EN
Examined were 26 ill persons from two epidemic areas of trichinellosis, all of them showed positive leukergic reaction as early as in first examinations performed at 3 weeks of infection. Negative result was obtained in 29 another cases suspected but exhibiting no clinical symptoms. Among the latter group a single leukergic reaction was found sporadically in only 9 cases which may be attributed to asymptomatic course of infection or to other pathologic conditions. The greatest intensity of leukergy was seen at 3-6 weeks with subsequent decline and extinction at 13-26 weeks of infection. Similar, though less regular results were obtained in 30 rabbits, each infected with 1000-8000 larvae. In this case, a highly early onset of leukergic reaction could be seized at 6 and even 4 days of infection. No clearcut differences were, however, demonstrated in the intensity of the reaction depending on the size of the inoculum. Parallel examinations were concerned with white cell count, number of acidophilic leukocytes (in %) and complement fixation reaction. Leukocytosis, eosinophilia and positive serologic reaction were mostly found to follow leukergy. Leukergic reaction seems to be an additional, though unspecific, diagnostic sign of trichinellosis; in the present studies it appeared in 100% of cases soon after the moment of infection. It is possibly that leukergy has both practical and theoretical value in the field of trichinellosis.
PL
Badając 26 chorych z dwóch ognisk epidemicznych włośnicy, stwierdzono u wszystkich dodatni odczyn leukergiczny, i to już w pierwszych próbach wykonanych w trzecim tygodniu p.z. Próba natomiast wypadła ujemnie w 20 przypadkach podejrzanych o włośnicę, ale nie zdradzających objawów klinicznych. Tylko w 9 przypadkach stwierdzono leukergię jednorazowo, co można tłumaczyć zarażeniem bezobjawowym lub wystąpieniem innych stanów patologicznych. Najwyższe nasilenie odczynu leukergicznego stwierdzano w 3-6 tyg. p.z., potem zaznaczał się jego spadek i całkowite zanikanie w 13-26 tyg. p.z. U niektórych pacjentów odczyn wystąpił ponownie w 35 tyg. p.z. Podobne, choć mniej regularne wyniki, uzyskano u 30 królików zarażonych doświadczalnie 1000-8000 larw włośni. W tym wypadku udało się uchwycić bardzo wczesny moment pojawienia się odczynu leukergicznego, już w 6, a nawet w 4 dniu p.z. Nie wykazano natomiast wyraźnych różnic w nasileniu odczynu zależnie od wysokości dawki zakaźnej. Równocześnie z odczynem leukergicznym badano ilość białych ciałek krwi, ilość leukocytów kwasochłonnych (procentowo) i OWD. Zarówno leukocytoza, eozynofilia jak i dodatnie próby serologiczne pojawiały się z reguły później od odczynu leukergicznego. Wydaje się, że odczyn leukergiczny może być jeszcze jednym, aczkolwiek nieswoistym, wskaźnikiem diagnostycznym włośnicy, pojawiającym się w dotychczas badanym materiale w 100%, i to bardzo wcześnie po zarażeniu. Prócz wartości praktycznej tej próby, można też rozważać teoretycznie znaczenie leukergii we włośnicy.