Przypadki łęgów mieszanych oraz problematyka identyfikacji mieszańców międzygatunkowych dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus i dzięcioła dużego Dendrocopos major w Polsce

• Autorzy: Dudzik K. , Polakowski M.

Warianty tytułu

EN

The cases of mixed broods and identification of Syrian Woodpecker Dendrocopos syriacus and Great Spotted Woodpecker Dendrocopos major hybrids in Poland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W niniejszej pracy podjęto próbę podsumowania obserwacji lęgów mieszanych oraz hybrydów dzięciołów białoszyjego Dendrocopos syriacus (Hempr. et Ehrenb. 1833) i dużego Dendrocopos major (Linnaeus, 1758). Zgromadzono i scharakteryzowano łącznie 17 takich przypadków, których najwięcej zarejestrowano w południowo-wschodniej (N = 7) i północno-wschodniej części kraju (N = 4). Wśród 8 przypadków par mieszanych obu dzięciołów w 7 obserwacjach samicą w parze był białoszyi, a tylko w jednym – duży. Odnotowano także 11 lotnych osobników wykazujących cechy mieszańców międzygatunkowych. W artykule przedstawiono również cechy identyfikacyjne dzięciołów dużego i białoszyjego oraz ich hybrydów. Wśród udokumentowanych lub opisanych przypadków obserwacji mieszańce wykazywały podobny udział cech obydwu gatunków, a nieco rzadziej cechy pośrednie. Analiza zespołu stwierdzonych cech wskazuje na dużą zmienność obserwowanych hybrydów i ich wyglądu oraz głosu. Obrazuje również niewielką liczbę dobrze udokumentowanych lub opisanych spotkań takich ptaków. Te fakty, a także brak precyzyjnie określonego przebiegu zasięgu hybrydyzacji jak również powody kontynuowania powyższego zjawiska wskazują na dalszą potrzebę badań

EN

The paper summarises the cases of mixed broods as well as observations of hybrids of Syrian Woodpecker Dendrocopos syriacus (Hempr. et Ehrenb. 1833) and Great Spotted Woodpecker Dendrocopos major (Linnaeus, 1758). Altogether 17 cases are presented, the majority of which were recorded in south-eastern (N = 7) and north-eastern (N = 4) parts of Poland. In 7 out of 8 mixed pairs the female was a Syrian Woodpecker and only in one – a Great Spotted Woodpecker. Eleven birds with the features of hybrids were observed. Among the documented and described observations the hybrids had a similar distribution of features of both species and, less frequently, transitional features. The analysis of the complex of recorded features indicates a significant variability of the appearance and voice among the observed hybrids. Well documented or described observations of hybrids are scarce. The above mentioned, as well as the lack of precisely delimited area of hybridisation and the unknown causes of the phenomenon indicate the need for further research

Słowa kluczowe

PL

ptaki; dziecioly; dzieciol bialoszyi; dzieciol duzy; Dendrocopos syriacus; Dendrocopos major; legi ptakow; hybrydyzacja; mieszance miedzygatunkowe; identyfikacja

• Wydawca: -
• Czasopismo: Chrońmy Przyrodę Ojczystą
• Rocznik: 2011
• Tom: 67
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.254-260,tab.,fot.,bibliogr.

Twórcy

autor

Dudzik K.

• Wola Wiśniowa 99, 29-100 Włoszczowa

autor

Polakowski M.

Bibliografia

• Buczek A. 2007. Dzięcioł białoszyi Dendrocopos syriacus. W: Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G., Chylarecki P. (red.). Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985 - 2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań: 304-305.
• Ciosek J., Tomiałojć L. 1982. Dzięcioł syryjski Den- drocopos syriacus (Hempr. et. Ehrenb.) ptakiem lęgowym w Polsce. Prz. Zool. 26: 101-109.
• Cramp S. (red.). 1985. The Birds of the Western Palearctic, vol. IV. Terns to Woodpeckers. Oxford University Press, Oxford.
• Glutz von Blotzheim U.N., Bauer K.M. 1980. Handbuch der Vögel Mitteleuropas. Akademische Verlagsgellschaft, Wiesbaden.
• Gorman G. 1997. Hybridisation by Syrian Woodpeckers. Brit. Birds 90: 578.
• Hagemeijer E.J.M., Blair M.J. (red.). 1997. The EBCC Atlas of European Breeding Birds: Their Distribution and Abundance. T&AD Poyser, London.
• Harrop A.H.J. 2005. Presumed hybrid Syrian x Great Spotted Woodpecker in Poland. Brit. Birds 98: 98-99.
• Jonsson L. 2006. Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. MUZA, Warszawa.
• Keve L. 1948-1951. A Balkani fakopancs terjeszkedese a Dunantulon. Aquila 55-58: 246.
• Keve L. 1955. A balkani fakopancs terjeszkedese Europaban. Aquila 59-62: 299-305.
• Komisja Faunistyczna 2001. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2000. Not. Orn. 42 (3): 193-214.
• Komisja Faunistyczna 2005. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2004. Not. Orn. 46 (3): 157-178.
• Osiejuk T.S., Łosak K. 2007. Dzięcioł duży Den- drocopos major. W: Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G., Chylarecki P. (red.). Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań: 302-303.
• Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G., Chylarecki P. (red.). 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań.
• Skakuj M., Stawarczyk T. 1994. Die Bestimmung des Blutspechts Dendrocopos syriacus und seine Ausbreitung in Mitteleuropa. Limicola 8: 217-241.
• Svensson L., Mullarney K., Zetterstroem D., Grant P. J. 2009. Collins Bird Guide. The most complete guide to the birds of Britain and Europe. HarperCollins Publisher, London.
• Tomiałojć L. 1990. Ptaki Polski. Rozmieszczenie i liczebność. PWN, Warszawa.
• Tomiałojć L., Stawarczyk T. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław.