EN
The occurrence of a sandstone horizon abounding in tubes of Bathysiphon Sars has been discovered ni the Eocene of the environs of Gródek on the Dunajec. A new species B. inconstans is here described, along with studies on the structure and occurrence of, as well as deformations underwent by its tubes in the process of flysch sedimentation. Since the writer considers them to be the tubes of the Annelida and not the tests of the foraminifers, he thus questions the so far accepted view on the systematic positions of the bathysiphons.
PL
W eoceńskich piaskowcach ciężkowickich koło Gródka n.D. znaleziono masowo występujące, prawie kompletne rurki Bathysiphon inconstans n.sp. Są one znajdowane przede wszystkim w marglistych przeławiceniach, „przylepione” do powierzchni piaskowców, rzadko w samym piaskowcu. W ułożeniu wykazują one orientację zgodnie z osią rurki lub są bezładnie rozrzucone. Rurki osiągają do 20 cm długości, mają średnicę poniżej 3 mm przy szerszym końcu i stosunkowo grubą ściankę. Ścianka jest zbudowana z igieł gąbek, z małą domieszką drobnych ziaren piasku kwarcowego, spoiwo jest krzemionkowe. Wbrew dotychczasowemu poglądowi autor uważa, że nie są to otwornice, lecz rurki pierścienic. Przemawia za tym przede wszystkim budowa rurki, która na proksymalnym końcu nie ma komory embrionalnej, cechy charakterystycznej otwornic. Poza tym są duże analogie w sposobie przyrostu rurek u dzisiejszych pierścienic i batysyfonów. Są również przesłanki, że środowisko nie sprzyjało rozwojowi otwornic, natomiast na pewno obficie było zasiedlone przez różne Annelida. Autor zwraca uwagę, że dotychczas opisane gatunki batysyfonów oparte są na niewystarczających, fragmentarycznych materiałach. Wydaje się, że oligoceńsko-mioceńskie gatunki opisane na niekompletnych okazach z Włoch mogą być gatunkami synonimicznymi, jak i nowy eoceński gatunek z Karpat.
RU
В ценжковицких песчаниках эоценового возраста, распространенных в районе местности Грудек на р. Дунаец, наблюдались массовые скопления почти комплектных трубок Bathysiphon inconstans n.sp. Они приурочены к мерглистым прослоям, могут быть „прикреплены” к поверхностям песчаниковых слоев, редко встречаются в самом песчанике. Местами наблюдается закономерная ориентировка трубок, местами же они разбросаны беспорядочно. Длина трубок достигает 20 см, диаметр на расширенном конце до 3 мм. Сравнительно толстые стенки трубок состоят из спикул губок с незначительной примесью мелких кварцевых песчинок, сцементированных кремнистым веществом. Вопреки установившимся взглядам, автор считает, что эти трубки относятся не к фораминиферам, а к кольчатым червям. Такое заключение можно сделать, прежде всего, на основании строения трубок, на проксимальном конце которых отсутствуют эмбриональные камеры, представляющие характерный признак фораминифер. Кроме того, современные кольчатые черви и батисифоны проявляют большое сходство в способе прикрепления трубок. Имеются также предпосылки, что данная среда отличалась неблагоприятными условиями для развития фораминифер, но несомненно была обильно заселена разными аннелидами. Автор отмечает, что описания видов батисифонов основываются на неполных и мало достоверных материалах. Предполагается, что олигоцен-миоценовые виды из Италии, изученные по неполным экземплярам, как и новый эоценовый вид из Карпат, могут представлять синонимические виды.