PL
Celem artykułu była analiza zróżnicowania przestrzennego kapitału intelektualnego mieszkańców polskiej wsi. Miała ona doprowadzić do podziału województw na grupy o podobnym poziomie – wytypowania liderów, wskazania najsłabszych województw. Korzystając z danych statystyki publicznej wybrano zmienne odnoszące się do różnych komponentów kapitału intelektualnego. Na ich podstawie skonstruowano mierniki syntetyczne. Ze względu na asymetrię rozkładów zmiennych, wykorzystano konstrukcje bazujące na miarach pozycyjnych. Zastosowano dwie metody standaryzacji danych, jedną opartą na medianie, drugą na medianie Webera. W wyniku tych dwóch podejść otrzymano mierniki o silnym zróżnicowaniu, które mogły stanowić podstawy typologii. Dokonano porządkowania i grupowania obiektów. Rezultaty badania w obu wariantach standaryzacji były zbliżone. Województwa o najwyższym kapitale intelektualnym na wsi to (alfabetycznie): łódzkie, małopolskie, mazowieckie, śląskie i wielkopolskie – wszystkie związane z największymi ośrodkami miejskimi, natomiast najsłabsze to: podlaskie i warmińsko-mazurskie, w których miasta nie przekraczają 300 tys. mieszkańców.
EN
The aim of the article was the attempt to measure the intellectual capital of country dwellers in Poland and the appraisal of the level of its diversity. The analysis was to lead to the division of provinces into groups with the similar level of intellectual capital – to point out the leaders and indicate the weakest regions. Based on the data of public statistics, the variables concerning various components of intellectual capital were selected. They were the basis for the construction of synthetic measures. Since the distributions of variables were asymmetrical the positional statistics were used to construct the synthetic measures. Two methods of the data standardisation were applied: one based on the median, the other on the median of Weber. The results of the study in both variants of data standardisation were similar. The highest level of intellectual capital in the countryside was achieved by provinces (alphabetically): łódzkie, małopolskie, mazowieckie, śląskie and wielkopolskie – all associated with major urban centres. The weakest regions in this terms were podlaskie and warmińsko-mazurskie where population of cities do not exceed 300 thousand dwellers.