Potential possibilities of insemination of mason bee (Osmia rufa L.)

• Autorzy: Fliszkiewicz M. , Wilkaniec Z.

Warianty tytułu

PL

Potencjalne możliwości inseminacji murarki ogrodowej Osmia rufa) przez pojedyńczego samca

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The mason bee, which belongs to the Megachilidae family is one of the wild-living bees which has been used for many years to pollinate early-spring orchard cultivations and isolated seed plantations. The aim of this study was to determine the number of females which a single mason bee male is capable to inseminate in laboratory conditions. The experimental material comprised males (30 individuals) and females (165 individuals) of mason bee. The trial included 10 experimental groups differing with regard to the number of females (1 to 10) at the same number of males - 1 for each group. Each group had three repetitions. The insects were kept in individual boxes to allow them to copulate. Next, the analysis of female prepared seminal receptacles was performed during which their size and the number of sperm cells found inside them were determined. Chi test - square, Duncan test and one-way analysis of variance were employed in the performed statistical calculations. Different numbers of inseminated females were observed in each experimental group. The performed experiment revealed that the best insemination results of females were recorded in the experimental group in which there was one male for three mason bee females and the maximum number of inseminated females by a single male was five. The mean volume of seminal receptacles in the inseminated females was slightly bigger than in non-inseminated females, although this difference was statistically non-significant. The mean number of sperm cells in the seminal receptacles of the inseminated females ranged from 1400 to 5683. The performed analysis of variance showed that there were no statistically significant differences between the number of sperm cells in seminal receptacles and the number of inseminated females in individual combinations.

PL

Potencjalne możliwości inseminacji murareki ogrodowych (Osmia rufa) przez pojedynczego samca. Murarka ogrodowa należąca do rodziny Megachilidae jest jednym z gatunków pszczół dziko żyjących wykorzystywanym od wielu już lat do zapylania wczesnowiosennych upraw sadowniczych oraz izolowanych upraw nasienniczych. Celem pracy było określenie liczby samic, jakie zdolny jest unasiennić jeden samiec murarki ogrodowej w warunkach laboratoryjnych. Materiał doświadczalny stanowiły samce (30 osobników) i samice (165 osobników) murarki ogrodowej. Doświadczenie obejmowało 10 grup doświadczalnych, różniących się liczbą samic (od 1 do 10) przy stałej liczbie samców - 1 w każdej grupie. Każda grupa posiadała trzy powtórzenia. Owady przetrzymywano w izolatorach przez 2 tygodnie w celu odbycia przez nie kopulacji. Następnie przeprowadzono analizę wypreparowanych zbiorniczków nasiennych samic. Określano ich wielkość oraz liczbę znajdujących się w nich plemników. Do obliczeń statystycznych zastosowano test chi - kwadrat, test Duncana oraz jednoczynnikową analizę wariancji. W każdej grupie doświadczalnej zaobserwowano różną liczbę unasiennionych samic. Wydaje się, iż najkorzystniejszym stosunkiem liczbowym jest 1:3 (samiec : samica), ponieważ w każdym z 3 powtórzeń samiec unasiennił po 2 samice, co stanowi 66,65% wszystkich samic w tej grupie. Najmniej efektywnym stosunkiem był 1:1, ponieważ w żadnym powtórzeniu nie odnotowano unasiennionych samic. Maksymalnie samiec unasiennił 5 samic. Średnia objętość zbiorniczków nasiennych u samic unasienionych była nieco wyższa aniżeli u samic nieunasienionych. Jednakże przeprowadzona analiza wariancji na poziomie istotności a = 0,05 wykazała, iż różnice te są statystycznie nieistotne. Średnia liczba plemników w zbiorniczkach nasiennych przeanalizowanych samic wahała się między 1400 a 5683 i jak wykazała przeprowadzona analiza wariancji nie ma statystycznie istotnych różnic pomiędzy liczbą plemników w zbiorniczkach nasiennych, a liczbą unasienionych samic w poszczególnych grupach doświadczalnych. Doświadczenie wykazało, iż najlepsze wyniki unasienienia samic uzyskano w grupie doświadczalnej, gdzie na jednego samca przypadały trzy samice murarki ogrodowej, natomiast maksymalna liczba unasienionych samic przez jednego samca w doświadczeniu wynosiła pięć.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2009
• Tom: 46
• Opis fizyczny: p.51-58,fig.,ref.

Twórcy

autor

Fliszkiewicz M.

• Section of Useful Insect Breeding of the Institute of Zoology, University of Life Sciences in Poznan, Wojska Polskiego 71 C, 60-625 Poznan, Poland

autor

Wilkaniec Z.

Bibliografia

• FLISZKIEWICZ M. 2002: Causes of the lack of diapause in Bumble bee females (Bombus Latr., Apoidea) Journal of Apicultural Science 46 ,1, 31-40.
• GIEJDASZ K., WILKANIEC Z. 2000: Biono- mia i reprodukcja pszczoły murarki ogrodowej (Osmia rufa L., Megachilidae). Roczniki Nau­kowe Zootechniki 9, 57-60.
• KRISTJANSSON K. 1992: Development of solitary bees as crop pollinators in Bees for pollination. Proceedings of an EC workshop, Brussels, Belgium, 2-3 March 1992; Commis­sion of nthe European Communities, Divission for the Coordination of Agricultural research, 91-109.
• RÖSELER PF. 1973: Die Anzahl der Spermien im Receptaculum seminis von Hummeln Köni­ginnen (Hym. Apoidea. Bombinae). Apidologie (4) 3, 267-274.
• SEIDELMANN K. (1995): Untersuchungen zur Reproduktionsbiologie der
• Roten Mauerbiene Osmia rufa (L., 1758). Disser­tation, Universitat Halle, 07 Juni 1995.
• SEIDELMANN K. 1999: The Race for Females: The Mating System of the Red Mason Bee, Osmia rufa (L.) (Hymenoptera: Megachilidae). Journal of Insect Behavior, 12, 1, 13-25.
• TASEI J.N., AUPINEL P 1994: Effect ofphotope- riodic regimes on the oviposition of artificially overwintered Bombus terrestris L. queens and the production of sexuals. Journal of Apicultu- ral Research, 33 ,1, 15-20.
• TEPER D. 2004: Murarka ogrodowa w uprawach sadowniczych. Hasło ogrodnicze, 5, Wydaw­nictwo Plantpress Sp. z o.o.
• WILKANIEC W., FLISZKIEWICZ M., GIEJ- DASZ K. 2003: Pszczoły dziko żyjące- chów i wykorzystanie. Zeszyty Naukowe Akademia Rolnicza w Poznaniu., 405, 25, 65-76.
• WILKANIEC Z., GIEJDASZ K., FLISZKIE- WICZ M. 2000: Effect of differentiated nest tubes on their settlement by the solitary bee Osmia rufa L. (Megachilidae) Pszcze. Zesz. Nauk., XLIV ,2, 311-317.
• WILKANIEC Z., GIEJDASZ K. 2003: Suitability of nesting substrates to the cavity-nesting bee Osmia rufa. J.Apicul. Research 42(3), 29-31.
• WÓJTOWSKI F., WILKANIEC Z. 1969: Próby hodowli pszczół miesierek i murarek (Hyme- noptera, Apoidea, Megachilidae) w pułapkach gniazdowych. Roczniki Wyższej Szkoły Rolni­czej w Poznaniu, XLII, 153-165.
• ZIENTEK-VARGA J. 2006 Tajemnice dzikich pszczół - zapyla i muruje. Przyroda Polska, 5, 12-13.

Uwagi

Rekord w opracowaniu