Próby rozmnażania lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.) technikami in vitro

• Autorzy: Piwowarczyk B. , Pindel A.

Warianty tytułu

EN

Trials at grasspea (Lathyrus sativus L.) multiplication using in vitro techniques

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wyparty przez inne rośliny strączkowe, uprawiany jedynie w Polsce południowo-wschodniej, lędźwian siewny (Lathyrus sativus L.) ma ograniczoną pulę zmienności genetycznej, dlatego ważne jest, by starać się poszerzyć ją wykorzystując wszystkie znane metody, w tym także techniki in vitro. W przeprowadzonym eksperymencie wykładano 6-tygodniową tkankę kalusową, uzyskaną z eksplantatów pochodzących z siewek rosnących w warunkach in vitro, na różne pożywki różnicujące. Obserwowano przyrost masy kalusa - największy na fragmentach ogonków liściowych na pożywce MS z dodatkiem Kin (2,0 mg·dm-3), NAA (2,0 mg·dm-3), 2,4-D (2,0 mg·dm-3) i chitozanu (20 mg·dm-3). Zanotowano wysoki procent spontanicznej ryzogenezy - największy na kalusie z eksplantatów międzywęzłowych na pożywce MS z dodatkiem NAA (2,0 mg·m-3) i Kin (0,4 mg·dm-3). Badania histologiczne potwierdziły tworzenie się centrów merystematycznych i różnicowanie naczyń w kalusie na różnych pożywkach.

EN

A displaced by another legumes and cultivated only in the south-eastem Poland, grasspea (Lathyrus sativus L.) has a narrow pool of genetic diversity. For that reason it is so important to make efforts to extend it by all known methods, also by in vitro techniques. In the present experiment a 6-week old callus tissue, deriving from explants from in vitro seedlings, was placed on various media. An increase of callus weight was observed - the biggest for tissue from the petiole fragments on the MS medium supplemented with Kin (2.0 mg·dm-3), NAA (2.0 mg·dm-3), 2,4-D (2.0 mg·dm-3) and chitosan (20 mg·dm-3). Also a high percent of spontaneous rhyzogenesis was noticed - the biggest for tissue from the internode fragments on was noticed the MS medium with NAA (2.0 mg·dm-3) and Kin (0.4 mg·dm-3). Histology tests confirmed the formation of meristematic centres and differentiation of vessels in the callus on different media.

Słowa kluczowe

PL

eksplantaty; embriogeneza somatyczna; hodowla in vitro; Lathyrus sativus; ledzwian siewny; organogeneza; pozywki; regulatory wzrostu; rozmnazanie roslin; ryzogeneza; tkanka kalusowa

EN

explant; somatic embryogenesis; in vitro culture; Lathyrus sativus; chickling vetch; organogenesis; medium; growth regulator; plant propagation; rhizogenesis; callus tissue

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2010
• Tom: 555
• Opis fizyczny: s.147-155,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Piwowarczyk B.

• Katedra Botaniki i Fizjologii Roślin, Uniwersytet Rolniczy im.H.Kołłątaja w Krakowie, Al.29 Listopada 54, 31-425 Kraków

autor

Pindel A.

Bibliografia

• Campbell C.G., Mehra R.B., Agrawal S.K., Chen Y.Z., Abd EL Moneim A.M., Khawaja H.I.T., Yadov C.R., Tay J.U., Araya W.A. 1994. Current status and future strategy in breeding grasspea (Lathyrus sativus). Euphytica 73: 167-175.
• Gamborg O.L., Müller R.O., Ojima K. 1968. Nutrient requirements of suspension cultures of soybean root-cells. Exp. Cell. Res. 50: 151-158.
• Gharyal P.K., Maheshwari S.C. 1983. Genetic and physiological influences on differentiation in tissue cultures of a legume, Lathyrus sativus. Theor. Appl. Genet. 66: 123-126.
• Jain S.M. 2001. Tissue culture-derived variation in crop improvement. Euphytica, 118: 153-166.
• Kysely W., Jacobsen H. 1990. Somatic embryogenesis from pea embryos and shoot apices. Plant Cell, Tissue and Organ Culture 20: 7-14.
• Меhtа S.L., Santha I.M. 1995. Plant biotechnology for development of non-toxic strains of Lathyrus sativus. Lathyrus Genetic Resources in Asia: Proceedings of a Regional Workshop, 27-29 XII 1995: 129-138.
• Milczak M., Pedzinski M., Mnichowska H., Szwed-Urbas K., Rybiński W. 2001. Creative breeding of grasspea (Lathyrus sativus L.) in Poland. Lathyrus Lathyrism Newsletter 2: 85-88.
• Murashige T., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiol. Plant. 18: 100-127.
• Piwowarczyk B. 2009. Kultura kalusa lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.), w: Wielokierunkowość w rolnictwie i leśnictwie. Monografia 2009, Tom 1: 247-253.
• Piwowarczyk B., Pindel A. 2009. Indukcja i namnażanie kalusa w kulturach in vitro lędźwianu siewnego (Lathyms sativus L.) odm. ʽDerek’. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 534: 223-229.
• Polignano G.B., Uggenti P., Olita G., Bisignano V., Alba V., Perrino P. 2005. Characterization of grass pea (Lathyms sativus L.) entries by means of agronomically useful traits. Lathyrus Lathyrism Newsletter 4: 10-14.
• Roy P.K., Barat G.K., Мehta S.L. 1992. In vitro plant regeneration from callus derived from root explants of Lathyrus sativus. Plant Cell, Tiss. and Organ. Cult. 29: 135-138.
• Rybiński W. 2003. Mutagenesis as a tool for improvement of traits in grasspea (Lathyrus sativus L.). Lathyrus Lathyrism Newsletter 3: 27-31.
• Rybiński W., Pietruszewski S., Kornarzyński K. 2005. Wpływ synergistycznych traktowań polem magnetycznym i chemomutagenem (MNU) na zmienność cech struktury plonu lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.). Acta Agrophysica 5(1): 137-147.
• Vaz Patto M.C., Skiba B., Pang E.C.K., Ochatt S.J., Lambein F., Rubiales D. 2006. Lathyrus improvement for resistance against biotic and abiotic stresses: from classical breeding to marker assisted selection. Euphytica 147: 133-147.
• Zambre M., Chowdhury B., Kuo Y.-H., Van Montagu M., Angenon G., Lambein F. 2002. Prolific regeneration of fertile plants from green nodular callus induced from meristematic tissues in Lathyrus sativus L. (grass pea). Plant Science 163: 1107-1112.