HCH and DDT concentration in bees, honey and bee bread in apiaries from Warmia and Mazury region with a variety of different nectar

• Autorzy: Spodniewska A. , Sokol R.

Warianty tytułu

PL

Zawartość HCH i DDT w pszczołach, miodzie i pierzdze z rejonu Warmii i Mazur

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Bees, bee bread and honey from 11 apiaries from Warmia and Mazury region were examined. In apiaries from Olsztyn the average concentration of HCH in bees was 0.0220 ng/g of lipid matter (l.m.), while from the apiaries situated on the fields of the former State Farms and individual farmers was more than twice and from Piska Forest 1.4 time higher than in Olsztyn. In bee bread from Olsztyn apiaries HCH content was 0.0012 Hg/g l.m. whereas in those situated in other locations (fields of the former State Farms, individual farmers and Piska Forest) was from 3.4 to 7 time higher. HCH content in honey from Olsztyn was the least (0.0003 |ig/g l.m.) and the greatest (0.0024 |ig/g l.m.) from fields of former State Farms. Residues of DDT were very high (0.12000.1862 |ig/g l.m.) in bees from all apiaries but low in honey and ranged from 0.0011 |ig/g l.m. (Olsztyn and Piska Forest) to 0.0014 |ig/g l.m. (the remaining apiaries). Concentration of total DDT in bee bread was the least in Olsztyn (0.0001 |ig/ g l.m.) and very high in the others. Particularly high level of this pesticide (0.0927 |ig/g l.m.) was noted in bee bread from Piska Forest.

PL

Zawartość HCH I DDT w pszczołach, miodzie i pierzdze z rejonu Warmii i Mazur. Zbadano pszczoły, pierzgę i miód z11 pasiek województwa warmińsko-mazurskiego. W pasiekach z miasta Olsztyn, średnia zawartość HCH u pszczół wynosiła 0,0220 ug/g substancji lipido-wej (s.l.), natomiast z pasiek położonych na polach po byłych PGR i rolników indywidualnych była ponad dwa razy, a z pasieki z Puszczy Piskiej l,4 razy wyższa niż w Olsztynie. W pierzdze z pasiek Olsztyna zawartość HCH wynosiła 0,0012 Hg/g s.l., natomiast w usytuowanych na uprawach po byłych PGR, rolników indywidualnych oraz Puszczy Piskiej o 3,4 do 7 razy wyższa. Zawartość HCH w miodzie była najniższa (0,0003 ug/g s.l.) u pszczół z pasiek z Olsztyna, a najwyższa (0,0024 Hg/g s.l.), z pasiek z terenów byłych PGR. Pozostałości DDT u pszczół we wszystkich pasiekach były bardzo wysokie 0,1200-0,1862 ug/g s.l., natomiast w miodzie niskie i wahały się od 0,0011 Hg/g s.l. (miasto i Puszcza Piska) do 0,0014 ug/ g s.l. (pozostałe pasieki). Zawartość sumy DDT w pierzdze była najniższa w pasiekach z Olsztyna (0,0001 ug/g s.l.), a bardzo wysoka w pozostałych. Szczególnie wysoki poziom tego pestycydu występował w pierzdze z Puszczy Piskiej (0,0927 ug/g s.l.).

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2009
• Tom: 46
• Opis fizyczny: p.121-124,ref.

Twórcy

autor

Spodniewska A.

• Department of Farmacology and Toxicology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Oczapowskiego 14, 10-719 Olsztyn

autor

Sokol R.

Bibliografia

• AMAROWICZ R., SMOCZYŃSKI S., BOREJSZO Z. 1986: Szybka metoda wyodrębnienia chlorowanych węglowodorów z tłuszczu. Roczniki PZH 37, 542-545.
• GAYGER J., DUSTMAN H.J. 1985: Ruckstandsuntersuchungen von Bienenprodukten Washs, Honig und Pollen. Arch. Lebensmittelhyg. 36, 93-96.
• JANUSZKIEWICZ P. T., NIEWIADOWSKA A. 1984: Pozostałości pestycydów i polichlorowanych dwufenyli w tkance zwierząt, mleku, jajach i środowisku w świetle 15-letnich badań. Medycyna Weterynaryjna 40, 323-327.
• NIEWIADOWSKA A., ŻMUDZKI J., SENIUK S. 1995: Skażenia chlorowanymi węglowodorami aromatycznymi tłuszczu kur niosek. Medycyna Weterynaryjna 51, 346-348.
• ROMANIUK K, SPODNIEWSKA A., ROMANIUK B. 2001: Zawartość chlorowanych węglowodorów w organizmie pszczół, miodzie i pierzdze. Biuletyn Naukowy UWM, 13, 103-106.
• ROMANIUK K, SPODNIEWSKA A., KUR B. 2003a: Chlorowane węglowodory w miodzie z województwa warmińsko-mazurskiego. Medycyna Weterynaryjna 59, 926-929.
• ROMANIUK K., SPODNIEWSKA A., KUR B. 2003b: Pozostałości chlorowanych węglowodorów w pierzdze z województwa warmińskomazurskiego. Medycyna Weterynaryjna 59, 1023-1026.
• ROMANIUK K, SPODNIEWSKA A., KUR B. 2004: DDT i HCH u pszczół z pasiek województwa warmińsko-mazurskiego. Medycyna Weterynaryjna 60, 1006-1009.
• RÓŻAŃSKI I. 1992: Przemiany pestycydów w organizmach żywych i środowisku. PWRiL, Warszawa.
• SMOCZYŃSKI S., SKIBNIEWSKA K., GÓRZAŃSKA B., OSMÓLSKI M. 1996: DDT w żywności w świetle badań Zakładu Higieny Żywności ART w Olsztynie. Mat. Konferencyjne. DDT - obecny stan wiedzy, Olsztyn 18.12.1996, s. 25-43.
• SPODNIEWSKA A., ROMANIUK K. 2006: Pozostałości chlorowanych węglowodorów u pszczół w zależności od lokalizacji pasieki. Medycyna Weterynaryjna 62, 1200-1201.
• WITKIEWICZ W., ROMANIUK K., WITKIEWICZ A. 2000: Chlorowane węglowodory w roślinach entomofilnych i produktach pszczelich. Medycyna Weterynaryjna 56, 782-784.

Uwagi

Rekord w opracowaniu