Wystepowanie patogenów grzyba Ascochyta pinodes (Jones) w rejonie olsztyńskim

• Autorzy: Furgal-Wegrzycka H.

Warianty tytułu

EN

Occurrence of pathotypes of Ascochyta pinodes (Jones) in the Olsztyn district

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy plamistości zgorzelowej A. pinodes (Jones), licznie wyosabniano również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stamphylium botryosum. Sordaria fimicola oraz grzybnie nie zarodnikujące. Stwierdzono również różnice gatunkowe w mikoflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosabniano więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba A. pinodes (Jones) różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od położenia i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba A. pinodes (Jones) jest zróżnicowany biologicznie na sześć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażane były głównie przez patotypy 1. 2 i 3 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4.5 i 6 A. pinodes (Jones) oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury i z poletka testowego, corocznie sztucznie zakażanego materiałem infekcyjnym Badane patotypy A. pinodes (Jones) różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).

EN

The causal agent of leaf and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Ascochyta pinodes (Jones). Investigated isolates of A. pinoides different by macroscopic and microscopic features. From diseased leaves and pods of peas and field peas saprophytic fungi were also obtained. Among them Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominant. In the study on the identificadon and distribution of pathotypes of A. pinodes (Jones) six pathotypes were identified among which pathotypes 3 dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 1990
• Tom: 43
• Numer: 1-2
• Opis fizyczny: s.109-129,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Furgal-Wegrzycka H.

• Zakład Mikrobiologii Rolnej, Akademia Rolniczo-Techniczna, 10-718 Olsztyn-Kortowo

Bibliografia

• Ali R. S., Zimmer R. C., Kanaschuk E. O., 1973. Reaction of peas introduction to ascochyta foot-rot and powdery mildew. Canad. Plant Dis. Surv. 53: 155-156.
• Ali R. S., Nitschke L. F., Dube A. J., Krauze M.R., Cameron B., 1978. Selection of peas lines for resistance to pathotypes of Ascochyta pinodes, Ascochyta pisi and Phoma medicaginis var. pinodella. Aust. J. Agric. Res. 29: 841-849.
• Ali R. S., 1983. Pathotypes of black spot complex pathogenes of field peas selections and inheritance of resistance in pea lines. Proceed Austr. Plant Breed. Conference: 246-248.
• Bajan C., 1965. Badania nad etiologią i patogenicznością gatunków z rodzaju Ascochyta powodujących plamistość zgorzelową grochu (Pisum sativum L.). Praca doktorska. Biblioteka Główna ART Olsztyn (maszynopis).
• Furgał-Węgrzycka H., 1984. Badania nad patogenicznością grzybów wywołujących choroby grochu i peluszki ze szczególnym uwzględnieniem gatunków z rodzaju Fusarium i Ascochyta. Zesz. Nauk. ART Olsztyn, Rolnictwo 39: 63-72.
• Furgał-Węgrzycka H., 1984. Przegląd badań nad askochytozą grochu i peluszki. Biul. IHAR 155: 287-296.
• Gołubiev A. A., 1971. Porażajemost vozbuditelami askochitoza vidov i form gorocha raznovo proischożdenija geograficzeskiego. Tr. Prikł. Bot. Genet. Sel. 45(3): 48-61.
• Hillstrand D. S., Auld D. J., 1982. Comparative evaluation of four techniques for screening winter peas for resistance to Phoma miedicaginis var. pinodella. Euphytica 36: 276-279.
• Jones L. K., 1927. The relation of Mycosphaerella pinodes to Ascochyta blight of peas. Phytopath. 1:44.
• Linford M. D.. Sprague N., 1927. Species of Ascochyta parasitic on the pea. Phytopath. 4: 381-397.
• Ondrej M., 1973. Vysledky zjistovani vyskutu biotypu houby Mycosphaerella pinodes (Berk et Blox) Stone. Ochr. Rast. 9(1): 49-56.
• Ondrej M., 1975. Selection of peas varieties resistant to infection of roots and root neck. VIII Int. Plant. Prot. Congr. Moskwa.
• Rastogi V. S., Sainii S. S., 1984. Inheritance of resistance to pea blight (Ascochyta pinodella and Ascochyta pinodes) and induction of resitance in pea (Pisum sativum L.). Euphytica 33 (1): 9-11.
• Wallen V. R., 1974. Influence of three Ascochyta diseases of peas of plant development and yield. Canad. Plant. Dis. Surv. 3: 86-90.
• Zimer R. C., 1984. Resistance of field peas to Mycosphaerella pinodes (Berk et Blox) Stone influenced by infection rate. Canad. J. Plant. Pathol. 3 (2): 120.