PL
Fenetyczne zależności między 38 gatunkami wszołów z rodzaju Ricinus występujących na ptakach wróblowatych Nowego Świata analizowano metodami taksonomii numerycznej. 130 cech, podzielonych na zestawy, badano za pomocą analizy skupień oraz analizy czynnikowej (technika Q). Wyniki prezentowane w formie UPGMA fenogramów korelacji i odległości oraz dwuwymiarowych diagramów, w ogólnym zarysie okazały się zgodne z dotychczasowymi poglądami. Klasyfikacje oparte obecnie na różnych kombinacjach cech (morfologiczne z wyłączeniem chetotaksji vs. chetotaksja, cechy głowy vs. cechy reszty ciała) prezentowały wysoce skorelowane wzory podobieństwa i potwierdziły w znacznym stopniu hipotezę „niespecyficzności".