Contribution to chorology of Xylobolus frustulatus in Poland

• Autorzy: Stasinska M.

Warianty tytułu

PL

Nowe stanowiska Xylobolus frustulatus w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Xylobolus frustulatus (Pers.: Fr.) Boidin, one of the rare and threatened fungi in Poland, is reported from two new localities in Western Pomerania and Western Carpathians. Updated map of distribution of Xylobolus frustulatus in Poland is provided.

PL

Xylobolus frustulatus, drewnowiec popękany rośnie na starych okorowanych pniakach, gałęziach i kłodach drzew liściastych, głównie z rodzaju Quercus (np. Q. petraea i Q. robur). Występuje przeważnie w starych drzewostanach, na terenach często objętych ochroną, np. w rezerwatach przyrody. W Polsce drewnowiec popękany jest grzybem rzadkim, umieszczonym na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych w kategorii V (narażone). Ostatnio stwierdzony został na dwu nowych stanowiskach. Pierwsze z nich znajduje się na Górze Św. Marcina w Tarnowie w Karpatach Zachodnich, natomiast drugie w rezerwacie przyrody „Sośnica” na Pojezierzu Południowopomorskim. Xylobolus frustulatus w rezerwacie „Sośnica” został stwierdzony w październiku 2006 roku. Owocniki rosły na starej okorowanej kłodzie dębu, prawdopodobnie Quercus petraea, w płatach Luzulo pilosae-Fagetum W. Mat. et A. Mat. 1973. Jest to pierwsze w pełni udokumentowane stanowisko, tego gatunku z zachodniej części Polski. Warto dodać, że ostatnio grzyb ten notowany był w Brandenburgii i innych terenach w Niemczech.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2008
• Tom: 43
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.167-171,fig.,ref.

Twórcy

autor

Stasinska M.

• Department of Botany and Nature Conservation, University of Szczecin, Felczaka 3c, PL-71-412 Szczecin, Poland

