EN
Two inarticulate brachiopod assemblages are recognized in the Lower Ordovician of the Holy Cross Mountains, Poland, as characteristic of the local Lingulella zejszneri and Acontiodus rectus sulcatus zones. They occur with conodonts typical of the Scandinavian Paltodus deltifer and Baltoniodus navis + Baltoniodus triangularis Zones. One new genus (Quasithambonia) and five new brachiopod species: Rowellella distincta, Quasithambonia rarispinosa, Spondylotreta maior, Scaphelasma bukowkense, Eoconulus dyminensis are established from the Acontiodus rectus sulcatus zone.
PL
Opisany w pracy zespół brachiopodów bezzawiasowych pochodzi z szarobrunatnych wapieni należących do lokalnej zony Acontiodus rectus sulcatus (arenig), nawierconych i okresowo odsłoniętych w kamieniołomie na górze Bukówce koło Kielc (Bednarczyk 1971: fig. 1, 2). Zespół ten składający się z 10 gatunków, w tym 6 nowych, charakteryzuje się przewagą przedstawicieli rodziny Acrotretidae, którą reprezentuje 7 rodzajów (tabela 1). Rodzinę Obolidae sygnalizują dwa rodzaje, w tym jeden nowy, a rodzinę Eoconulidae jeden rodzaj i jeden gatunek. Współwystępujące z brachiopodami konodonty (tabela 2) umożliwiają korelację tej części zony Acontiodus rectus sulcatus ze skandynawską zoną Baltoniodus trangularis + Baltoniodus navis (Lindström 1971). Starszy od wymienionego zespół brachiopodów napotkano w mułowcach i chalcedonitach miejscowej zony Lingulella zejszneri (Bednarczyk 1971; Biernat 1973). Jest on bardziej zróżnicowany niż zespół z arenigu gdyż obejmuje 21 gatunków należących do 16 rodzajów i 6 rodzin. Dominują w nim gatunki z rodziny Obolidae. Jest ich w zespole 11 zgrupowanych w 5 rodzajów. Drugą co do stopnia zróżnicowania jest rodzina Acrotretidae licząca 5 rodzajów i 6 gatunków. Pozostałe rodziny reprezentowane przez pojedyńcze gatunki to: Acrothellidae, Discinidae i Paterulidae (tabela 1). Towarzyszące brachiopodom tej zony konodonty (tabela 2) wskazują, że jej dolna część, podzona Thysanotos siluricus, odpowiada skandynawskiej zonie Paltodus deltifer (Lindström 1971). Brachiopody bezzawiasowe żyjące w zbiorniku świętokrzyskim były formami epibiotycznymi, przytwierdzającymi się do alg, wraz z którymi mogły być przenoszone przez prądy. Niektóre z nich np: Acrotretidae przytwierdzały się do alg rosnących na dnie basenu przy pomocy nóżki, inne jak np. Siphonotretidae dodatkowo za pośrednictwem często rozgałęzionych kolców. Niewykluczone, że pewne brachiopody mogły przytwierdzać się do bentonicznych dendroidów. Wydaje się, że Eoconulidae żyły na lokalnych twardych dnach tworzących się we wstępnym stadium diagenezy (Rowell i Krause 1973). Na dnie leżały swobodnie, lub były doń przycementowane co sugeruje duża ilość zachowanych w stanie kopalnym skorupek z uszkodzonym umbo.
RU
В статье описан сбор беззамковых брахиопод из серобурых известняков, принадлежащих к локальной зоне Acontiodus rectus sulcatus (арениг) и пробуренных и частично обнажённых в каменоломнях на горе Букувка около Кельц (Bednarczyk 1971: фиг. 1, 2). Сбор состоит из 10 видов, в том 5 новых и характеризуется преобладанием семейства Acrotretidae, которые представляют собой 7 родов (таблица 1). Семейство Obolidae представлено двумя родами, из них один новый, а семейство Eoconulidae одним родом и одним видом. Совместно выступающие с брахиоподами конодонты (таблица 2) позволяют сделать корреляцию этой части зоны Acontiodus rectus sulcatus со скандинавской зоной Baltoniodus triangularis + Baltoniodus navis (Lindström 1971). Более старый по сравнению с выше указанным сбор брахиопод обнаружен в аргилитах и халцедонитах местной зоны Lingulella zejszneri (Bednarczyk 1971; Biernat 1973). Он является более разнородным по сравнению со сбором из аренига, так как он содержит 21 видов, принадлежащих до 16 родов и 6 семейств. В нём преобладают виды семейства Obolidae в количестве 11, группирующих 5 родов. Другим по степени разнородности является семейство Acrotretidae, включающие 5 родов и 6 видов. Остальные семейства представлены единичными видами, а именно: Acrothellidae, Discinidae, Paterulidae (таблица 1). Сопутствующие бра-хиоподам конодонты в этой зоне (таблица 2) указывают, что её нижняя часть, субзона Thysanotos siluricus, соответствует скандинавской зоне Paltodus deltifer (Lindstrom 1971). Беззамковые брахиоподы, живущие в свентокшиском бассейне были эпибионтными формами, прикреплёнными к альгам, совместно с которыми могли быть несены течениями. Некоторые из них, например Acrotretidae, прикреплялись ножкой к альгам, живущим на дне бассейна, другие, как например Siphonotretidae дополнительно используя широкоразветвлённые шипы. Неисклю-чено, что некоторые брахиоподы могли прикрепляться к бентонным дендроидам. Возможно, что Eoconulidae жили на локальных твёрдых днах, образовавшихся в начальных стадиях диагенеза (Krause и Rowell 1973). Они лежали свободно на дне или были к нему прицементированы. Указывает на это большое количество створок с повреждённым умбом.