EN
The effect of accompanying amylolytic enzymes on the starch saccharification process using a glucoamylase preparation, was investigated. The real effect of transglucosylase on the glucose yield was determined. On the other hand, no action of α-amylase on this preparation was observed.
PL
Przebadano rolę obecności α-amylazy i transglukozylazy w czasie enzymatycznego scukrzania skrobi do glukozy. W tym celu sporządzono układy złożone z enzymów: glukoamylazy, α-amylazy i transglukozylazy. Scukrzanie upłynnionej skrobi prowadzono przy użyciu następujących układów enzymowych: 1) glukoamylazy (tab. 1), 2) glukoamylaza + α-amlaza - zmienne ilości (rys. 1), 3) glukoamylaza +transglukozylaza - zmienne ilości (rys. 2), 4) glukoamylaza + transglukozylaza + α-amylaza (zmienne ilości) (rys. 6). Stwierdzono, że obecna w scukrzanym syropie, aktywna α-amlaza, towarzysząca glukoamylazie – w ilości od 0 do 500 jedn. SKB na 11 g s.s. skrobi, nie powoduje obniżenia wydajności glukozy, niezależnie od tego, czy została ona wprowadzona do scukrzanego syropu odrębnie (model 2, rys. 1), czy w towarzystwie transglukozylazy (model 4, rys. 6). Natomiast transglukozylaza odgrywa decydująco niekorzystną rolę w czasie enzymatycznego scukrzania obniżając wydajność procesu w wyniku dokonywanej resyntezy enzymatycznej (rys. 2). Preparat transglukozylazy dodany do scukrzanego syropu w ilości 11 do 95 jedn. TG na 11 g s.s. skrobi powoduje spadek DX odpowiednio od 5-6% do 14%. Ujęto ilościowo zależności między stężeniem transglukozylazy, a nasileniem reakcji resyntezy enzymatycznej. Wykazano, że zwykle po 48 h scukrzania ustala się równowaga procesów resyntezy i hydrolizy, podczas gdy w syropach scukrzanych standardowo (krzywa „O jedn. TG" na rys. 3) obserwuje się powolny, ale ciągły wzrost wartości DX. Rozdzielono chromatograficznie produkty resyntezy i zidentyfikowano je w syropach po 72 i 96 h scukrzania (rys.. 4 i 5). Stwierdzono obecność izomaltozy, maltotriozy, panozy i dekstrantriozylglukozy.