Właściwości dekstryny białej modyfikowanej chemicznie i poddanej ogrzewaniu i działaniu pola mikrofalowego

• Autorzy: Gryszkin A. , Leszczynski W. , Zdybel E.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Dekstrynę modyfikowano chemicznie przez estryfikacje mieszaniną diwodorofosforanu sodu i wodorofosforanu sodu, wysycanie jonami żelaza (III) oraz poprzez ogrzewanie z glicyną w 160°C. Uzyskane preparaty modyfikowano fizycznie poprzez działanie pola mikrofalowego w kuchenkach mikrofalowych o mocy 300 W i 750 W, lub prażenie w suszarce laboratoryjnej w temperaturze 160°C. Określano takie cechy sporządzonych modyfikatów dekstryny białej jak: rozpuszczalność sporządzonych preparatów (w temperaturze 30°C), lepkość 20% kleików oraz podatność na działanie enzymów amylolitycznych. Produkty estryfikowania dekstryny białej oraz ogrzewania jej z glicyną odznaczały się obniżoną rozpuszczalnością i lepkością tworzonych roztworów oraz mniejszą podatnością na działanie α-amylazy i glukoamylazy. Wysycanie dekstryny jonami żelaza (III) nie wpływało na jej właściwości. Poddawanie działaniu pola mikrofalowego oraz prażeniu dekstryn nie modyfikowanych chemicznie i dekstryn wysycanych jonami żelaza (III) powodowało podwyższenie ich rozpuszczalności, zmniejszenie lepkości ich roztworów oraz obniżenie podatności na działanie α-amylazy i glukoamylazy. Prażenie dekstryny estryfikowanej i poddanie działaniu pola mikrofalowego o mocy 750 W wywoływało podwyższenie rozpuszczalności oraz obniżenie podatności na działanie α-amylazy i glukoamylazy otrzymanego produktu. Poddawanie dekstryny modyfikowanej glicyną prażeniu i działaniu mikrofal powodowało niewielkie zmniejszenie jej rozpuszczalności oraz lepkości sporządzonych z niej roztworów.

EN

Dextrin was modified chemically by esterification with a mixture of sodium dihydrophosphate and sodium hydrophosphate, saturation with iron ions (III) and heating with glycin at 160°C. The preparations obtained were modified physically in microwave fields of 300 W and 750 W, or by roasting in a laboratory drier at 160°C. The measurements of modified white dextrins included: solubility (at 30°C), viscosity of 20% pastes and susceptibility to amylolytic enzymes. The products of white dextrin esterification and heating with glycin exhibited lower solubility and viscosity of the solutions as well as susceptibility to α-amylase and glucoamylase. Saturation of the dextrin with iron ions (III) did not change its properties. Microwave field and roasting of the dextrins (non-modified chemically) and those saturated with with iron ions (III) increased their solubility, but decreased the viscosity of the solutions and susceptibility to α-amylase and glucoamylase. Roasting of esterified dextrin and microwave field of 750 W increased its solubility, but decreased susceptibility of the product obtained to α-amylase and glucoamylase. Roasting of the dextrin modified with glycin and microwave field slightly reduced the solubility and viscosity of the obtained solutions.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2004
• Tom: 500
• Opis fizyczny: s.535-546,rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Gryszkin A.

• Katedra Technologii Rolnej i Przechowalnictwa, Akademia Rolnicza, Wrocław

autor

Leszczynski W.

• Katedra Technologii Rolnej i Przechowalnictwa, Akademia Rolnicza, Wrocław

autor

Zdybel E.

• Katedra Technologii Rolnej i Przechowalnictwa, Akademia Rolnicza, Wrocław

Bibliografia

• Fortuna T. 1994. Badania nad fosforanami skrobiowymi o niskim stopniu podstawienia fosforanem. Zesz. Nauk. AR Kraków, Rozpr. habilit.: 188 ss.
• Golachowski A., Leszczyński W. 1980. Determination of diastatic power of malt and grain. Przem. Fermen. 24(2): 1-3.
• Horton D. 1965. Pyrolisys of starch, Starch: Chemistry and Technology. Vol. I, Fundamental Aspects, Academic Press, New York and London: 421-437.
• Kramhöller B., Pitschetsrieder M., Severin T. 1993. Maillard reactions of dextrin and starch. Z. Lebensm. Unter. Forsch 197: 227-229.
• Kroh F., Schumaher D. 1996. Untersuchungen zum Abbau von Maillard-Reaktions-produkten durch amylolytische Enzyme. 2. Zum enzymatischen Abbau von thermisch behandelten α-Glukanen mit und ohne Aminokomponente. Z. Lebensm. Unter. Forsch. 203: 385-390.
• Leszczyński W. 1985. Properties of potato starch saturated with ferric salts. Acta Aliment. Pol. 11(35): 21-34.
• Leszczyński W. 2004. Skrobia ziemniaczana jako surowiec przemysłowy. Mat. III Konf. Nauk. „Ziemniak spożywczy i przemysłowy oraz jego przetwarzanie” 10-13 V 2004, Polanica Zdrój: 60-74.
• Lisińska G., Leszczyński W. 1989. Potato Science and Technology. Elsevier Applied Science, London and New York: 313-339.
• Okhuma K., Matsuda I., Katta Y., Hanno Y. 1990. Pyrolysis of starch and its digestibility by enzyme - Characterization of indigestible dextrin. Denpun Kagaku 37: 107-114.
• Richter M., Augustat S., Schierbaum F. 1968. Ausgewählte Methoden der Stärkechemie. VEB Fachbuchverlag Leipzig: 41-57.
• Scheramm G. 1998. Reologia, podstawy i zastosowania. Ośrodek Wyd. Nauk. Poznań: 143-173.
• Sitohy M.Z., Ramadan M.F. 2001. Degradability of differentphosphorylated starches and thermoplastic films prepared from corn starch phosphomonoesters. Starch/Stärke 53: 317-322.
• Sroczyński A. 1969. Technologia produkcji dekstryn, w: Skrobia. Praca zbiorowa pod redakcją F. Nowotnego, Wyd. Nauk.-Techn. Warszawa: 167-251.
• Stanisz A. 2001. Przystępny kurs statystyki w oparciu o program STATISTICA 6.0 PL na przykładach z medycyny, t. I, Statsoft Polska, Kraków: 56-84.
• Tomasik P., Gładkowski J. 2001. Polisacharydy a ekonomia XXI wieku. Żywność 2(27): 17-27.
• Tomasik P., Wiejak S., Pałasiński M. 1989. The thermal decomposition of carbohydrates. Part II. The decomposition of starch. Adv. Carbohydr. Chem. Biochem 47: 279-343.