Zasady, wskazania i dokumentowanie stosowania środków przymusu bezpośredniego w domach pomocy społecznej

• Autorzy: Kucmin T. , Kucmin A. , Plowas-Goral M.

Warianty tytułu

EN

Rules, indications and documentation of means of physical restraint in nursing homes

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wprowadzenie. W polskich domach pomocy społecznej przebywa obecnie prawie 80 tys. pensjonariuszy. Znaczącą większość z nich stanowią osoby przewlekle chore psychicznie oraz osoby niesprawne intelektualnie. Należą one do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń zachowania wymagających stosowania środków przymusu bezpośredniego. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie aktualnych przepisów prawa wraz z komentarzem oraz opis prawidłowego prowadzenia, w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, obowiązującej w takich przypadkach dokumentacji medycznej. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego jest w polskim prawie zdefiniowane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego z roku 1994 oraz wydanym w oparciu o zmiany w tejże ustawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia, które precyzyjnie określa wskazania do stosowania środków przymusu bezpośredniego, z zaznaczeniem, iż użycie tychże środków za każdym razem winno być traktowane jako środek ostateczny. Obowiązujące w tym zakresie w Polsce przepisy prawa dopuszczają stosowanie czterech różnych form przymusu bezpośredniego, z których każda, w większym lub mniejszym stopniu, wiąże się z ograniczeniem swobody i wolności pacjenta. Dokonując wyboru środka przymusu bezpośredniego, należy uwzględniać stopień zagrożenia pacjenta dla samego siebie, jak też dla innych osób przebywających w jego najbliższym otoczeniu, a także stosować obowiązujące przepisy prawa, co pozwoli na ograniczenie prawdopodobieństwa popełnienia błędów.

EN

Introduction. At present in nursing homes in Poland, there are nearly 80,000 residents. The majority of them are chronically mentally ill or mentally disabled. Considering the character of these two groups of disorders, the patients affected belong to the group at increased risk of occurrence of behaviour disorders which require the use of coercive measures. The objective of this study is the presentation of legal regulations in effect, together with a commentary, as well as the description of the correct keeping of medical records in social welfare in facilities in the above-mentioned cases. In Polish law, physical coercion is defined in the Act in the Matter of Protection of Mental health of 1994, issued based on amendments to this Act the Regulation by the Minister of health, which precisely describes indications for physical coercion. Every time, the use of coercive measures should be considered as a last resort. Polish legal regulations valid in this area allow the use of four various forms of coercive measures, each of them, to a greater or lesser extent, is the limitation of a patient’s freedom. When choosing a coercive measure it is necessary to consider the degree of risk of a patient being in danger of harming himself/herself or others in the nearest surrounding, and apply legal regulations which would limit the probability of committing mistakes.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
• Rocznik: 2015
• Tom: 21(50)
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.187-192,bibliogr.

Twórcy

autor

Kucmin T.

• Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Suchowoli, Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Lublin

autor

Kucmin A.

• Zakład Psychologii Emocji i Poznania, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Lublinie

autor

Plowas-Goral M.

• Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Lublin

Identyfikatory

DOI

10.5604/20834543.1152918