Bibliografia

• Benkert D. 2001. Pilzneufunde aus Brandenburg und angrenzenden Gebieten. III. Gleditschia 29 (1/2):13–33.
• Boidin J. 1958. Hétérobasidiomycétes saprophytes et Homobasidiomycétes résupinés. V. Essai sur le Genre Stereum Pers. ex S. F. Gray. Rev. Mycol. 23 (3): 318–346.
• Chamuris G. P. 1988. The non-stipitate stereoid fungi in northeastern United States and adjacent Canada.Mycologia Mem. 14: 1–247.
• Domański S. 1991. Flora Polska. Grzyby (Mycota) 21: Podstawczaki (Basidiomycetes), (Aphyllophorales)Stereaceae; Podoscyphaceae. PWN, Warszawa-Kraków.
• Ginns J., Lefebvre M. N. L. 1993. Lignicolous corticioid fungi (Basidiomycota) of North America. Systematics,distribution and ecology. Mycologia Mem. 19: 1–247.
• Hallenberg N. 1978. Wood-fungi (Corticiaceae, Coniophoraceae, Lachnocladiaceae, Telephoraceae) in N.Iran. 1. Iran. J. Plant Path. 14: 38–87.
• Hallenberg N. 1981. Synopsis of wood-inhabiting Aphyllophorales (Basidiomycetes) and Heterobasidiomycetes from N Iran. Mycotaxon 12 (2): 473–502.
• Hansen L., Knudsen H. (eds) 1997. Nordic macromycetes. 3. Heterobasidioid, aphyllophoroid and gastromycetoid Basidiomycetes. Nordsvamp, Copenhagen.
• Hjortstam K., Ryvarden L. 1982. Aphyllophorales from Northern Thailand. Nord. J. Bot. 2: 273–281.Index Fungorum. 2007. Xylobolus frustulatus. www.indexfungorum.org/Names/NAMES. ASP, 19 December2007.
• Imazeki R., Hongo T. 1975. Coloured illustrations of fungi of Japan. Hoikusha Publishing Co., Ltd, Osaka.
• Jahn H. 1990. Pilze an Bäumen: Saprophyten und Parasiten die an Holz wachsen. Patzer Verlag, Berlin-Hannover.
• Jülich W. 1984. Die Nichtblätterpilze, Gallertpilze und Buchpilze. Aphyllophorales, Heterobasidiomycetes,Gastromycetes. (In:) H. Gams (ed.). Kleine Kryptogamenflora. 2b/1. Basidiomyceten. 1. VEBG. Fischer Verlag, Stuttgart-New York.
• Kotlaba F. 1967. Pevník rozpraskaný – Xylobolus frustulatus (Pers. ex Fr.) P. Karst. – v Čechách. Česká Mykol. 21 (2): 117–119.
• Kotlaba F. 1986. Stereum frustulatum – pevník rozpraskaný, jeho ekologie a zeměpisné rozšíření v Československu. Česká Mykol. 40 (3): 129–141.
• Krieglsteiner G. J. 1991. Verbreitungsatlas der Großpilze Deutschlands (West). 1. Ständerpilze, Teil A: Nichtblätterpilze. Verl. E. Ulmer GmbH & Co., Stuttgart.
• Lange K. 1974. The distribution of macromycetes in Europe. Dansk Bot. Ark. 30: 1–105.
• Orłoś H. 1951. Przewodnik do oznaczania chorób drzew i zgnilizny drewna. PWRiL,. Warszawa.
• Orłoś H. 1961. Badania ekologiczne nad mikoflorą niektórych typów lasu w Białowieskim Parku Narodowym. Prace Instytutu Badawczego Leśnictwa 229: 57–106.
• Otjen L., Blanchette R. A. 1984. Xylobolus frustulatus decay of oak: patterns of selective delignification and subsequent cellulose removal. Applied and Environmental Microbiology. 47 (4): 670–676.
• Paton K. 1998. Plan ochrony – rezerwat leśny „Sośnica”, msc.:1–71.
• Schmidt M., Kaspar R., Richter T. 2008. Ergebnisse der Tagung des BFA Mycologie (NABU) 2006 in Linowsee bei Rheinsberg/Brandenburg. Boletus 31 (1): 3-44.
• Skirgiełło A. 1997. Aphyllophorales. (In:) J. B. Faliński, W. Mułenko (eds). Cryptogamous plants in the forest communities of Białowieża National Park. 6. Ecological atlas of seminal and cryptogamous plants (Project Crypto 4). Phytocoenosis N. S. 9. Suppl. Cartogr. Geobot. 7: 255–300.
• Skirgiełło A. 1998. Macromycetes of oak-hornbeam forests in the Białowieża National Park – monitoring studies. Acta Mycol. 33(2): 171–189.
• Telleria M. T. 1990. Annotated list of the Corticiaceae sensu lato (Aphyllophorales, Basidiomycotina), for Peninsular Spain and Balearic Islands. Bibl. Mycol. 135: 1–152.
• Tortić M. 1988. The family Stereaceae (Basidiomycetes) in Yugoslavia. Acta Bot. Croat. 47: 107–126.
• Wojewoda W. 1978. Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej. Studia Naturae, A, 17: 159–168.
• Wojewoda W. 2000a. Xylobolus frustulatus (Pers.: Fr.) Boid. (In:) W. Wojewoda (ed.). Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, Fasc. 1: 55–61.
• Wojewoda W. (ed.) 2000b. Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland. 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Wojewoda W., Heinrich Z., Komorowska H. 1999. Macromycetes of oak-lime-hornbeam woods in the Niepołomice Forests near Kraków (S Poland) – monitoring studies. Acta Mycol. 34 (2): 201–266.
• Wojewoda W., Ławrynowicz M. 2006. Red list of the macrofungi in Poland. (In:) Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szeląg (eds). Red list of plants and fungi in Poland. 3ed.: 53–70. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu