department of Agricultural Microbiology, Mycological Laboratory, University of Life Sciences in Lublin, Leszczynskiego 7, PL-20-069 Lublin, Poland

autor

Kitowski I.

autor

Iglik H.

Bibliografia

• Apinis A.E., Pugh G.J.F. 1967. Thermophilous fungi of birds’ nests. Mycopathologia 33: 1–9.
• Buczek T. 2004. Błotniak łąkowy Circus pygargus (In:) M. Gramadzki (ed.).Poradnik ochrony siedlisk i gatunków. Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa: 226–230.
• Clarke R. 1996. Montagu’s harrier. Arlequin. Chelmsford.
• Cramp, Simmons K.E.L. 1980. The Birds of the Western Paleartic. Volume 2. Oxford University Press, Oxford, UK.
• Domsch K.H., Gams W., Anderson T.H. 1980. Compendium of Soil Fungi. I A cad. Press. London.
• Ellis H.B. Dematiaceaus Hyphomycetes. 1971. Commonwealth, Mycological Institute Kew Surrey, England.
• Ghosh B., Ghosh A. 1992. Degradation of cellulose by fungal cellulase. (In:) G. Winkelmann (ed.). Microbial Degradation of Natural Products VCH Weinheim 83–125.
• Grant C., Hunter C.A., Flannigan B., Bravery A.F. 1989. The moisture requirements of moulds isolated from domestic dwelling. Int. Biodet. 25: 259–284.
• Griffin D.M. 1972. Ecology of soil fungi. Chapman and Hall. England.
• Griffin D.M. 1994. Fungal Physiology. I. Willey – Liss. New York USA SA .
• Hubalek Z. 1974. Fungi associated with free–living birds in Czechoslovakia and Yugoslavia. Acta Sc. Nat. Brno 8 (3): 1–62.
• Hubalek Z., Balat F. 1974. The survival of microfungi in the nests of tree sparrow (Passer montagus L.) in the nest-boxes over the winter season. Mycopathologia 54: 517–530.
• Hubalek Z., Balat F., Touškova I., Vlk T. 1973. Mycoflora of birds nests in nest-boxes. Mycopath. Mycol. Appl. 49: 1–12.
• Joseph V. 2000. Aspergillosis in Raptors. Seminars in Avian and Exotic. Pet Medicine 9: 66–74.
• Kaul S., Sumbali G. 1999. Impact of some ecological factors on the occurrence of poultry soil-inhabiting keratinophiles. Mycopathologia 143: 155–159.
• Kitowski I. 2002. Behaviour of Montagu’s Harrier juveniles Circus pygargus during the post-fledging dependency period in southeast Poland. Berkut 11: 201–207.
• Korniłłowicz-Kowalska T. 1989. Wpływ intensywnego nawożenia obornikiem and granulatem keratyno-koro-mocznikowym na wybrane zespoły mikroflory glebowej. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 370: 85–96.
• Korniłłowicz-Kowalska T., Bohacz J. 2002a. Some correlations between the occurrence frequency of ke¬ratinophilic fungi and selected soil properties. Acta Mycol. 37 (1/2): 101–116.
• Korniłłowicz-Kowalska T., Bohacz J. 2002b. Próba kompostowania odpadów pierza z zastosowaniem in¬okulum grzybowego. II. Dynamika rozwoju drobnoustrojów. Acta Agrophys. 73: 189–197.
• Korniłłowicz-Kowalska T., Iglik H., Wojdyło B. 2003. Correlation between the abundance of cellulolitic fungi and selected soil properties. Acta Mycol. 38: 161–172.
• Korniłłowicz-Kowalska T., Kitowski I. 2009. Diversity of fungi in nests and pellets of Montagu’s Harrier (Circus pygargus) from east Poland – importance of hemical and ecological factors. Ecol. Chem. Enngineer. S. (in press)
• Krebs C.J. 1994. Ecology. The Experimental Analysis of Distribution and Abundance, Fourth Edition. Harper Collins, New York, USA
• Krogulec J. 1994. Breeding ecology of Montagu’s Harrier Circus pygargus on calcareous marshes near Chelm. Unpublished Ph.D. Thesis. University of Maria Curie Sklodowska. Lublin. (in Polish).
• Kwaśna H., Chełkowski I., Zajkowski P. 1991. Flora polska. Grzyby (Mycota) 22: (Deuteromycetes), (Hyphomycetales), Fusarium. PWN. Warszawa.
• Mazurkiewicz-Zapałowicz K., Buczek T. 2008. Grzyby mikroskopowe związane z kłocią wiechowatą (Cladium mariscus L.) Pohl. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (1): 45–57.
• Mishra R.R., Tewari R.P. 1970. Fungal species associated with certain common birds. Sci. Cult. 36: 350–352.
• Nash S.M., Snyder W.C. 1962. Quantitative estimation by plate counts of propagules of the bean root rot Fusarium in field soils. Phytophology 52: 567–572.
• Nelson P.E., Toussoun T.A., Morasas W.F.O. 1983. Fusarium species: An illustrated manual for identifica¬tion. The Pensylvania state, University Press.
• Pinowski J., Pinowska B., Haman A. 1999. Fungi in birds’ plumage and nets. Intern. Stud. Sparrows 26: 3–28.
• Pugh G.J.E. 1965. Cellulolytic and keratinophilic fungi recorded on birds. Sabouraudia 4: 85–91.
• Pugh G.J.E. 1966. Associations between birds, nests, their pH and keratinophilic fungi. Sabouraudia 5: 43–53.
• Takatori K., Hasegawa A. 1981. Isolation of keratinophilic and non-keratinophilic fungi from birds nests. Trans. Mycol. Soc. (Japan) 22: 347–352.
• Tomiałojć L., Stawarczyk T. 2003. The avifauna of Poland. Distribution, numbers and trends. Wroclaw, PTPP “pro Natura” (in Polish).
• Trojan P. 1975. General ecology. Wyd. PWN, Warsaw (in Polish).
• Vesonder R.F., Golinski P. 1989. Metabolites of Fusarium (In:) J. Chełkowski (ed.). Fusarium, Mycotoxins, Taxonomy and Pathogenicity. Elsevier, Amsterdam: 1–40.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu