Mikrorozmnażanie mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale WEB.)

• Autorzy: Dolinski R. , Jargielo A.

Warianty tytułu

EN

Micropropagation of dandelion (Taraxacum officinale WEB.)

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Z liści 50 roślin mniszka lekarskiego wycięto eksplantaty (0,5 cm2), i po odkażeniu w 0,1% HgCl2 (2 minuty) i wyłożono do szalek Petriego na 10 pożywek. Stosowano pożywkę podstawową MS, kombinacje doświadczalne różniły się zawartością kinetyny (od 0,5 do 1,5 mg∙dm-3 KT) i kwasu indolilo-3-octowego (od 0 do 0,3 mg∙dm-3 IAA). Szalki wyłożono na półkach pokoju hodowlanego. Po pięciu tygodniach policzono eksplantaty z pędami, oznaczono liczbę i masę rozetek liściowych. Część pędów (4 x 40) przeniesiono do pożywek ukorzeniających. Zastosowano 4 kombinacje pół-stężonej pożywki MS z różną zawartością NAA (od 0 do 0,2 mg∙dm-3). Ukorzenienie pędów oceniono po trzech tygodniach, 30 roślin wysadzono do doniczek z ziemią ogrodniczą i poddano procesowi hartowania. W całym eksperymencie tylko 23,5% eksplantatów wytworzyło pędy. Najwięcej pędów (11,9) wytworzyły zdolne do organogenezy eksplantaty na pożywce zawierającej 0,3 mg∙dm-3 IAA i 1 mg∙dm-3 KT. Największą średnią masę (21,9 mg) miały pojedyncze pędy na pożywce z 0,2 mg∙dm-3 IAA i 0,5 mg∙dm-3 KT. Pędy mniszka łatwo ukorzeniały się. Najlepsze rośliny otrzymano na pożywce zawierającej 0,1 mg∙dm-3 NAA, miały one największą masę korzeni (116,9 mg) dużą masę pędu (148,8 mg). Rośliny T. officinale dobrze znosiły hartowanie.

EN

Explants (0.5 cm-2) were cut off from leaves of 50 dandelion plants, then they were disinfected (0.1% HgCl2, 2 minutes) and placed on the Petri dishes filled with 10 types of medium. A basic MS medium was applied; experimental combinations differed with the kinetin (from 0.5 to 1.5 mg∙dm-3 KT) and 3-indoleacetic acid (from 0 to 0.3 mg∙dm-3 IAA) contents. Petri dishes were kept on the shelves of the cultivation room. After 5 weeks, explants with shoots were counted and the number and weight of leaf rosettes were determined as well. Part of shoots (4 x 40) were placed in a rooting medium. Four combinations of semi-concentrated MS medium were applied differing in (NAA contents (from 0 to 0.2 mg∙dm-3). The shoot rooting was assessed after three weeks. Thirty seedlings were moved into the pots filled with horticultural soil and subjected to hardening process. Only 23.5% of explants produced shoots. The largest number of shoots (11.9) were produced by explants able to organogenesis grown on a medium containing 0.3 mg∙dm-3 IAA and 1 mg∙dm-3 KT. The highest mean weight (21.9 mg) characterized individual leaf rosettes grown on a medium with 0.2 mg∙dm-3 IAA and 0.5 mg∙dm-3 KT. Dandelion shoots were easy to root. The best plants were obtained from a medium containing 0.1 mg∙dm-3 NAA: they had the highest root weight (116.9 mg) and a high shoot weight (148.8 mg). Dandelion plants well survived the hardening process.

Słowa kluczowe

PL

auksyny; cytokininy; eksplantaty lisciowe; indukcja; mikrorozmnazanie; mniszek lekarski; organogeneza; regeneracja roslin; rozmnazanie roslin; Taraxacum officinale

EN

auxin; cytokinin; leaf explant; induction; micropropagation; common dandelion; organogenesis; plant regeneration; plant propagation; Taraxacum officinale

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2009
• Tom: 542
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.107-115,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Dolinski R.

• Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul.Akademicka 15, 20-950 Lublin

autor

Jargielo A.

Bibliografia

• Anioł-Kwiatkowska J. 1995. Mniszek lekarski wśród najcenniejszych roślin lekarskich. Wiad. Ziel. 37: 10-11.
• Bach A. 2005. Rozmnażanie wegetatywne, w: Biotechnologia roślin. Malepszy S. (Red.). PWN Warszawa: 261-272.
• Bhojwani S.S. 1981. A tissue culture method for propagation and low temperature storage of Trifolium repens genotypes. Physiol. Plant. 52: 187-190.
• Bhojwani S.S., Dhawan V., Arora R. 1990. Plant tissue culture a classified bibliography 1985 - 1989. Chapter 7. Shot bud differentiation from somatic tissues and calli. Elsevier Science Publishers B. V.: 31-57.
• Bisset N.G., Phillipson J.D., Czygan F.C., Frohne D., Hotzen D., Nagel A., Pfander
• H.J., Willuhn G., Buff W. 1994. A handbook for practice on a scientific basis. Herbal Drugs and Phytopharmaceuticals: 486-489.
• Dode L.B., Bobrowski V.L., Braga E.J.B., Seixas F.K., Schuch M.W. 2003. In vitro propagation of Oscimium basilicum L. (Lamiaceae). Acta Scientiarum. Biological Sciences. Maringa 25(2): 435-437.
• Doliński R. 2007. Mikrorozmnażanie topinamburu (Helianthus tuberosus L.). Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 517: 235-243.
• Doliński R., Hefny M.M.M. 2006. Regeneracja roślin lucerny mieszańcowej (Medicago sativa L. subsp. falcata x subsp. sativa) z wierzchołków pędów. Annales UMCS, Sec. E, 61: 63-73.
• Haake T. 2002. Rośliny zielarskie w apteczce domowej i w kuchni. Wiad. Ziel. 4: 15-16.
• Kim J.H., Pank K.W. 1988. Effects of NAA and BA on organ differentiation of horseradish (Amoracia rusticana) cultured in vitro. J. Korean Society Horticural Science 29(4): 272-282.
• Latowski K. 2003. Mniszek Taraxacum, w: Słownik botaniczny. Szweykowska A., Szweykowski J. (Red.). WP Warszawa: 531.
• Lyman J.C., Ellstrand N.C. 1984. Clonal diversity in Taraxacum officinale (Compositae), an apomicts. Heredity 53(1): 1-10.
• Mahesh A., Jeyachandran R. 2005. Regeneration of Taraxacum officinale through nodal explants. J. of Tropical Medicinal Plants 6(2): 245-248.
• Murashige T., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiol. Plant. 15: 473-497.
• Oktaba W. 1980. Elementy statystyki matematycznej i metodyka doświadczalnictwa. PWN Warszawa: 160-172.
• Orlikowska T. 1997. Regulatory roślinne w kulturach in vitro, w: Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. Zastosowanie w ogrodnictwie, rolnictwie, leśnictwie i w kulturach tkanek. Jankiewicz L.S. (Red.). PWN Warszawa: 219-245.
• Rehman R.U., Israr M., Srivastava P.S., Bansal K.C., Abdin M.Z. 2003. In vitro regeneration of witloof chicory (Cichorium inthybus L.) from leaf explants and accumulation of esculin. In Vitro Cell. Dev. Biol.-Plant 39: 142-146.
• Schutz K., Carle L., Schieber A. 2006. Taraxacum - A review on its phytochemical and pharmacological profile. J. Etnopharmacology 107: 313-323.
• Troczyńska J., Cegielski R., Flasiński S., Drozdowska L. 2002. Prosta metoda transformacji tytoniu genem kodującym białko zielonej fluorescencji. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 488: 577-583.
• Van Baarlen P., Van Dijk P., Hoekstra R.F., De Jong H.J. 2000. Mejotic recombination in sexual diploid and apomictic triploid dandelions (Taraxacum officinale Web.). Genome 43: 827-835.
• Van Den Ende W., Michielis A., Van Wotherghen D., Vergauwen R., Van Laere A.
• 2000. Cloning, developmental, and tissue - specific expression of sucrose: sucrose 1-fructosyl transferase from Taraxacum officinale. Fructan localization in roots. Plant Physiol. 123: 73-79.
• Yelautham P., Ranjithakumari B.D., Baskaran P. 2006. An efficient in vitro plant regeneration system for Cichorium inthybus L.-an important medicinal plant. J. Agricultural Technology 2(2): 287-298.
• Yucesan B., Turker A.U., Gurel E. 2007. TDZ-induced high frequency plant regeneration through multiple shoot formation in witloof chicory (Cichorium inthybus L.). Plant Cell Tiss. Organ Cult. 91: 243-250.
• Zenkteler E. 1984. Wegetatywne rozmnażanie roślin metodą hodowli tkanek, w: Hodowla komórek i tkanek roślinnych. Zenkteler M. (Red.). PWN Warszawa: 111-208.
• Zdiechowski J. 1974. Uprawa mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale Web.). Wiad. Ziel. 6: 4-5.