PL
Ekonomiczna ocena programów zdrowotnych powinna uwzględniać ekonomiczną i alokacyjną efektywność oraz sprawiedliwą dystrybucję programów. Pojawiają się zatem problemy w stosowaniu analiz typu koszt-korzyść w opiece zdrowotnej, do których można zaliczyć np. trudności teoretyczne. Struktura ekonomiki dobrobytu w zakresie analiz koszt-korzyść uwzględnia maksymalizację użyteczności, niezależność indywidualną oraz welfaryzm. Teoria popytu zakłada, że funkcje użyteczności są porządkowe, co uniemożliwia interpersonalne porównania użyteczności i, w konsekwencji, prowadzi do osłabienia argumentu maksymalizacji sumy użyteczności społecznej łączącej jednostki. Celem artykułu jest określenie i omówienie elementów analizy kosztów i korzyści stosowanej w gospodarce zdrowotnej opartej na nowym paradygmacie ekonomii dobrobytu oraz teorii wyboru społecznego. W artykule podjęto próbę implementacji nowego podejścia w analizach kosztów i korzyści dla dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego, dla którego, na poziomie indywidualnym, określono i oszacowano wartości funkcji dobrobytu społecznego.
EN
The economic evaluation of health programmes should take into account economic and allocation efficiency and fair distribution of programmes. Therefore, there are problems with the existing practices of cost-benefit analysis in health care. The structure of the welfare economy in terms of CBA includes maximisation of utility, individual independence and welfarism. The demand theory assumes that utility functions are orderly, which prevents interpersonal comparisons of utility and, in consequence, weakens the argument of maximising the total public utilities. The aim of the article is to define and discuss the elements of CBA used in the healthcare economy based on the new prosperity economics paradigm and the theory of social choice. The article attempts to implement a new approach in CBA for additional health insurance for which, at the individual level, the values of the social welfare function have been defined and estimated.
RU
Экономическая оценка программ по здравоохранению должна учитывать экономическую и аллокационную эффективность, а также справедливое распределение программ. Следовательно, появляются проблемы с применением анализов рентабельности в здравоохранении, к числу которых можно отнести, например, теоретические трудности. Структура экономики благосостояния в отношении анализов рентабельности учитывает максимизацию полезности, индивидуальную независимость и систему социального обеспечения. Теория спроса предполагает, что функции полезности имеют порядковый вид, что препятствует интерперсональным сопоставлениям полезности и, в результате, ведет к ослаблению аргумента в пользу максимизации суммы социальной полезности, объединяющей индивидов. Цель статьи - определить и обсудить элементы анализа издержек и выгод, применяемого в экономике здравоохранения, основанной на новой парадигме экономики благосостояния и теории общественного выбора. В статьте предприняли попытку внедрить новый подход в анализах ренбательности для дополнительного медицинского страхования, для которого на индивидуальном уровне определили и оценили значение функции общественного благосостояния.